کارتل‌های رسانه‌ای فرانسه در اختیار کیست

به گزارش فارس در فرانسه، بیشتر رسانه‌های فرانسه در مالکیت بخش‌ خصوصی قرار دارد. البته دولت فرانسه برخی شبکه‌ها و کانال‌های تلویزیونی و رادیویی را که بیشتر به سازمان صداوسیما بزرگ فرانسه وابسته هستند، در اختیار دارد. فرانسه از معدود کشورهای غربی است که دولت چه از طریق مالکیت کامل چه از طریق داشتن سهام معین از یک رسانه یا یک شرکت مادر، مالک چندین رسانه است. دهه اخیر، بزرگ‌ترین جراید فرانسه چه جراید ملی، چه منطقه‌ای چه محلی شاهد تغییر مالکیت بوده است. بخصوص جراید محلی که تاثیر فوق‌العاده‌ای در تغییر افکار عمومی دارد و تاثیر آن حتی از جرایدی ملی مانند لوموند، فیگارو و لیبراسیون نیز بیشتر است.

دولت فرانسه

دولت فرانسه کانال‌های بزرگ این کشور که به تلویزیون این کشور وابسته هستند، مانند فرانس 2 و 3 و 4 و 5 را در کنار شبکه‌های رادیویی مانند رادیو بین‌المللی فرانسه، رادیو اخبار فرانسه، رادیو فرانسه و برخی دیگر را در اختیار دارد.

مالکان روزنامه‌هـا و تلویزیون‌ها

شرکت «اَموری» مالک روزنامه لو پاریزین است که در پاریس و اطراف آن توزیع می‌شود. این علاوه بر روزنامه‌های ورزشی است که ریاست آن بر عهده سویل اموری اسرائلی است.

گروه پایارد پرس

این گروه رسانه‌ای کاتولیک است و در سال 1850 تاسیس شد. روزنامه لاکروا یعنی صلیب را منتشر می‌کند. حجم مبادلاتش حدود 30 میلیون یورو است که از طریق اشتراک افراد حاصل می‌شود. این گروه، مجلاتی با رویکردهای دعوت مسیحی منتشر می‌کند. در کنار آن برخی نشریه‌های جوان‌پسند، روزنامه محلی و منطقه‌ای نیز منتشر می‌شود. نشریه‌های آن از بیشترین نشریه‌های جوان‌پسند به شمار می‌رود.

گروه پیترسلمان

گروهی آلمانی است که یهود مالک آن است و در فرانسه نیز ایستگاه‌های تلویزیونی متنوع و رادیویی دارد که مجموع آن به 33 عدد می‌رسد که از جمله آن تلویزیون آر.تی.ال است که پخش خبر دارد. در کنار آن شبکه‌هایی برای زنان، آشپزی، دکور منازل و باغبانی و امثال آن دارد.

گروه پلوره

گروهی است که آن را فنسان پلوره تاجر یهودی‌الاصل فرانسوی آن را اداره می‌کند و تعدادی ایستگاه تلویزیونی کابلی دارد. شبکه‌های او برنامه‌های متنوع و برخی خبری و ورزشی نیز دارد و به طور کل می‌توان گفت او در موضوعاتی از عطر گرفته تا نفت، برنامه پخش می‌کند.

گروه کانال +

گروهی مشهور و صد در صد وابسته به گروه فیفندی که کانال‌های تلویزیونی و مخصوصا ورزشی دارد که معمولا لیک و مسابقات جام قهرمانان اروپا را منحصرا در اختیار می‌گیرد. فیفندی گروهی جهانی است که خیلی از بزرگان از جمله تاجر یهودی فلنسن پولوره و فرانسوا پینو صاحبان شرکت‌های بزرگ عطر و مد لباس و کفش در آن سهم دارند.

گروه لادیبش

به معنای خبر فوری. گروهی که مالکیت آن با خانواده بایله است و آرنو لاگاردیر تاجر یهودی با در اختیار داشتن 15 درصد مجموعه، در آن سهم دارد. گروه لاگاردیر گروهی است که بیشتر سهام آن را دولت قطر در اختیار دارد.

ریاست لادیبش را پیر فابر عضو مجلس سنا بر عهده دارد. او از چپگراهای افراطی است. روزنامه‌های منطقه‌ای مهمی در شکل‌دهی به افکار عمومی از آن تبعیت می‌کنند مانند روزنامه لادیبش دو میدی که در جنوب فرانسه منتشر می‌شود. روزنامه لا نوفل ریپابلیک و روزنامه لاگازیت دو نیم مخصوص شهر نیم در جنوب فرانسه و روزنامه لاگازیت دو مونپولیه مخصوص شهر جنوبی مونپولیه.

گروه ایست ریپابلیکن

این گروه تابع گروه ایبرا است که در حوزه مطبوعات منطقه‌ای فرانسه فعال است. روزنامه‌های منطقه‌ای مهمی مانند ایست ریپابلیکن، درنیر نوفل دو الزاس (جدیدترین اخبار الزاس) و مجموعه‌ای از مجلات متنوع فرانسوی را در اختیار دارد. این گروه همچنین بانک کریدیه متوویل را که از طرف تاجر یهودی حمایت می‌شود، در اختیار دارد.

