جنگ پارتی و پ.ک.ک، بر سر خط لوله انتقال گاز طبیعی اقلیم کردستان به ترکیه و اروپا شدت گرفت

گروه بین الملل: جنگی که اکنون به صورت عملی در استان دهوک اقلیم کردستان، میان نیروهای پ.ک.ک و حزب دمکرات کردستان (پارتی) آغاز شده، در حقیقت جنگی اقتصادی بر سر احداث خط لوله انتقال گاز طبیعی اقلیم کردستان به ترکیه و از آن جا، به اروپا توسط شرکت گازپروم روسیه است که به انحا مختلف توسط دو طرف توجیهاتی برای آن ارائه شده؛ اما در واقع جنگی نیابتی میان روسیه از یک سو و آمریکا و انگلیس از سوی دیگر محسوب می شود.

به گزارش بولتن نیوز، سایت خبری دیپلمات مگزین در تحلیلی به بررسی دلایل تنش های اخیر میان حزب دمکرات کردستان ( پارتی) به رهبری مسعود بارزانی و پ.ک.ک، پرداخته است.

در این تحلیل، به قلم کمال سید قادر،  آمده که هدف از انتشار آن، آگاهی دادن به مردم و نیروهای مسلح اقلیم کردستان است که خود را قربانی جنگ شرکت های عظیم نکنند و با این حال، خاطر نشان ساخته اگر افرادی می خواهند قربانی منافع دیگران شوند، آزاد هستند.

مقدمه:

کمتر جنگی در جهان وجود دارد که هدف اصلی از بر پا کردن آن که اغلب اقتصادی است؛ برای افکار عمومی آشکار شود و اغلب جنگ ها برای تحریک احساسات مردم، تحت لوای ناسیونالیستی، ایدئولوژی و مذهبی، بر پا می شود؛ چرا که در غیر این صورت، کمتر کسی حاضر است که خود را برای تامین منفعت و رفاه دیگران به کشتن دهد.

جنگی که اکنون به صورت عملی در منطقه بادینان اقلیم کردستان، میان نیروهای پ.ک.ک و حزب دمکرات کردستان (پارتی) آغاز شده نیز در حقیقت جنگی اقتصادی است که به انحا مختلف توسط دو طرف توجیهاتی برای آن ارائه می شود.

دلیل اصلی این جنگ، بر سر احداث خط لوله انتقال گاز طبیعی اقلیم کردستان به ترکیه و از آن جا به اروپا، توسط شرکت گازپروم روسیه است و به همین دلیل حزب دمکرات کردستان (پارتی) سعی دارد، منطقه احداث این خط لوله استراتژیک را از نیروهای پ.ک.ک، پاکسازی کند.

ایده احداث این خط لوله ابتدا از سوی شرکت انگلیسی جنل انرژی  که توسط ناتان روتشیلد سرمایه دار بزرگ جهانی و چند کارشناس و سرمایه دار دیگر،  فقط به منظور استخراج نفت و گاز اقلیم کردستان،  تاسیس شده؛ به دولت اقلیم کردستان ارائه گردید.

جنل انرژی در ابتدا تنها شرکت بی رقیب فعال در حوزه نفت اقلیم بوده و سود و منفعت بسیاری را نیز در این زمینه کسب کرد، تا اینکه شرکت روسنفت روسیه با همکاری خاندان بارزانی، برای رقابت با جنل انرژی وارد حوزه نفت اقلیم کردستان شد و فعالیت های جنل انرژی را، کاهش داد و این مسئله مشکلات متعددی را برای اقلیم به دنبال داشته که هنوز هم ادامه دارد و آخرین مورد آن درگیری نظامی میان پارتی و پ.ک.ک، در منطقه چمانکی واقع در استان دهوک اقلیم کردستان است.

برای درک بهتر این معضل باید به بررسی دقیق تاریخ فعالیت های این دو شرکت در اقلیم کردستان بپردازیم:

-جنل انرژی سلطان نفت و گاز اقلیم کردستان

جنل انرژی در سال 2011 توسط ناتان روتشیلد سرمایه دار بزرگ و چند سرمایه دار دیگر تاسیس شده و از همان ابتدا، شش میدان نفتی و دو میدان گازی اقلیم را در اختیار گرفت، از جمله میادین نفت تق تق و تاوکی و میادین گازی بینی باوی و میران.

