حرف های حاتمی کیا جیغ ضدانقلاب را در آورد!

گروه فرهنگ و هنر: سخنان ابراهیم حاتمی کیا در برنامه هفتۀ پیش «راز» همانطور که پیش بینی می شد، جیغ اپوزیسیون و ضدانقلاب را در آورد و در روزهای اخیر به شدت به وی حمله کردند.

به گزارش بولتن نیوز، حاتمی کیا در آن برنامه، با ابراز تأسف از وضعیت فرهنگی کشور، گفت: متاسفم از اینکه وضعیت فرهنگی به جایی برسد که رهبری خودشان مستقیما به این مسئله اشاره کنند و امیدوارم مسئولان تنها با یک ابلاغیه و بیانیه موضوع فرهنگ و دغدغه های رهبری را تمام نکنند.

حاتمی کیا با بیان اینکه انتظار دارم مسئولان بعد از دید و بازدیدهای نوروزی درباره نکات مورد توجه رهبری در حوزه فرهنگ تشکیل جلسه بدهند، تصریح کرد: مسئله من سینما نیست، بلکه من قبل از اینکه فردی سینمایی باشم، خود را مدافع چنین جریان‌ها و مسائلی می‌دانم؛ از این رو باید این مسائل گفته شود.

حاتمی کیا یادآور شد: بعد از ینکه آقا دغدغه فرهنگی خود را مطرح کرده، امیدوارم عده ای پای کار بیاند. من هم انتظار دارم که ناله مرا تحلیل کنند نه اینکه بگویند هروقت فیلم ساخته، خورده و برده و 6 میلیارد خرج فیلمش کرده و از این حرفا... متأسفانه مسئولین همیشه عقب تر از ما بوده اند.

وی با بیان اینکه مسئولین باید فرهنگ را جدی تر بگیرند، گفت: خدا کند اخطار آقا را توجه کنند. اگر گوش نکنند من باز هم سر و صدا راه میاندازم و جیغم را میزنم سر دوستان. در سینما خب برخی اعتراض‌ها برای شهرت است اما امیدوارم مسئولین گول نخورند. حرف من این است که باید جریان سینمای انقلاب و دفاع مقدس باید همیشه تحلیل شود و نترسیم.

حاتمی کیا فیلم «چ» را نیز بازگشت به انقلاب دانست و گفت: به عبارت دیگر 34 سال بعد از انقلاب من به 5 ماه اوایل انقلاب برگشتم و از این دست مسائل در کشور زیاد داریم که باید سینماگر کشور این موضوعات را به مسائل روز کشور تبدیل کند.

این سخنان صریح و بی پرده حاتمی کیا که در لفافه به نقد جریان شبه روشنفکری در سینما می پرداخت و از سویی دیگر، بیانگر دلبستگی وی به انقلاب اسلامی بود، مانند همیشه به مذاق ضدانقلاب وطن فروش خوش نیامد و به او تاختند.

برای مثال، علی افشاری، از متهمین اصلی به وجودآورنده حادثه کوی دانشگاه سال 78 در سایت «رادیو فردا»، متعلق به سازمان جاسوسی سیا در این مورد چنین نوشت:

ابراهیم حاتمی‌کیا با حضور در برنامه تلویزیونی «راز» همراه با نادر طالب‌زاده کارگردان موردعلاقۀ اصولگرایان افراطی صریح‌تر از گذشته دیدگاه‌های فرهنگی خود را آشکار ساخت. مدتی است او حرف‌هایی شبیه محافل تندروی حکومتی بر زبان می‌آورد و بر طبل حمایت از فرهنگ دستوری حکومت می‌کوبد.

البته بررسی عمیق و ژرف‌کاوی سابقه و آثار وی روشن می‌سازد که نظرات وی کمابیش همین گونه بوده و اکنون آشکار‌تر سیاست‌های فرهنگی حکومت را دنبال می‌کند. تم غالب فیلم‌های وی برخورد روبنایی بر شکاف‌های فرهنگی جامعه و کشیدن دستکش مخملین بر روی دست‌های چدنی حکومت در عرصه فرهنگ بوده است. آنچه او دنبال کرده و می‌کند در تحلیل آخر ضدفرهنگ است که می‌خواهد با القاء و توجیه فرهنگ‌سازی آمرانه مجاز به به جای واقعیت بنشاند و از تحریک احساسات پلی بر روی چند پارگی‌های فرهنگی جامعه زده و ارزش‌های بنیادین را متزلزل سازد. او به دنبال وحدت صوری بین فرهنگ مورد نظر حکومت و جامعه است.

