به یاد سرداری گمنام، خوشرو و بی‌ادعا

به گزارش بولتن نیوز،  مهدی سالاروند فعال رسانه‌ای در یادداشتی یادی از سردار حسین اسدالهی، بسیجی مخلص و سرباز سرافراز ولایت و امت اسلامی که روز گذشته بر اثر عارضه شیمیایی به یاران شهیدش پیوستف کرده است:

خبر؛ بسیار تأسف برانگیز و حزن آور بود. سردار حسین اسداللهی به یاران شهیدش پیوست. حزن و اندوه این غم برای ما و تمام کسانی که سال‌ها در کنارش بودند یا او را از نزدیک می‌شناختند بیشتر بود. بویژه در این اواخر که بعلت جراحات ناشی از دوران جنگ تحمیلی در بیمارستان بستری بود. خاطرم هست در آخرین دیداری که با او در بیمارستان حضرت بقیة الله(عج) داشتم، امیدوارانه از تمام شدن و غلبه بر کسالت و بیماری سخن می‌گفت. آری تمام شد، اما ...

در شخصیت این فرمانده بسیجی مدافع حرم آنچه که از همه بیشتر نمود داشت، گمنامی، اخلاص، خوشرویی و بی‌ادعا بودن او بود. بسیجیِ واقعی دهه ۶۰ که تا پایان عمر همین طور باقی ماند. مجاهدت‌های این فرمانده بی ادعا را نه فقط مردم ایران، بلکه مردم مظلوم سوریه نیز از نزدیک لمس کرده بودند. آری مردان الهی اینگونه‌اند.

صد حیف و هزاران افسوس که او در این شرایط و اینگونه رفت. هرطور حساب کنیم حق او اینگونه رفتن نبود و فقط شهادت در میدان نبرد می‌توانست حق او را ادا کند. اما چه می‌دانیم در عوض این‌همه سختی و مشقت پایان عمر، خداوند متعال با او چه معامله‌ای کرده است. بدون شک حاج حسین رفت و به آرزوی خویش که همانا وصال یاران شهیدش بود رسید و اکنون با آن شهدا در آسمان حرم عمه سادات حضرت زینب(س) در حال زیارتند. اما بدا به حال ما، که ماندیم و هستیم، در این دنیای وانفسا!

حالا که فکر می‌کنم می‌بینم باید حواسمان بیشتر به حاج حسین‌های شیمیایی دیارمان می‌بود. آن‌ها که سال‌ها در بستر بیماری به سختی نفس می‌کشند و هر از گاهی خبر پرگشودن‌شان را می‌شنویم.

عرض تسلیت و تعزیت به محضر خانواده معظم ایشان و تمامی دوستداران آن سردار بی ادعا و سرباز با اخلاص ولایت که یاد و خاطره‌ او همیشه انشاالله در قلوب ما زنده است. روحش شاد و یادش گرامی باد.