اگر فرهنگ قابل مهندسی شدن بود، امید را هم می‌توان مثل فرمولی موهوم به جامعه تزریق کرد

گروه اجتماعی: تنها ۲/۵درصد از رتبه‌های تک‌رقمی کنکور سراسری امسال دانش‌آموز مدارس دولتی بوده‌اند، این بخشی از گزارش امروز روزنامه فرهیختگان است... چند روز پیش هم دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی با انتشار گزارشی درباره وضعیت عدالت آموزشی، آمارهای وحشتناک دیگری منتشر کرد که ۵۶درصد قبولی‌های رشته پزشکی، دندانپزشکی و داروسازی و ۵۵درصد قبولی‌های دانشگاه شریف از دهک دهم جامعه بوده‌اند و ۸۰درصد از رتبه‌های زیر۳۰۰۰کنکور هم از دهک هشتم تا دهم... آمار غیررسمی هم کمابیش تایید می‌کند که بیش از یک میلیون دانش‌آموز در دوره کرونا به علت عدم دسترسی به موبایل هوشمند یا اینترنت از تحصیل جا مانده‌اند!

به گزارش بولتن نیوز، آموزش بعنوان مشروع‌ترین ابزار تحرک طبقاتی در مسدود‌ترین نقطه ممکن قرار گرفته است، نقطه‌ای که به جای تحرک، عملا نابرابری موجود را عمیق‌تر و چندوجهی‌تر می‌کند، این نابرابری برای یک ساختار سالم هم مرگ‌آور است چه رسد به ساختار غیرشفاف، رانتی و اسپرم‌سالار فعلی که در آن عملا ورود به حلقه مدیران دولتی تنها در یک سلسله‌مراتب غیررسمی فاسد ممکن می‌شود و رسیدن به موقعیت‌های ممتاز اجتماعی چون پزشک و تکنسین و... در انحصار یک طبقه قرار گرفته است.
.
تفصیل چرایی جنایت بودن این نابرابری تکرار مکررات است و خارج از حوصله، مهمتر آنکه هیچ تصمیم‌گیری از این وضعیت ناراضی نیست، نابرابری آموزشی به نفع حاکمان برای انتقال بی‌دردسر و قانونی جایگاه به فرزندانشان است... حالا در این میان سودای تمدن‌سازی و یکدست‌سازی قدرت و... هم بیش از پیش دکان مدارس دینی و امثالهم را پررونق می‌کند.

.
اما می‌ماند امید... اگر فرهنگ قابل مهندسی شدن بود، امید را هم می‌توان مثل فرمولی موهوم به جامعه تزریق کرد، از چنین ساختار مولد نابرابری امیدی به جامعه نمی‌رسد، اما ناامیدی... جایی که امید بمیرد خشونت جان می‌گیرد، طردشده‌ها به جای درس خواندن از روش دیگری برای پیشرفت استفاده می‌کنند، وطن، اجتماع، اخلاق، همه و همه بی‌اعتبار می‌شوند، ترسناک است، حداقل بترسید، لات‌های کوچه خلوت تمدن‌سازی...