اقلیم کردستان یکی از مناطق غنی از نفت و گاز در جهان است و میزان ذخایر نفت آن 45 میلیارد بشکه و میزان ذخایر گازی آن، 8 تریلیون متر مکعب برابر با 3 درصد کل ذخائر گاز طبیعی جهان برآورد شده است و از سوی دیگر به کشورهای اصلی مصرف کننده نفت و گاز، مانند ترکیه و کشورهای اروپایی، نزدیک است.

برای جنل انرژی گاز طبیعی اقلیم دارای بیشترین اهمیت است؛ زیرا گاز طبیعی در آینده منبع اصلی انرژی جهان بوده و نفت در مرتبه بعدی قرار می گیرد و این شرکت از همان ابتدا بر جستجو و تولید و انتقال نفت اقلیم تمرکز کرده و ایده احداث خط لوله انتقال نفت اقلیم به ترکیه را، در سال 2014 ارائه داد و اکنون نیز آن را پیگیری می کند.

اما این شرکت، گاز را به عنوان هدف اولیه خود فراموش نکرد و پیشنهاد احداث یک خط لوله دیگر برای انتقال گاز طبیعی  اقلیم به ترکیه و اروپا را نیز ارائه داده و بنا به برنامه ارائه شده، این خط لوله باید تا سال 2020 برای انتقال  سالانه 20 میلیارد مترمکعب از گاز اقلیم به ترکیه، به پایان می رسید.

اما وارد شدن شرکت روسنفت به حوزه نفت و گاز اقلیم که عامل اصلی آن تقابل منافع آمریکا و روسیه بود، موجب زیان به جنل انرژی شده و این شرکت را تا مرز ورشکستگی پیش برد و ارزش سهام آن در بورس افت 90 درصدی را تجربه کرد و حتی خود روتشیلد از این شرکت خارج شد و به این ترتیب روسنفت جایگزین و وارث جنل انرژی در اقلیم کردستان شد.

روسنفت روسی: کودتایی علیه جنل انرژی انگلیسی

روسنفت بزرگترین شرکت تولید انرژی در جهان و وابسته به دولت روسیه بوده و بهتر است بگوییم مستقیما تحت نظر ولادیمیر پوتین رئیس  جمهور این کشور قرار دارد و رئیس این شرکت نیز مانند خود پوتین از افسران اطلاعاتی کهنه کار سازمان اطلاعات و امنیت روسیه است. روسنفت توانست با احیای روابط دیرین میان روسیه و خاندان بارزانی که در اصل خود نیز اطلاعاتی هستند؛ وارد عرصه فعالیت های نفتی اقلیم کردستان شود.

گفتگوهای میان روسنفت و خاندان بارزانی ابتدا در سال 2010 افشا شد و انگلیسی ها نیز از سال 2011 در این مورد دچار شک و گمان شده و شروع به اعتراض کرده و اعلام کردند،  آنان بوده اند به همراه آمریکایی ها عراق را آزاد کرده و اقلیم را برای کردها تاسیس کرده اند، نه روسیه که اکنون بخواهد از نعمات و برکات موجود در اقلیم بهره مند شود.

روابط میان دولت اقلیم کردستان و روسنفت با امضای قراردادی برای تولید نفت در دو میدان نفتی اقلیم، در سال 2012 مستحکم تر شده و با سفر مسعود بارزانی رئیس وقت اقلیم کردستان و رهبر حزب دمکرات کردستان (پارتی) و دیدار وی با پوتین در سال 2013 به اوج خود رسید و در اینجا بود که آمریکایی و انگلیس ها به خاندان بارزانی مشکوک شده و مشکلات و معضلات برای دولت و مردم اقلیم و خاندان بارزانی آغاز شد؛ از جمله این مشکلات قطع بودجه اقلیم کردستان توسط دولت مرکزی عراق در سال 2014 میلادی بود که به نظر می رسد با حمایت و دخالت این دو کشور و برای انتقام از اقلیم به دلیل روابط با روسیه،  صورت گرفته باشد.

روسنفت فقط به این توافق نفتی، اکتفا نکرده و به رقابت و کشمکش با جنل انرژی پرداخت، تا جایی که در سال 2016 به صورت نیمه کاملی جای این شرکت را در اقلیم گرفت و به جز قراردادهای نفتی با اقلیم، وارد حوزه گاز طبیعی نیز شد و سعی کرد که این حوزه را نیز از چنگ جنل انرژی، خارج سازد و به همین دلیل در تاریخ 18 اکتبر سپتامبر 2017 و یک هفته پیش از برگزاری رفراندوم استقلال اقلیم کردستان، با دولت اقلیم بر سر احداث خط لوله انتقال گاز طبیعی اقلیم به ترکیه و در مرحله بعد از آن جا به اروپا به توافق رسید و این اقدام مصداق عینی مصادره ایده و طرح جنل انرژی بود که می بایست در سال 2020 به پایان رسیده و هر سال 30 میلیارد متر مکعب گاز اقلیم را به ترکیه انتقال دهد.

