علیِ غایب در جریان مذهبی

گروه سیاسی: پرویز امینی ـ فعال سیاسی، در یادداشت پیش رو، به ماجرای طرح صیانت از کاربران پرداخته و آورده است: درباره این گارد بسته اکثر مذهبی‌های سیاسی درباره آزادی، دلایل گوناگونی می‌توان آورد اما عمق ماجرا را شاید بتوان این‌طور بیان کرد که آزادی به کل در دستگاه فکری این جریان غایب است و از همین‌جا می‌توان به غیبت این چهره از علی، از نهج‌البلاغه و حکمرانی دینی در این بدنه مذهبی پی برد. طرح‌هایی مثل اصلاح قانون انتخابات ریاست جمهوری که حق وتوی مضاعفی به شورای نگهبان بدون هیچ پاسخگویی می‌داد و اینک طرح صیانت از کاربران، در ریشه و بنیان بر چنین خاستگاهی استوار است.

به گزارش بولتن نیوز، متن این یادداشت به شرح زیر است:

شاید بتوان همه فلسفه سیاسی متکی به علی و نهج‌البلاغه علی را در دو گزاره جمع کرد:

یکم: خداوند از عالمان عهدی گرفته است که در برابر سیریِ ظالم و گرسنگیِ مظلوم سکوت نکنند (عدالت غایت و فرجام حکمرانی دینی است)

دوم: بارها از رسول خدا شنیدم که امتی به قداست و پاکی نمی‌رسد مگر حق ضعیف از قوی بدون لکنت زبان گرفته شود (آزادی شاه‌راه عدالت است)

بخش اول کم‌وبیش دست‌کم در حد طرح ادعا، در زبان جریان مذهبی طرح شده است اما بخش دوم و بحث آزادی‌ها به کل در فکر و عمل سیاسی و اجتماعیِ علی‌الاغلب این جریان غایب بوده است. به طوری که در تمام این چهل و چند سال بعد از انقلاب اسلامی، جریان مذهبی مدعی ولایت امیرالمؤمنین (ع) حتی یک ایده یا طرح یا پیشنهاد در سیاست، فرهنگ و اجتماع از موضع فعال برای بسط آزادی‌ها چه آزادی بیان، چه آزادی فکر، چه آزادی عقیده و چه آزادی در مشارکت سیاسی نداشته است و حتی یک قدم در این راه برنداشته است و برعکس ده‌ها و یا صدها قدم و گام رسمی و غیررسمی برای به چنبره کنترل درآوردن آزادی‌ها و محدودکردن آن برداشته است. اگر جایی نیز به آزادی روی خوشی نشان داده است، عمدتا تحمیلی و زیر فشار اجتماعی بوده است.

درباره این نوع مواجهه با آزادی که پیامدهای پرخسارتی بعد از انقلاب اسلامی داشته است، بسیار می‌توان سخن گفت و درباره این گارد بسته علی‌الاغلب مذهبی‌های سیاسی درباره آزادی، دلایل گوناگونی می‌توان آورد اما عمق ماجرا را شاید بتوان این‌طور بیان کرد که آزادی به کل در دستگاه فکری این جریان غایب است و به قول گفتمانی‌ها، دال طرد شده است. از همین‌جا می‌توان به غیبت این چهره از علی، از نهج‌البلاغه و حکمرانی دینی در این بدنه مذهبی پی برد. طرح‌هایی مثل اصلاح قانون انتخابات ریاست جمهوری که حق وتوی مضاعفی به شورای نگهبان بدون هیچ پاسخگویی می‌داد و اینک طرح صیانت از کاربران، در ریشه و بنیان بر چنین خاستگاهی استوار است.