جالب آنکه این ضدانقلاب فراری، مدعی «فرهنگ» شده و حالا اقدام حاتمی کیا را «ضد فرهنگ» دانسته و می نویسد: او وقتی می‌گوید اگر به هشدار‌های رهبری توجه نشود، فریاد خواهد زد در اصل مشخص می‌کند جایگاهی که او قرار گرفته ضدفرهنگ است که با نفی عقل خود بنیاد و بنیان آزاد و غیر دستوری فرهنگ می‌خواهد ارزش‌های حکومت را در جامعه هژمونی ببخشد.

در ادامه مطلب نیز نویسنده سعی می کند با بیان گزاره هایی که البته ریشه در «فرا روایت های غیرمستند» دارد، اینگونه نشان دهد که روایت حاتمی کیا از چمران، با آنچه وی در اصل بوده است، تفاوت داشته است. او می نویسد: شخصیت‌پردازی که وی از زندگی دکتر مصطفی چمران کرده است در تحلیل آخر و هدف نهایی متفاوت با تحریف و تصویرسازی خلاف واقع نظام نیست. بر خلاف ادعای وی تفاوت در خصوص دیدگاه‌ها و کارنامه سیاسی مصطفی چمران از جنس اختلاف سلیقه نیست بلکه به اندازه کافی مستند و فکت در این خصوص وجود دارد که تلاش وی برای بازسازی تصویر کاذب حکومت از چمران با واقعیت سازگاری ندارد.

این در حالی است که اتفاقا تصویری که حاتمی کیا از شهید چمران ارائه می دهد، تا اندازه زیادی با واقعیت مطابقت دارد. حاتمی کیا خوب توانسته است هم به لحاظ رفتاری، چمران را فردی در میان دو راهه «عقل و احساس» نشان دهد، و هم به لحاظ سیاسی، اینگونه نشان دهد که با توجه به زمان تاریخی انتخاب شده فیلم، وی هم تعلق خاطر به جریان سیاسی دولت وقت (نهضت آزادی) دارد و هم آرمان های انقلاب اسلامی برای او مهم است.

البته چنین سخنانی از ضدانقلاب بعید هم نبوده و نیست. آنها همواره چنین کرده اند. آنها هرگاه دیده اند که فردی از انقلاب اسلامی صریحا دفاع کرده و از طرفی دیگر، در جامعه نیز از محبوبیت بالایی برخوردار است، عصبانی شده و به وی حمله ور شده اند.

اما برخلاف تصور این جماعت، محبوبیت حاتمی کیا نه تنها کاهش یافته، بلکه بنا بر اطلاعات مراکز نظرسنجی معتر، افزایش نیز یافته است.

برای مثال، در ایام برگزاری سی و دومین جشنواره فیلم فجر یک نظرسنجی مردمی توسط وزارت ارشاد برای شناسایی محبوبترین سینماگران در بین مردم تهران برگزار شد که نتایج جالب و قابل تاملی را در برداشته است. نتایجی که بازهم نشاندهنده‌ی اقبال بالای مردم به هنرمندان جبهه انقلاب است.

نظر پایتخت نشینان در مورد کارگردان مورد علاقه شان نیز در نوع خود جالب توجه است. در این نظرسنجی «ابراهیم حاتمی کیا» که در ماه‌های اخیر به دلیل انتقادات صریحش نسبت به فاصله گرفتن جریانات سینمایی نسبت به انقلاب اسلامی مورد انتقاد شدید شبه‌روشنفکران قرار گرفته است با فاصله در صدر قرار گرفته و پس از او «مسعود ده نمکی» در رده دوم محبوب‌ترین سینماگران در بین مردم قرار دارد.

بر پایه این نظرسنجی «پرویز پرستویی» محبوب ترین بازیگر مرد سینمای ایران و «مریلا زارعی» نیز محبوب ترین بازیگر زن از سوی مردم است.