نظام سرمایه داری و افسانه بازار رقابت کامل

گروه اقتصادی: میثم ظهوریان دکترای مدیریت رفتاری و مدیر توسعه و تحول آستان قدس رضوی، در یادداشت پیش رو معتقد است در پشت‌صحنه نسخه‌ای که تحت عنوان بازار رقابت کامل توسط نظام سرمایه‌داری به‌عنوان تنها راه‌حل توسعه اقتصادی به کشورهای دیگر توصیه می‌شود یک نظام رگلاتوری و همکاری قوی وجود دارد و این نسخه بیشتر ابزاری جهت تسهیل حضور و سلطه شرکت‌های چندملیتی در بازار کشورهای جهان سوم است.

به گزارش بولتن نیوز، متن این یادداشت که در صفحه اجتماعی نگارنده نیز منتشرشده، به شرح زیر است:

 بازار رقابت کامل اغلب توسط نظام سرمایه‌داری و رسانه‌ها و نهادهای اقتصادی وابسته به آن به‌عنوان تنها راه‌حل توسعه به کشورهای جهان سوم تجویز می‌شود. این در حالی است که ساختار اقتصاد بنگاهی این کشورها به شکلی کاملاً متفاوت با این ایده سازمان‌یافته است.

به‌عنوان‌مثال نتیجه تحقیقی که در مورد 50 شرکت بزرگ آمریکایی در بازار بورس نیویورک و نزدک انجام‌شده است (و خلاصه‌ای از نتایج آن در تصویر این پست آمده است) نشان‌دهنده پیوستگی متقابل بالای این شرکت‌ها با یکدیگر است.

در این تحقیق پیوستگی متقابل بر اساس میزان وجود مدیران ارشد مشترک بین این شرکت‌ها با یکدیگر اندازه‌گیری شده است؛ به‌عبارت‌دیگر فرض شده است وقتی عضو هیئت‌مدیره شرکت الف در شرکت ب نیز جز اعضای هیئت‌مدیره است تلاش خواهد کرد تصمیمی که در یکی از این دو شرکت گرفته می‌شود هم‌راستا با منافع شرکت دوم نیز باشد.

نتیجه تحقیق و برخلاف تصور رایج نشان‌دهنده میزان بالای اعضای هیئت‌مدیره مشترک این شرکت‌ها است. بر اساس این نتایج 78% از شرکت‌های موجود در این لیست از طریق بین یک تا هفت عضو هیئت‌مدیره دارای ارتباط متقابل مستقیم و درنتیجه منافع مشترک هستند و اگر ارتباط‌های غیرمستقیم را نیز به این لیست اضافه کنیم این میزان افزایش قابل‌توجهی خواهد داشت.

مسئله فعالیت شبکه‌ای و ایجاد پیوستگی متقابل بین بنگاه‌ها منحصر به آمریکا نیز نیست. نتیجه تحقیق دیگری بر روی پیوستگی متقابل اعضای هیئت‌مدیره 176 شرکت بزرگ جهان که نشریه هاروارد بزینس رویو منتشر کرده است نشان می‌دهد بیش از 80 درصد این شرکت‌ها دارای پیوستگی متقابل مستقیم از طریق حداقل یک عضو هیئت‌مدیره با سایر شرکت‌های مذکور هستند و بالاترین ارتباط متقابل نیز مربوط به شرکت‌های اروپایی است.

در ژاپن نیز نظام بین بنگاهی کیرتسو که در قالب آن مجموعه‌ای از بنگاه‌ها از طریق سهامداری زنجیره‌ای در یکدیگر دست به ایجاد منافع مشترک می‌زنند بعد از جنگ جهانی دوم و فروپاشی ساختار مؤثر اقتصاد خانوادگی نقش مهمی در توسعه اقتصادی این کشور و کاهش ریسک کسب‌وکارها از طریق ایجاد نظام شبکه‌ای بین آن ها داشته است.

درواقع می‌توان گفت در پشت‌صحنه نسخه‌ای که تحت عنوان بازار رقابت کامل توسط نظام سرمایه‌داری به‌عنوان تنها راه‌حل توسعه اقتصادی به کشورهای دیگر توصیه می‌شود یک نظام رگلاتوری و همکاری قوی وجود دارد و این نسخه بیشتر ابزاری جهت تسهیل حضور و سلطه شرکت‌های چندملیتی در بازار کشورهای جهان سوم است.

انتهای پیام/#