روزنامه اومانیته

روزنامه‌ و سخنگوی حزب کمونیست فرانسه است. 20 درصد مالیکت آن متعلق است به شرکت خوانندگان اومانیته و 40 درصد آن متعلق است به حزب کمونیست. این مجموعه، نشریات و مجلاتی حزبی هم منتشر می‌کند.

لیبراسیون

روزنامه حزب سوسیالیست فرانسه است که در سیاست‌های کلی دارای گرایشاتی اسرائیلی است. بزرگترین مالکهای آن ادوارد دو راچیلد، با 39 درصد سهم و بعد از او کارلو کاراکسیولو ایتالیایی هستند که در کنار آنان برخی افراد مانند برنارد هنری لوی نویسنده یهودی صهیونیست و هنری سیداکس یهودی در آن سهم دارند.

گروه جهانی مترو

این گروه روزنامه مترو را رایگان منتشر و روزنامه در ایستگاه‌های مترو پاریس توزیع می‌کند و در تیراژ بالا نیز انجام می‌شود. بزرگترین سهام‌داران آن شرکت ام‌تی‌جی سوئد است. این گروه، تلویزیون تی‌اف‌وان (1) را نیز در اختیار دارد.

نیوز پارتیسیپاسیون

آلن ویل یهودی آن را در مالکیت دارد. او رئیس هیئت مدیره مهم‌ترین ایستگاه‌های رادیویی خبری (سیاسی-اقتصادی) فرانسه را در اختیار دارد که می‌توان به شبکه‌های رادیویی مونته کارلو، رادیو بورس بی.اف.ام، تلویزیون بورس بی‌.اف.ام اشاره کرد. این گروه همچنینن لا تریبون را نیز که اخبار اقتصادی منتشر می‌کند، خریداری کرد.

گروه نوول آبزرواتور

به معنای ناظر جدید، که مدیر کل آن کلود بردریل است. او مالک 90 درصد سهام آن است. این گروه هفته‌نامه‌ای به همین نام منتشر می‌کند که گرایش آن راستگرا و حمایت کننده اسرائیل و در خصومت با مسلمانان است بخصوص در دو موضوع حجاب و روبنده همچنانکه به طرز مشهودی با ایران نیز دشمنی می‌کند.

گروه ساکپرس

مالکیت کامل این مجموعه با گروه داسو است؛ گروهی که سرج داسو تاجر یهودی آن را تاسیس کرد و عمده سهام آن را داراست و سازنده هواپیماهای مشهور رافائل، تانک و سلاح‌های مختلف است. او تقریبا در هر چیزی سرمایه‌گذاری می‌کند. این گروه، نشریه ساکپرس (به طور روزانه) و روزنامه و هفته‌نامه فیگارو را که کثیرالانتشار است، منتشر می‌کند. این مجموعه 40 درصد دیمانش را نیز در اختیار دارد در حالی که این نشریه در غیاب روزنامه‌های ملی و منطقه‌ای منتشر می‌شود. در جمع روزنامه‌های منطقه‌ای این گروه در شمال فرانسه با روزنامه‌هایی مانند صدای شمال و شمال تابناک فعال است.

جنوب غرب

این مجموعه به خانواده موان تعلق دارد. این خانواده روزنامه‌ها و مجلات منطقه‌ای در اختیار دارد که در افکار عمومی تاثیرگذار است مانند پرینه پرس، شارنت لیبر و هفته‌نامه سرزمین باسک و مجله هیبدو. این مجله نشریه‌ای در سطح ملی است و مجلاتی مخصوص تبلیغات دارد که تعداد آن به 45 می‌رسد.

گروه تی‌اف 1

بزرگترین شبکه تلویزیونی سراسری در فرانسه با بینندگانی در حدود 32 درصد. این گروه در بزرگترین ایستگاه‌های تلویزیونی سهم دارد؛ از شبکه‌های خبری گرفته تا موارد گوناگونی مانند سینما. این گروه 50 درصد تلویزیون 24 را نیز در اختیار دارد. مارتان بویگ که صاحب شرکت بویگ تلفون و شرکت ساختمانی بویگ است مالک آن است. شرکت ساختمانی او طرح‌های بزرگی در عربستان با سرمایه‌ای حدود 26 میلیارد یورو در دست اجرا دارد.

نتیجه

رسانه‌های ملی و منطقه‌ای فرانسه تحت کنترل و تملک تاجرانی است که در حقیقت بخشی از گروه‌های فشار سیاسی و اجتماعی در فرانسه هستند. همانطور که ملاحظه کردیم بیشتر تاجران، افرادی یهودی یا از خانواده‌های یهودی و از مراکزی هستند که ثروت یهود آن را اداره می‌کند. هر کس رسانه‌ای داشته باشد رویکرد سیاسی و نحوه پوشش خاص خود را از اتفاقات ارائه می‌کند و این امر را ما در تایید گسترده اسرائیل در همه رسانه‌های فرانسه می‌بینیم که این مورد [حمایت از اسرائیل] استثنایی ندارد.