ورزش زورخانه‌ای ۱۲ سال پیش به نام ایران ثبت جهانی شده است

به گزارش بولتن نیوز به نقل از باشگاه خبرنگاران جوان، مصطفی پورعلی، مديركل ثبت و حریم آثار و حفظ و احیاء میراث معنوی و طبیعی وزارت میراث‌ فرهنگی گفت: جمهوری اسلامی ايران، آیین پهلوانی و زورخانه‌ای را به‌طور رسمی در سال ۱۳۸۹(سال ٢٠١٠) در فهرست ميراث فرهنگى ناملموس جهانى يونسكو ثبت کرده است. كشتی پهلوانی در ايران هم انواعی دارد، مثلا كشتی جوخه، كشتی مازندرانی،كشتیگيله مردی و... . به‌دليل محدوديت‌های يونسكو در سهميه بندی هر كشور برای ثبت‌های سالانه جهانی، مناسب اين است كه همه اين موارد در يک پرونده با عنوان جامع ثبت شوند كه بحمدالله ايران اين اقدام مهم را ١٢ سال پيش انجام داده است.

وی ادامه داد: اينكه جمهوری آذربايجان پرونده‌ای قريب به عنوان و موضوع پرونده ايران را ثبت نموده است، از منظر كنوانسيون يونسكو در حوزه ميراث فرهنگی ناملموس نه تنها خللی به پرونده ايران وارد نمي‌كند بلكه بر ترويج بيشتر اين عنصر فرهنگى ناملموس تاكيد دارد.

پورعلی تاکید کرد: پرونده آذربايجان ملي است. طبق ضوابط يونسكو هر كشوري مي تواند عناصر فرهنگى ناملموس خود را ثبت نمايد واين تعارضي با عناصر ديگر كشورها ندارد. كشتی پهلوانی و آيين‌هاي زورخانه‌ای كه فدراسيون بين‌المللی آن هم در تهران مستقر است،در گستره كشورهاي كثيري ظهور و بروز دارد. اين جاي افتخار است كه يک داشته فرهنگى ايران در چنين گستره‌اي زنده است. براي مثال ازبكستان هم مي‌تواند در سال آتي چنين كاري را انجام دهد. به رحال اين كشورها همه داراي كشتي و آيين هاي پهلواني هستند.

وی با بیان اینکه بايد تاكيد شود كه میراث ناملموس زنده است و متعلق به همه مردمی است که از آن استفاده می‌کنند. ثبت یک عنصر درفهرست میراث جهانی ناملموس برای هیچ کشوری ایجاد مالکیت نمی‌کند. پس آذربایجان با ثبت فرهنگ پهلوانی مالک آن عنصر نخواهدشد، اظهارداشت: از منظر يونسكو در حوزه ثبت میراث ناملموس جهاني خاستگاه اهمیتی ندارد. اثبات اینکه یک عنصر در ابتدا در کدامکشور خلق و بعدها به کشور دیگری منتقل شده، از دید یونسکو هیچ حقوق و امتیازی برای کشور مبدا ندارد. چون میراث ناملموس توسطحاملان و مجریان به هر نقطه دنیا حرکت می‌کند و همه کشورها میتوانند میراث ناملموسی که در کشورشان زنده است را ثبت کنند.

پورعلی در پایان گفت: کشورها می‌توانند میراث ناملموسشان را هم به‌صورت مستقل و هم به‌صورت مشترک ثبت کنند. هرچند که یونسکو کشورها رو به تدوین پرونده مشترک تشویق میکند. ولي الزامی وجود ندارد که براي مثال آذربایجان به پرونده ایران ملحق شود.