مقصر وضعیت فعلی سینمای ایران آیا دو برنامه سینمایی تلویزیون هستند یا شما آقای داروغه زاده؟!

گروه فرهنگی_ سید محسن عبدالهی: ابراهیم داروغه زاده معاون نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی طبق رویه قبلی و مدیریت توئیتی، به میز نقد دو برنامه سینمایی «نقد سینما» و «هفت» اعتراض کرده است. داروغه زاده مدعی شده کاری که منتقدان در این دو برنامه می کنند، صد برابر بدتر از توقیف فیلم ها توسط دادستانی است.

 

به گزارش بولتن نیوز، داروغه زاده گویا از جایگاه خود در سازمان سینمایی اطلاع درستی ندارد .وضعیت فعلی سینمای ایران با این حجم از خزعبلات که به عنوان فیلم تحویل مخاطب می شود و پول های کثیفی که به دنبال رد گم کردن در تولید فیلم ها استفاده می شوند، از ضعف مدیریت ایشان حکایت دارد. معاون نظارت و ارزشیابی ما خواب تشریف دارند که یک مدل عکس های مستهجن هندی در فیلمی که مسئول نظارت بر فیلم نامه و روند ساخت و در نهایت مجوز اکرانش معاونت حضرتشان است، بازی کرده و فیلم هم در حال اکران است و کسی هم در آن سازمان عریض و طویل متوجه این قضیه نشده است.

ابراهیم داروغه زاده که از اصول مدیریتی تنها حضور در توئیترش را به خوبی یاد گرفته است، از زمان انتصاب به این سمت تاکنون حرکت مثبتی نه تنها انجام نداده است، بلکه برآیند مدیریت فاجعه بار ایشان شده است فیلم هایی که این روزها پرده سینماهای کشور را اشغال کرده اند.

فیلم هایی که علاوه بر فیلم نبودن و نداشتن استانداردهای لازم به عنوان یک اثر سینمایی، بلکه به لحاظ محتوایی نیز به شدت آسیب زا و هنجارشکن هستند. ایشان به دو برنامه «هفت» و «نقد سینما» اتهام زده است که اینها باعث نابود شدن فیلم ها می شوند اما گویا مساله را اشتباه درک کرده اند. آنقدر دست سینمای تحت مدیریت این مدیر سینمایی خالی است که منتقدان نقد فیلم های روز دنیا را به وقت گذاشتن برای نقد به اصطلاح فیلم های در حال اکران سینمای ایران ترجیح می دهند. در چنین شرایطی آیا می توان توقع داشت که منتقدان در مقابل این مثلا فیلم ها سکوت کنند؟!

با این شرایط مقصر چه کسی است؟! سازندگان و منتقدان این دو برنامه یا کسانی که با مدیریت ضعیفشان باعث شده اند سینمای ایران به این حال و روز دچار شود؟! ابراهیم داروغه زاده بهتر است به جای شانه خالی کردن از زیر بار وضعیت اسف بار فعلی و چرخاندن نوک انتقادات به سمت این برنامه ها، فکری به حال سبک مدیریتی خود کند و تحولی در وضعیت سینمای ایران به وجود بیاورد. اگر در انجام این کار نیز ناتوان است، بهتر است تقوا به خرج دهد و از مسئولیتی که دارد کنار برود تا شاید مدیر بعدی بتواند اوضاع فعلی را سر و سامانی ببخشد.