امام محمدباقر(ع) با برقراری حوزه درس، با کج اندیشی‌ها مبارزه کرد و در راستای رفع چالش‌های علمی و اصول ناب اسلامی با تکیه بر آیات رهنمون‌گر قرآن برآمد، ابواب فقهی و اعتقادی را از دیدگاه قرآن بررسی کرد و به پرورش دانشمندان و فرهیختگان عصر خود پرداخت.
هوالمحبوب
سلام، عرض ادب و احترام به پیشگاه دوست
صبحتان بخیر و روزگارتان به کام
دهانتان را معطر کنید با ذکر صلواتی بر محمد وآل محمد
ٱللَّهُمَّ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّد
ذکر روز پنجشنبه :
لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ المَلِک الحقّ المُبین
"نیست خدایی جز الله فرمانروای حق و آشکار"
امیرالموُمنین حضرت امام علي (علیه السلام)
فرمودند:
اي کميل،...!!
از زبان آنچه در دل است مي تراود، و دل را خوراک درست ميکند،
پس ببين دل و تنت از چه تغذيه ميکنند،
که اگر حلال نباشد..!!
با زباني شيطانی، و حرام خدا را تسبيح و شکر نموده،
و خدا از تو قبول نکند.
تحف العقول صفحه 169
شهادت پنجمین اختر تابناک امامت و ولایت، امام محمد باقر (علیه السلام)
برشما و بر همه شیفتگان و پیروانش تسلیت باد
التماس دعا
«اَللّهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِيِّکَ الْفَرَجَ»
«اللَّهُمَّ اشْفِ کُلَّ مَرِیضٍ»
گذری بر زندگی و شهادت امام محمد باقر (ع)
دوران امامت امام محمد باقر (ع) از سال ۹۵هجری قمری که سال درگذشت امام زین العابدین (ع) است آغاز شد و تا سال ۱۱۴هجری قمری یعنی مدت ۱۹سال و چند ماه ادامه داشته است. در دوره امامت امام محمد باقر (ع) و فرزندش امام جعفر صادق (ع) مسائلی مانند انقراض امویان و بر سر کار آمدن عباسیان و پیدا شدن مشاجرات سیاسی و ظهور سرداران و مدعیانی مانند ابوسلمه خلال و ابومسلم خراسانی و دیگران مطرح است.
مدت بیست سال معاویه در شام و کارگزارانش در مرزهای دیگر اسلامی در واژگون جلوه دادن حقایق اسلامی - با زور و زر و تزویر و اجیر کردن عالمان خود فروخته - کوشش بسیار کردند. ناچار امام سجاد (ع) و فرزند ارجمندش امام محمد باقر (ع) پس از واقعه جانگداز کربلا و ستمهای بی سابقه آل ابوسفیان، که مردم به حقانیت اهل بیت عصمت (ع) توجه کردند. در اصلاح عقاید مردم به ویژه در مسأله امامت و رهبری، که تنها شایسته امام معصوم است، سعی بلیغ کردند و معارف حقه اسلامی را - در جهات مختلف - به مردم تعلیم دادند. امام محمدباقر(ع) با برقراری حوزه درس، با کج اندیشی‌ها مبارزه کرد و در راستای رفع چالش‌های علمی و اصول ناب اسلامی با تکیه بر آیات رهنمون‌گر قرآن برآمد و ابواب فقهی و اعتقادی را از دیدگاه قرآن بررسی کرد و به پرورش دانشمندان و فرهیختگان عصر خود پرداخت. کار نشر فقه و احکام اسلام به جایی رسید که فرزند گرامی آن امام، حضرت امام جعفر صادق (ع) دانشگاهی با چهار هزار شاگرد پایه گذاری نمود، و احادیث و تعلیمات اسلامی را در اکناف و اطراف جهان آن روز اسلام انتشار داد.
امام پنجم (ع) بسیار گشاده رو و با مؤمنان و دوستان خوش برخورد بود. با همه اصحاب مصافحه می کرد و دیگران را نیز بدین کار تشویق می فرمود. در ضمن سخنانش می فرمود: مصافحه کردن کدورتهای درونی را از بین می برد و گناهان دو طرف - همچون برگ درختان در فصل خزان - می ریزد. امام باقر (ع) در صدقات و بخشش و آداب اسلامی مانند دستگیری از نیازمندان و تشییع جنازه مؤمنین و عیادت از بیماران و رعایت ادب و آداب و سنن دینی، کمال مواظبت را داشت.
نحوه شهادت ایشان:
حضرت امام محمد باقر (ع) ۱۹ سال و ۱۰ ماه پس از شهادت پدر بزرگوارش حضرت امام زین العابدین (ع) زندگی کرد و در تمام این مدت به انجام وظایف خطیر امامت، نشر و تبلیغ فرهنگ اسلامی، تعلیم شاگردان، رهبری اصحاب و مردم، اجرا کردن سنت‌های جد بزرگوارش در میان خلق، متوجه کردن دستگاه غاصب حکومت به خط صحیح رهبری و راه نمودن به مردم در جهت شناخت رهبر واقعی و امام معصوم که تنها خلیفه راستین خدا و رسول ( ص) در زمین است، پرداخت و لحظه‌ای از این وظیفه غفلت نفرمود.
سرانجام در هفتم ذیحجه سال ۱۱۴ هجری در سن ۵۷ سالگی در مدینه به وسیله هشام مسموم شد و چشم از جهان فروبست. به خاکسپاری بدن مطهر امام محمد باقر (ع) در قبرستان بقیع، در مدینه، در کنار قبر پدرش، امام زین العابدین (ع) و عمویش، امام حسن مجتبی (ع) توسط امام جعفر صادق (ع) و سایر بازماندگان انجام پذیرفت.
