پرمخاطب ترین ساعات پخش تلویزیون در اختیار خشونت آمیز ترین محتوا!

گروه فرهنگی: حواشی پیرامون فیلم سنمایی «خانه پدری» قطعا در خاطرتان هست. از اعتراضات مختلفی که به فیلم و محتوای آن و خشونت سکانس های ابتدایی وجود داشت تا چرایی صدور مجوز اکران این فیلم توسط شخص رئیس سازمان سینمایی.

 

به گزارش بولتن نیوز، در این میان یکی از شدیترین حملات به فیلم و محتوای خشونت آمیز اولیه آن را در صدا و سیما شاهد بودیم. البته که گزارش خبرنگار صدا و سیما و صحبت های کارشناسان در مورد خشونت «خانه پدی» کاملا دقیق بود. ولی یک اشکال بزرگ نسبت به این موضع گیری از سوی صدا و سیما نسبت به این فیلم وجود دارد. دقیقا بعد از همان واکنش به «خانه پدری»، شاهد این هستیم که صحنه های خشن و غیرآموزنده ای در ساعاتی که خانواده ها مشغول تماشای تلویزیون هستند و حتی بعضا در بهترین ساعات پخش از سیما پخش می شوند که تمام آن انتقادات و استدلال ها را به راحتی زیر سوال می برند.

 

چند روز بعد از آن سر و صداها در ساعتی مناسب شاهد پخش فیلم سینمایی «جانگوی زنجیرگسسته» اثر کوئنتین تارانتینو بودیم که مملو از خشونت است و رده بندی سنی اعلام شده توسط خود صدا و سیما مثبت 16 سال می باشد. حال چرا با علم به وجود این حجم از خشونت شاهد پخش این فیلم نه در ساعات پایانی شب بلکه در دو نوبت و در ساعات پر مخاطب که کودکان هم پای تلویزیون هستند بوده ایم، مدیران ساختمان شیشه ای باید پاسخگو باشند.

نمونه وطنی هم کم نداریم. سریال «گیله وا» که به قیام جنگل می پرداخت، در قسمت پایانی و بدون درج رده بندی سنی صحنه هایی پر از خشونت و خون و خونریزی را برای مخاطب به نمایش گذاشت. نمونه آخرش هم که همین شب گذشته اتفاق افتاد. صحنه ای در سریال «فوق لیسانسه ها» به نمایش درآمد که قرار بود با جنگیدن دو فرد بزرگسال با سیخ، مخاطب خندانده بشود. آن هم سریالی که مخاطبش خانواده ها هستند و در ساعاتی پخش می شود که اتفاقا کودکان هم شاهد آن صحنه ها هستند و احتمال فراوانی وجود دارد که برای بازی آن کار را تکرار کنند و حوادثی برایشان رخ بدهد.

 

از این دست نمونه ها فراوان هستند و اگر تنها همین دو سه هفته اخیر را مورد بررسی قرار دهیم، مثال های بیشتری هم پیدا خواهیم کرد. حال سوال این است که تناقضات در روند کاری و سیاست های صدا و سیما، چگونه قابل توجیه هستد؟!

 

 

اگر فرض را بر این بگذاریم که واحد خبر مستقل از سازمان است و یا مدیران شبکه ها سیاست های خود را عملیاتی می کنند و به سیاست های کلان سازمان کاری ندارند، پس می توان به مدیریت ضعیف علی عسگری در این زمینه اشاره کرد. اگر هم تنها ایراد دیگران به چشمشان می آید و قرار است بقیه بد مطلق باشند و ایشان خوب، پس کارشان از جای دیگری می لنگد و دچار بی تقوایی گشته اند. هر چه هست این روند باید متوقف شود و اصلاحی در انتخاب ساعات پخش برنامه هایی با محتوای خشونت آمیز در این نهاد فرهنگی با اهمیت صورت بگیرد.