مرز تدبیر با شرک چیست؟

به گزارش بولتن نیوز، علیرضا کمیلی فعال عرصه اجتماعی و تشکلی، عضو اتحادیه بین المللی امت واحده، محقق فلسفه اسلامی  نوشت: همه دردهای ما از مدیران تا بقیه از منیت است. بر خلاف تصور عمومی، نیت را صاف کردن و فقط برای او کار کردن اصلا آسان نیست.

چه بسیار که می خواهی حرفی بزنی که به صلاح مردم است و خوش آمد یا ناراحتی مدیران را بر آن مصلحت عمومی ترجیح می دهی!

چه بسیار کارها که چون تو در آن ضریب کافی نداری آن را کوچک می نمایی یا کار دیگران است و تو خود را دلیل موفقیت آن معرفی می کنی!

تشخیص مرز "تدبیر" با "شرک" ساده نیست: خیلی از دل به دست آوردن ها از جنس شرک اند ولی به نام تدبیر و برای بهتر اجرا شدن کارهای مردم صورت می گیرند!

کسی که فقط او را می بیند
اِلـهي كَاَنّي بِنَفْسي واقِفَةٌ بَيْنَ يَدَيْكَ...
و فقط أو را موثر در عالم می داند
لا موثر في الوجود الا الله
چطور تدبیر می کند؟! نیازمند ثبت سیره مدیریتی مخلصانه نیز هستیم..

چرا که بنظرم برخی از سلوک، تجربه و از جنس مشاهده اعمال صالحان است چون ما خیلی وقت ها در تشخیص مصداق دچار افراط یا تفریط می شویم.

پ ن: اگر در این دهه آخر توفیق مناجات شعبانیه داشتید ما را هم یاد کنید چون اینقدر غرق کمک به دیگران شدیم که از خود غافلیم.