تأیید صحت نقدهای انقلابیون از جام زهر 598/ نامرد میدان بی‌نقاب شد
گروه سیاسی: میثم نادی از مداحان و مرثیه‌خوانان اهل‌بیت (علیهم‌السلام) در واکنش به جنجالی که انتشار فایل صوتی محرمانه ظریف در تلویزیون سعودی ایران اینترنشنال به پا کرده، توییتی منتشر کرده و معتقد است نامرد میدان بی‌نقاب شد.
به گزارش بولتن نیوز، نادی در صفحه توییتر خود نوشته است: متعجبم از کسانی که روی چرایی انتشار فایل صوتی ظریف در شبکه سعودی زوم کرده‌اند تا اثبات کنند کنار وزیر خارجه نفوذی داریم! اصل ماجرا گستاخی نامرد میدان است و حضور چنین فردی در جایگاه مسئولیت دیپلماسی.
او بی‌نقاب شد تا صحت نقدهای انقلابیون از جام زهر 598 تا امروز تأیید شود.
فایل صوتی از جواد ظریف دو روزی ابتدا از شبکه ایران اینترنشنال و بعد در دیگر رسانه‌ها منتشرشده که وزیر امور خارجه هشت سال گذشته ایران در پاسخ به کارنامه مردودش، تمام تلاشش را می‌کند که بگوید هیچ‌کاره بوده و اگر سیاست خارجه به این سمت‌وسو رفته تقصیر او نیست. او از میدان سخن می‌گوید و همه اتفاقات را گردن مرد میدان حاج قاسم می‌اندازد!
نقش ظریف در پایان جنگ و قطعنامه 598
ظریف در کتاب «آقای سفیر» که در آن خاطرات خود را بیان کرده است، روایت خود از فضای سازمان ملل در زمان جنگ را این‌گونه توصیف می‌کند:
«فکر می‌کنم آنچه باعث شروع بحث قطعنامه ۵۹۸ شد، فتح فاو و نگرانی از سقوط عراق بود.
ما فاو و مجنون را از دست دادیم و عراقی‌ها وارد خاک ایران شدند. قطعنامه ۵۹۸ در یکی از بندهایش دستور به آتش‌بس فوری و عقب‌نشینی بدون تأخیر می‌دهد. زمانی که آتش‌بس را پذیرفتیم، عقب‌نشینی از خواست عراق به خواست ایران تبدیل شده بود.
در زمان پذیرش ۵۹۸، عراق می‌خواست مذاکره کند، اما ما خواستار آتش‌بس فوری بودیم. دیدگاه ما از نظر عملیاتی، در زمان مذاکرات قبل از تصویب ۵۹۸، مبتنی بر ادامه جنگ بود. از نظر سیاسی نیز یک دیدگاه این بود که باید با شورای امنیت برخورد کرد و همان روش را ادامه داد.
دیدگاه دیگر نیز بر تلطیف‌کردن فضا تأکید داشت؛ چراکه احساس می‌شد شورای امنیت به سمت تحریم ایران پیش می‌رود. به همین خاطر گروهی در بخش بین‌الملل وزارت خارجه ایران، معتقد به نوعی از بازیگری بین‌المللی بودند که در آن نقش فعال‌تری ایفا کنیم؛ یعنی خواستار این بودند که ما از حالت قهر با شورای امنیت خارج شویم. گروهی نیز در وزارت خارجه و بیرون از آن، این روند را قبول نداشتند. بالاخره تصمیم وزارت خارجه با همراهی حضرت امام این بود که ما استراتژی خاصی را در پیش گیریم و آن را ادامه دهیم تا از تحریم ایران جلوگیری کنیم.»
محمد‌جواد ظریف، روند کار را نیز این‌گونه تعریف می‌کند: «... پس از مدتی آقای دکتر جواد لاریجانی مسئولیت مذاکرات را بر عهده گرفتند. روش ایشان در مذاکرات، روشی تأخیری بود. در این راستا از انواع ابزارها استفاده کردیم، از‌جمله اینکه دبیرکل را تشویق کردیم یک طرح اجرائی برای قطعنامه ۵۹۸ بنویسد؛ با این توجیه که این قطعنامه مبهم و نامفهوم است. قطعنامه در جولای ۱۹۸۷ یعنی ۱۳۶۶ به تصویب رسید و طرح اجرائی دبیرکل در اکتبر ۱۹۸۷ یا آبان ۱۳۶۶-یعنی شش ماه بعد- آماده شد. ما طرح اجرائی را پذیرفتیم و خواستار شروع آن شدیم؛ چراکه به دیدگاه‌های جمهوری اسلامی ایران نزدیک بود. در حالی که عراق می‌گفت تا زمانی که ایران قطعنامه ۵۹۸ را نپذیرد، برای ما قابل قبول نیست.»
در همان زمان که او در رده بعد از سفرا، مذاکره را انجام می‌داده، با هماهنگی بیانیه‌ای را می‌نویسد که تلویحا عنوان می‌کند ایران قطعنامه را پذیرفته است. ظریف در‌این‌باره در کتاب «آقای سفیر» گفته: «تا ساعت‌ها بعد از نیمه‌شب فکر می‌کردم و به دیکشنری مراجعه می‌کردم تا لغتی را بیابم که هم‌معنی پذیرش باشد، اما معنی حقوقی پذیرش قطعنامه ۵۹۸ را نیز نداشته باشد. درنهایت لغت «تانتامونت» به ذهن من رسید. این نامه در بخش بین‌الملل وزارت خارجه با نام «تانتامونت لتر» شناخته شده است.»
بالاخره قطعنامه به سرانجام می‌رسد و ظریف به‌عنوان مشاور وزیر در امور مربوط به قطعنامه ۵۹۸ به تهران بازمی‌گردد تا در مذاکرات ایران و عراق شرکت کند.
انتهای پیام/#
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
