کج راهه مذاکره

گروه بین الملل: اینکه چرا دولت دوازدهم و اذناب فکری آن از پیروزی بایدن شاد و خوشحال هستند، نه نیاز به توضیح دارد و نه نیاز به تشریح دلیل این شادمانی ها.

به گزارش بولتن نیوز،اما اینکه بنا بر ادعاهای رسانه ای مانند آنچه در رویترز منتشر گردید که تیم بایدن با پاستور ارتباط برقرار کرده است و در حال بررسی پیشنهادات و فراهم سازی مقدمات مذاکره هستند، موضوعی جدی است که نیازمند واکاوی اساسی و بنیادی است. اگرچه هم تیم بایدن و هم وزارت خارجه با ابزار تکذیب، آنچه که در این باره رسانه ای شده را کذب اعلام کرده اند اما آنچه واقعیت دارد فرش قرمزی است دولت برای مذاکره با بایدن پهن کرده است.

اینکه دوگانه تکراری مذاکره با شالوده مذاکره – جنگ باز هم در سپهر سیاسی کشور مطرح شود و تلاش شود از این طریق یارگیری های اجتماعی انجام شود، با دلایلی از قبیل ناتوانی گفتمانی جریان لیبرال در کشور در جهت حل وخامت بوجود آمده وضعیت معیشتی – اقتصادی که حاصل تصمیمات غلط و اشتباه دولت در سال های گذشته است، ارتباط دارد.

از سوی دیگر نیز دولت به علت برهوت داشتن گزینه های جایگزین در حل و فصل امور در عرصه های مورد چالش اجتماعی – اقتصادی و معیشتی از یکسو و عدم توانمندی های لازم در جهت برقراری ارتباط با بخش های مختلف اجتماعی – عمومی از سوی دیگر سبب شده است تا دولت بدون هر گونه تلاشی در جهت یافتن راه حل های داخلی حل مشکلات، به سمت گزینه مذاکره برود.

بطوریکه با مطرح کردن مذاکره و راه های منتهی به آن درصدد است هم بر مشکلات موجود اقتصادی – معیشتی فائق آید و آنها را مرتفع سازد و هم در دل اقشار مختلف اجتماعی که ماه های اخیر با دیده تنفر با پاستور نشینان می نگرند، جا باز کند. به واقع از نظر دولت تمام کم و کاستی های در ابعاد مختلف اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و حتی ارتباطی آنها با مردم در گزینه مذاکره نهفته است؛ بطوریکه بر این باورند که از طریق مذاکره می توانند به همه آنچه که در آن از خود ضعف نشان داده اند، برسند.

واقعیت این است که رسانه ای سازی دیدگاه مزبور از سوی دولت با عناوین آمادگی تهران برای تعامل با دنیا، شروط گذاری برای بازگشت آمریکا به برجام و ... سیاستی در جهت همگانی سازی مذاکره و ایجاد دو قطبی میان دولت با حاکمیت به پشتیبانی نیروهای اجتماعی و حتی بسیج آنها است. اما اتخاد رویکرد عجولانه در این باره از سوی دولت برای برقراری ارتباط با واشنگتن در زمینه انجام مذاکره در قالب برجام به گفته خودشان، موضوعی که جای سوال دارد. سوالی که در مقام پاسخگویی به آن باید وجوه چند گانه تحلیل را در نظر گرفت. اول اینکه از این طریق، مقدمات مذاکره را با ورود بایدن به کاخ سفید پیشاپیش فراهم کرده اند و زودتر از زمان مقرر به نتیجه مطلوبشان پیش از پایان دولت خواهند رسید. دوم اینکه با این راهبرد تلاش دارند تا بسترهای ادامه مذاکره را به دولت بعدی انتقال دهند که با وجود انجام مراحل اولیه مذاکره، دورهای بعدی آن نیز باید با دولت جدیدی با گرایش سیاسی – فکری نزدیک به دولت کنونی به انجام برسد. از این رو خواهند توانست زمینه های پیروزی دولت بعدی همسو با دولت فعلی و جریان اصلاح طلبی را در انتخابات فراهم کنند. سوم اینکه با برقراری ارتباط با آمریکا و مذاکره با دولت جدید کاخ سفید به رهبری بایدن، به اهداف جریان لیبرال در کشور که لیبرالیزه سازی و دمکراتیزه نمودن ساختارها و کلان نظام های سیاسی – اجتماعی – فرهنگی را دنبال می کنند، کمک شایانی خواهند کرد.

بنابراین پافشاری بر ایده مذاکره و تلاش در جهت جا اندازی آن به عنوان یک بدیل نجات بخش موضوعی است با هدف های مختلفی در عرصه سیاسی – اجتماعی با کارکردهای اقتصادی – فرهنگی از سوی دولت دنبال می شود. وگرنه آزموده را آزمودن خطاست.