وزیر ورزش باید پاسخگوی افکار عمومی باشد

بولتن نیوز؛ استیضاح وزیر ورزش که پس از کش و قوس های فراوان، به دلیل رسیدگی به مسائل ضروری تر کشور و نوسانات بازار و اقتصاد، سرانجام در دقایق پایانی لغو شد، اما حرف و حدیث های زیادی را به راه انداخت و این پرسش را مطرح کرد که مسائل حوزه مدیریت ورزش چگونه باید مورد توجه باشد و به آن رسیدگی شود؟

اگر چه نمایندگان مجلس، فعلا از استیضاح وزیر ورزش و جوانان، منصرف شده اند اما واقعیت این است که مطالبات و انتظارات فراوانی در مورد عملکرد این وزارتخانه وجود دارد و به دلیل ناهماهنگی در مدیریت کلان ورزش مشکلاتی در سال های اخیر وجود داشته که بی توجهی به آنها و عدم انسجام بین زیرمجموعه های ورزشی، همچنان کارایی ورزش کشور را  به کمتر از انتظارات موجود کاهش داده و زیر مجموعه ها و نهادهای مرتبط با وزارت ورزش را با مشکل مواجه کرده است.

اما جدای از حرف و حدیث های ایجاد شده در این رابطه و بدور از هر گونه حواشی، باید دقت و توجه داشت که مطمئنا عملکرد وزیر ورزش و جوانان در مدتی که عباسی بر صندلی این وزارت خانه نشسته است، جای نقد بسیاری دارد

هرچند استیضاح وزیر ورزش در لحظات پایانی لغو شد اما نباید از محورهای اصلی این استیضاح و نقاط ضعف و عملکرد نه چندان مطلوب وزیر ورزش و جوانان غافل شد.

اکنون که عباسی با خیالی آسوده از سوی طرح سوال واستیضاح نمایندگان مجلس به ساختمان سئول برگشته است باید دقت نظر بیشتری بر محورهای استیضاح خود داشته باشد و مسائل و انتقادهای مطرح شده را پاسخ گو باشد.

عباسی باید پاسخگوی نحوه عزل و نصب ها و انتقال افراد از سایر دستگاه ها به وزارتخان ورزش وجوانان باشد و در مورد چگونگی هزینه یک درصد اعتبار دستگاه ها به استان ها و نحوه تخصیص آن توضیح دهد.

اما از سوی دیگر عباسی باید پاسخگو باشد که با چه انگیزه ای در امور فدراسیون ها و تعییرات غیراصولی آنها از جمله قایقرانی، شنا و ... دخالت می کند تا جائی که این فدراسیون ها را در آستانه تعلیق نیز قرار داده است و اگر چه زحمات وکلای حقوقی، تاحدی برخی مشکلات و تعلیق ها را در عرصه بین المللی حل کرده است و این تلاش ها همچنان ادامه دارد تا بقیه مشکلات حل شود، اما باید بررسی شود که مدیریت کلان و مقام عالی وزارت ورزش و جوانان در این زمینه چه کرده و چه اقداماتی را برای رفع مشکلات مورد توجه قرار داده است.

آیا عباسی می تواند پاسخگوی سفرهای غیرضروری داخلی و خارجی خود و همکارانش و چگونگی اجرای همایش ها و سمینارها و کنگره های گوناگون و هزینه های آن در شرایط کنونی باشد؟!

به نظر می رسد هرچند نمایندگان در دقایق پایانی از استیضاح عباسی منصرف شدند اما مطمئنا همچنان به میزان کمک به باشگاه های حرفه ای برابر ماده 13 برنامه و نحوه اجرای احکام برنامه پنجم در امر ورزش و جوانان اعتراض دارند.

انتقاد دیگری که به عملکرد وزیر ورزش و جوانان وارد است، بی توجهی به ورزش جانبازان و معلولان و بی اعتنایی محض به امور جوانان و نوجوانان است، تا حدی که مسائل ورزشی بر روی مشکلات عدیده جوانان و نوجوانان سایه افکنده است.

نکته جالب توجه در زمان فعالیت عباسی در وزارت ورزش و جوانان، حذف معاونت ورزش بانوان در استان ها و بی توجهی به ورزش بانوان و بی‌مهری نسبت به پیشکسوتان و قهرمانان ورزش و عدم پرداخت هزینه اعزام مسابقات بین المللی و رسته‌های رزمی در این مدت بوده است.

