به گزارش بولتن نیوز، نشست تخصصی «اخلاق پیامبر(ص) از منظر قرآن کریم با رویکرد وحدتبخشی» بهمناسبت فرارسیدن روز دانشجو، سهشنبه، ۱۶ آذرماه بهصورت مجازی و با حضور حجتالاسلام والمسلمین عیسی عیسیزاده، عضو هیئت علمی پژوهشکده فرهنگ و معارف قرآن کریم دفتر تبلیغات اسلامی و رئیس میز قرآن دفتر تبلیغات برگزار شد. این نشست از سلسله نشستهای رویداد فرهنگی ـ هنری چهار فصل قرآنی است که این بار با موضوع «صلح و مهربانی در قرآن» است که به همت معاونت ترویج و توسعه سازمان قرآنی دانشگاهیان کشور و با مشارکت دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم برپا شد. در ادامه متن این نشست را میخوانید؛
ایکنا: پیامبر در قرآن کریم به عنوان رحمةللعالمین و اسوه حسنه معرفی شده است، ولی متأسفانه در دنیای امروز و در گذشتهها هم کم و بیش بوده است که دشمنان سوءاستفاده کرده و پیامبر را پیامبر خشونت معرفی میکنند، علت اتصاف آن حضرت به این صفاتی که بیان شد چیست؟
خداوند میفرماید: ای پیامبر، ما تو را نفرستادیم، مگر اینکه برای عالمیان رحمت باشی. وقتی به این آیه، تفسیر آن و نظرات اندیشمندان و مخصوصاً حضرات معصومین درباره آن مراجعه میکنیم چند بحث درباره رحمةللعالمین بودن پیامبر(ص) مطرح است. یکی از نکات این است که همانطور که همه ما میدانیم و آیات فراوانی در قرآن مطرح شده، خداوند خودش را به عنوان ربالعالمین مطرح فرموده، و رب به معنای تربیت و ربوبیت است. اگر بناست که خداوند بشر را تربیت کند، راههای تربیت بشر دو راه است؛ تکوین و فطرت و دیگری تشریع؛ از لحاظ تکوینی خداوند به بشر عقل و فطرت داده تا بر اساس آن راه را از چاه تشخیص دهد، اما با توجه به اینکه خود خداوند خالق بشر است و میداند که این فطرت و عقل بشر برای دستیابی به آن سعادتی که خداوند برایش در نظر گرفته است، کافی نیست، بحث تشریع و شریعت را مطرح کرده است، شریعت هم که مسلماً باید به وسیله انسانهای الگویی در اختیار بشر قرار بگیرد، چون اگر قرار باشد که آن انسانها که همان پیامبران و اوصیای آنها هستند، دچار مشکلی باشند یقیناً در هدایتگریشان هم مشکل ایجاد میشود به خاطر همین باید آن رسول و پیامبر مخصوصاً آن پیامبری که بعد از او دیگر پیامبری نخواهد آمد و به عنوان خاتم پیامبران است، باید ویژگیای داشته باشد که با تربیت کل عالم تناسب داشته باشد، چون خداوند میخواهد کل عالم را تربیت کند و اگر پیامبری بفرستد که نسبت به بعضی از انسانها رحمت باشد و نسبت به دیگران نه، آن هدف محقق نمیشود بنا بر این باید پیامبری بفرستد که رحمتللعالمین باشد.
نکته دیگر بحث رفتاری حضرت است، خداوند منان میفرماید: ای پیامبر شما به رحمت ما با این امت مهربان هستی و رحمت برایشان هستی «فَبِمَا رَحْمَةٍ مِنَ اللَّهِ لِنْتَ لَهُمْ»، (آل عمران/۱۵۹)، با رحمتی که خداوند برای کل بشر در نظر گرفته تو را اینگونه قرار داده است که تو مهربان و منبع لطف و مهربانی برای بشر شدهای.
نکته سوم اینکه وقتی نگاه به تعامل حضرت هم میکنیم میبینیم که تعامل حضرت با دیگران اعم از مسلمانان و غیر مسلمانان عالی است و این رحمت پیامبر شامل مسلمانان، مؤمنان، فرقههای دیگر، یهود، مسیحی و دیگر انسانهایی که روی زمین بودند، شده است. بر همین اساس است که ما میبینیم که پیامبر عزیز اسلام با آن نامههایی که برای پادشاهان آن زمان میفرستد میخواهد که همه آنها را مشمول رحمت و تربیت الهی عالمی قرار دهد.
نکته دیگر اینکه وقتی ما مراجعه میکنیم میبینیم که خود خداوند در قرآن میفرماید که ای پیامبر ما تا زمانی که تو در میان این بشر هستی آنها را عذاب نمیکنیم، این وجود نازنین پیغمبر و برکات او و رحمت بودن او در دنیا را نشان میدهد و از آن طرف هم وقتی به بحث قیامت و عالم معاد مراجعه میکنیم میبینیم آنجا هم پیغمبر منبع رحمت برای امت است؛ لذا در روایت آمده است وقتی قیامت میشود هم دیگر پیامبران و هم دیگر انسانها وقتی وارد محشر میشوند میگویند وانفسا، واویلا، اما وقتی پیغمبر اکرم(ص) وارد میشود، میگوید امتی، امتی، امتی، اینقدر حضرت برای بشر و هدایت بشر دلسوز است.
منبع:ایکنا
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com