مسئولان محترم، گلایه های مردم وجدانتان را قلقلک نمی دهد؟! + فیلم

گروه اجتماعی_سید محسن عبدالهی: نمی دانم شما هم فیلم مصاحبه با مردم ماهشهر را دیده اید یا نه. دیدنش را به همه توصیه می کنم. اگر رقت قلب داشته باشید، احتمالا در میانه های تماشا چشمانتان تر خواهد شد. چشمانتان تر خواهد شد از غم های مردمانی که بر روی گنج می خوابند اما کسی تحویلشان نمی گیرد.

 

به گزارش بولتن نیوز، داستان غربت مردم ماهشهر، تنها مختص به آن ها نیست. داستان نادیده گرفته شدن ها، بی توجهی ها، بی کفایتی ها، فقر، بیکاری، بهداشت و انواع مشکلات ریز و درشتی است که نه تنها مردم ماهشهر، بلکه مردم بسیاری از مناطق ایران با آن رو به رو هستند. همان مردمی که هر زمانی قصد اعتراض به شرایط موجود اقتصادی و معیشتی را داشتند، یک عده از خدا بی خبر ضد انقلاب با خشونت و آشوب، اجازه ندادند که صدایشان به گوش مسئولان برسد و اوضاعشان هیچ تغییری پیدا نکرد.

 

حضرات، عالی جنابان، مدیران، مسئولان، مخاطب آن مصاحبه شما هستید. شمایی که این روزها به سراغ همان مردم خواهید رفت تا آبی برایتان گرم شود و بتوانید به مجلس شورای اسلامی راه پیدا کنید. شما مسئولانی که در زمان نیاز می شوید خادم و نوکر ملت اما خرتان که از پل گذشت، دیگر انگار نه انگار که مردمی هم بودند تا به ما رای بدهند و ما به این جایگاه برسیم.

 

شما را به تمام مقدساتتان قسم تمام کنید بی معرفتی در حق این مردم را. شما مسئولان نظامی هستید که بقایش را مدیون خون فرزندان همین مردم است. آن طرف تحصیلکرده مملکت در عین حال که شهرش فرصت های بیشماری برای اشتغال دارد، اما با کمترین بهره از آن فرصت ها، مجبور است نگهبانی کند و یا مسافرکشی و در غیر این دو صورت و به قول خودشان، هر روز مشغول استفاده از تعطیلاتش باشد و اینطرف آقایان فوج فوج اطرافیانشان را در بهترین مسئولیت ها قرار می دهند. تا کجا این بی عدالتی ها ادامه خواهد داشت؟!

 

به هر کسی هم که بگوییم جناب وزیر، جناب وکیل، جناب رئیس، جناب معاون،جناب رئیس جمهور، یک قدمی بردارید، نا سلامتی شما وظیفه دارید تا به دردهای مردم رسیدگی کنید. با یک کلمه دولت قبل و مسئول قبل به دنبال رفع اتهام از خود نباشید. خوش انصاف ها این مردم اگر به شما و تلاشتلان برای تغییر شرایط اعتقاد و اعتماد نداشتند و پای کار نظام نبودند، اصلا امروز شما در این مسئولیت ها نبودید.

 

همزمان با یادداشت این سطور مردم اهواز گرفتار فاضلابی هستند که خانه هایشان را فرا گرفته، آن وقت در تهران وزیر و معاون وزیر ما شیک و مجلسی بر روی برگ های پاییزی قدم می گذارند و از فضا لذت می برند. اگر اندکی درد مردم در این آقایان وجود داشت، به جای اینکه در این ایام مشغول این گونه کارها باشند و یا به صدور انواع و اقسام دستورهای عجیب و غریب در جهت منافع خود و مهندسی انتخابات باشند، در پی رفع مشکلات مردمی می رفتند که به ایشان مدیون هستند.

 

مردمی که نه ضد انقلاب هستند و نه آشوب طلب، بلکه عاصی شده اند از این حجم نادیده گرفته شدن. از تغییر نکردن شرایط و روز به روز بدتر شدن اوضاع. امروز اگر گلایه هایشان را نشنوید و فکری به حال رفع آن ها نکنید، فردا حق ندارید که هزاران انگ به آن ها بچسبانید تا صدایشان شنیده نشود. بهترین توصیف شرایط موجود را حضرت آقا ارائه داده اند؛ ما و مردم که هر چه فریاد می زنیم گویا صدایمان به گوش مسئولان نمی رسد، شاهد صدای فریادهای ایشان باعث تکان خوردنشان شود. به قول ایشان: مردم گله مندند… از بسیاری از چیز هایی که در کشور می گذرد، مردم گله مندند…مردم با تبعیض میانه ای ندارند…هر جا تبعیض ببینند، احساس ناراحتی و رنج میکنند. هرجا کم کاری ببینند همین جور. هرجا بی اعتنایی به مشکلات ببینند، همین جور . هرجا پیش نرفتن کارها را ببینند، همین جور. مردم گله مندند.