کد خبر: ۹۳۲۵۰
تعداد نظرات: ۳ نظر
تاریخ انتشار:

نامه محرمانه وزير اطلاعات به امام

محمدي ري شهري در این نامه هدف اصلي رواج اين شايعات را حذف هاشمي رفسنجاني عنوان می‌کند.
آنچه مسلم است اینکه اين باور که عده‌ای جام زهر پذیرش قطع‌نامه را به حضرت امام (ره) نوشاندند، مسئله‌ای بود که از همان دقايق ابتدايي پذيرش قطعنامه به صورت يك باور عمومي درآمد. و این در حالی است که هنوز دست اندركاران وقت نتوانسته‌اند، پاسخ دقيقي به آن دهند.
 
رجانيوز به سندي محرمانه دست پيدا كرد كه در آن حجت الاسلام و المسلمين محمدي ري شهري، ‌وزير وقت اطلاعات يك ماه پس از پذيرش قطع نامه در نامه‌اي به حضرت امام خمینی(ره) شيوع شايعاتي درباره نوشاندن جام زهر به حضرت امام (ره) در ماجرای پذیرش قطعنامه، به ایشان گزارش كرده است كه اين نامه علي رغم اهميت فوق العاده آن هیچگونه پاسخی را از جانب امام (ره) دریافت نمی‌کند.
 
 در بخشي از اين نامه آمده است: در تحليل حوادث اخير  و مشخصا موضوع آتش بس، اين شايعه در سطح وسيع مطرح است كه ديدگاه حضرت امام در مسائل اصولي نظام و از جمله جنگ با ديدگاه مسئولين كشور متفاوت است. اختلاف اين دو ديدگاه موجب اصلي تحميل صلح است و در حقيقت مسئولين كشور اين زهر را به كام امام ريختند.اين را بعضي آقايان حتي در بعضي از جلسات مطرح مي‌كردند، حتي در آن جلسه‌اي كه براي خواندن اين مساله صلح در آن جلسه هم اين مساله به نحوي مطرح شد.
 
 در ادامه اين نامه مهم وزير اطلاعات آمده است: متاسفانه اين شايعه خطرناك كه ابتدا توسط تعدادي از افراد تندرو مطرح گرديد،طبق گزارشات اكنون به صورت يك اعتقاد در قشر وسيعي از سپاه، بسيج و وزارت اطلاعات و عموما ارگان‌ها و افراد انقلابي در حال گسترش است.
 
محمدي ري شهري در این نامه هدف اصلي رواج اين شايعات را حذف هاشمي رفسنجاني عنوان می‌کند.
 
اما شاید مهمتر از متن و محتوای این نامه تاریخی، سکوت حضرت امام (ره) در پاسخ به این نامه باشد. پاسخی که شاید نقض کننده بسیاری از مدعیاتی باشد که در سال‌های اخیر در قبال موضوع پذیرش قطعنامه مطرح شده است.

شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.

bultannews@gmail.com

انتشار یافته: ۳
در انتظار بررسی: ۱
غیر قابل انتشار: ۳
فرهاد
|
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
|
۰۰:۳۷ - ۱۳۹۱/۰۵/۰۲
2
2
امام با اون بصیرت و دانایی و ذکاوت و تقوی هیچگاه بی دلیل حرفی را مطرح نمیکند آنهم در آن مقطع حساس و آنهم در نامه تاریخی و مهم پذیرش قطعنامه ، پس امام حتما در پس این حرف حرفهای زیادی برای گفتن داشته که به سبب رعایت مصالح که همیشه مورد نظر امام بود ، سکوت کرده !
ناشناس
|
IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF
|
۱۳:۵۷ - ۱۳۹۱/۰۵/۰۲
1
1
یعنی بهتر بود تا ابد جنگ را ادامه می دادیم یا مثلا می توانستیم بریم بغداد رو تصرف کنیم و الان کشور ما بیش از دو میلیون کیلومتر بود یعنی چه منظورتان چیست مثلا اگر قطعنامه را نمی پذیرفتیم چکار می کردیم که بهتر بود یکی می تواند جواب من را بدهد.
پاسخ ها
ناشناس
| IRAN, ISLAMIC REPUBLIC OF |
۱۳:۵۷ - ۱۳۹۱/۰۵/۰۲
بحث کشور گشایی مطرح نبوده ، بحث اینه که اونزمان ما توانایی اداره جنگو داشتیم و امام این باور را داشته که کشور توانایی اداره جنگو داره اما عده ای با کم کاری وضعیت را به سمتی بردن که ما در مقطع پایانی جنگ دچار ضعف شدیم و دشمن هم از این وضعیت استفاده و در سالهای پایانی جنگ ضربات و لطمات زیادی به ما زد ، امام از بعضی مسئولین دلش خون بود که شرایط را به سمتی بردند که در حالی که ما در نقطه اوج نبودیم قطعنامه را پذیرفتیم در حالی که میتونستیم در اوج اقتدار این کار را بکنیم .
نظر شما

آخرین اخبار

پربازدید ها

پربحث ترین عناوین