هرچند محمود احمدی نژاد، رئیس جمهوری عملکرد عباسی را قابل دفاع و قانونی می پندارد، اما باید توجه داشته باشد که وزیر با چه مستند قانونی اجرای بند (ل) ماده 44 برنامه پنجم در رابطه با ایثارگران وزارتخانه‌ها را به حالت تعلیق در آورده است؟

اولین وزیر ورزش و جوانان همچنین باید پاسخگو باشد که به چه دلیل به ورزش و امور جوانان روستایی، عشایری و مناطق محروم اینگونه بی توجه بوده است و مطمئنا باید پاسخ قانع کننده ای برای تعطیلی امور ورزش کارکنان وزارتخانه‌ها، موسسات و سازمان‌های تابعه و عدم تخصیص از یک درصد به دستگاه‌ها داشته باشد!

هرچند ایران تا پیش از این خود را به عنوان پیشتاز در ورزش زورخانه ای به جهانیان معرفی می کرده است، اما چرا در طول مدت تصدی عباسی بر وزارت ورزش و جوانان به این ورزش بومی توجهی نشده است و دلیل ناهماهنگی بین فدراسیون جهانی و داخلی چیست؟!

احمدی نژاد که به نظر می رسد پس از شور و هیجان روزهای اول ریاست جمهوری، چندان پیگیری لازم را از مصوبات سفرهای استانی انجام نمی دهد، اما باید از وزیر در آستانه استیضاح خود بپرسد که مصوبات ورزشی در سفرهای استانی در چه مرحله ای قرار دارد؟

همچنین از تجربه ورزشکاران ایرانی در المپیک و پارالمپیک، که با غیرت و تلاش خود و مربیان زحمت کش به نتایج خوبی دست یافتند و افتخار بیشتری برای ورزش ایران به ارمغان آوردند، بهره ببریم و به این پرسش پاسخ دهیم که چرا ضعف مدیریتی وناهماهنگی ها و آشنانبودن با قواعد حقوقی و بین المللی ورزش را مورد بررسی قرار نداده اند تا با واکنش ها و پیگیری های به موقع، از حقوق ورزشکاران ایرانی دفاع کنند؟ زیرا اگر مدیریت ورزش کشور به اندازه همت ورزشکاران و مربیان آنها، در جریان مسائل و دفاع حقوقی از ورزشکاران باشد، طبیعی است که نتایج بهتری از ورزش قهرمانی کشور به دست می آید و نام پرآوازه ایران با درخشش بیشتری همراه خواهد شد.

این نتایج مسابقات بین المللی، به خاطر سال ها تلاش و زحمت وهمت ورزشکاران به دست آمده ومدیریت ورزش باید توجه داشته باشد که آن چه حاصل شده نتیجه دوره کوتاه تشکیل وزارت ورزش و جوانان نیست و اگر مدیریت این وزارتخانه، بهتر ازاین عمل می کرد و مدیریت خود را تقویت می کرد، نتایجی به مراتب بهتربرای ورزش کشور در مسابقات و همچنین گسترش فرهنگ ورزش و حضور بیشتر جوانان را شاهد خواهیم بود.

ناهماهنگی بخش های مختلف وزارت ورزش به خوبی نشان می دهد که هر بخش و مدیریت به دنبال آن است که به طور جزیره ای و جدای از مدیریت کلان ورزش، مسائل خود را حل کند اما اگر مدیریت کلان و زیرمجموعه ها بهتر عمل می کردند و هماهنگی بهتری در ارتباط با مردم، فدراسیون های داخلی و بین المللی، رسانه های داخلی و خارجی و.... را شاهد می بودیم، در آن صورت نتایج بهتری در ورزش کشور تحقق می یافت و این ضعف موجود در عملکرد مدیریت کلان ورزش و وزارت ورزش و جوانان باعث شده که این بخش ها در حد مورد انتظار بهره وری و کارایی لازم را نداشته باشند.

عباسی وزیر ورزش  باید به موضوعات و مشکلات پرسنل قراردادی، مشکلات زمین و املاک کشاورزان و تامین رضایت صاحبان زمین و املاک و دارایی ها و حمایت از بخش خصوصی توجه داشته باشد و به اعتراضات صورت گرفته از سوی بخش خصوصی توجه کند

به نظر می رسد چنانچه عباسی نتواند در این رابطه پاسخ های قانع کننده ای برای نمایندگان ارائه دهد و مشکلات موجود را حل کند، بار دیگر پرونده استیضاح او بین نمایندگان مطرح شود و شاید عباسی مجبور شود که طی چند روزهاي آینده بار دیگر میهمان بهارستانی ها باشد!