پس از برگزاری رفراندوم استقلال اقلیم  و موضع منفی آمریکا و انگلیس در قبال آن که موجب شد اقلیم کردستان 50 درصد از جغرافیای تحت کنترل خود را از دست بدهد و نیروهای عراقی با همکاری و موافقت آمریکا و انگلیس، این مناطق را طی درگیری های پراکنده با کردها در اختیار گرفتند، دولت اقلیم آغوش خود را بیش از پیش به روی روسنفت گشوده و به عنوان انتقامی از آمریکا و انگلیس و برای ضربه زدن به منافع آنان در اقلیم، درست سه روز پس از اینکه نیروهای عراقی در 16 اکتبر 2017 کرکوک را از کنترل کردها خارج کردند؛ 60 درصد از سهام خط لوله انتقال نفت اقلیم به ترکیه را که از ابتدا ایده و طرح جنل انرژی بود به شرکت روسنفت واگذار کرد و این اقدام، خود انتقام مستقیم بارزانی از انگلیس و آمریکا به دلیل همکاری آنان با نیروهای عراقی در هنگام گرفتن کرکوک از کردها بود.

اما این اقدام موجب شد که آمریکا و انگلیس مجازات های شدیدتری را از طریق دولت مرکزی عراق، بر کردها اعمال کنند و به این وسیله جنگی نیابتی را علیه اقلیم برپا کنند.

رقابت و کشمکش های میان روسیه، انگلیس و آمریکا، بر سر نفت و گاز اقلیم کردستان وارد مرحله ترسناک و خطرناک برخورد های نظامی از طریق درگیری و جنگ میان حزب دمکرات کردستان (پارتی) و پ.ک.ک شده که در واقع جنگی نیابتی میان دو جبهه آمریکایی و روسی است.

-مسعود بازرانی از پ.ک.ک، چه می خواهد و پاسخ پ.ک.ک، چیست؟

خط لوله روسنفت، می بایست در سال جاری میلادی به پایان می رسید، اما به تعویق افتاده و به نظر می رسد که اکنون اجرای این پروژه آغاز می شود ؛ اما از نظر مسعود بارزانی و روسیه، نیروهای پ.ک.ک، که در مناطق و جغرافیای اجرای این پروژه مستقر هستند، مانعی اصلی برای احداث این خط لوله محسوب می شوند. به همین دلیل بارزانی از نیروهای پ.ک.ک می خواهد که منطقه را برای آغاز پروژه احداث خط لوله، تخلیه کنند، اما در مقابل پ.ک.ک، با حمله به خط لوله انتقال نفت اقلیم کردستان به ترکیه و انفجار بخشی از این خط لوله در خاک کردستان ترکیه، پیامی به بارزانی و روسنفت می دهد با این مضمون که این حزب اگر در اقلیم کردستان نیز نباشد می تواند در کردستان ترکیه، موجب بروز مانع و مشکل برای اجرا و فعالیت خط لوله انتقال گاز طبیعی اقلیم شود.

خط لوله انتقال گاز طبیعی  اقلیم کردستان، برای روسنفت و حتی دولت اقلیم دارای اهمیتی فراتر از خط لوله انتقال نفت است، زیرا نرخ نفت به صورت فراینده کا‌هش یافته و نفت به وفور در بازار وجود دارد و به همین دلیل درآمدهای نفتی کاهش یافته است....از سویی این احتمال وجود دارد که پ.ک.ک، نیز در این کشمکش تنها نبوده و بخشی از جبهه آمریکایی و انگلیسی علیه پروژه روسنفت روسیه باشد.

به نظر می رسد که تنش های کنونی میان نیروهای حزب دمکرات کردستان (پارتی)  و پ.ک.ک، فقط آغاز یک جنگ قریب الوقوع سنگین و خونین با مشارکت ترکیه و حمایت روسیه علیه پ.ک.ک، باشد و تنها متضرر اصلی این جنگ نیز در نهایت همه کردها هستند.

انتهای پیام/#