خیانت در میانه‌‌ی میدان نبرد

گروه اقتصادی: کمیل سوهانی در شبکه اجتماعی اش نوشت: دکتر حسین راغفر در جلسه نقد و بررسی مستند "بمب ساعتی" گفت: اقتصادی که از طرفی متکی به واردات خودرو و کالاهای لوکس است و از طرف دیگر منابع خود مانند نفت و فولاد را به‌صورت خام صادر می‌کند، نمی‌تواند از بحران‌های خود عبور کند.

به گزارش بولتن نیوز، در یازده ماه اول سال ۹۷، چهل میلیارد دلار صادرات کالا داشتیم اما پول‌های آن وارد کشور نشد! چرا؟ چون صادرکنندگان منتظر هستند قیمت دلار به بیست هزار تومان برسد تا سودهای افسانه‌ای نصیبشان شود.

فرهاد دژپسند وزیر امور اقتصادی و دارایی در هشتاد و یکمین نشست شورای گفت‌وگوی دولت و بخش خصوصی گفت:

ارز حاصل از صادرات براساس آمار گمرک ۳۳ میلیارد دلار صادرات غیر نفتی بوده و از این ۳۳ میلیارد چقدر ارز به بازار نیما وارده شده است؟

باید فکر کرد که چه دلایلی موجب می شود که ارز حاصل از صادرات باز نگردد؟

هاجون چنگ، در کتاب نیکوکاران نابکار؛ در صفحه ۲۰ در مورد چگونگی توسعه کره‌جنوبی نوشت:

«دل مشغولی کشور نسبت به توسعه اقتصادی به طور کلی در آموزش، انعکاس می‌یافت. به ما می‌آموختند که وظیفه‌ی میهنی‌مان حکم می‌کند که کسانی را که سیگار خارجی می‌کشند گزارش دهیم.

به منظور توسعه و پیشرفت صنایع ضرورت داشت هر میزان ارزی که از محل صادرات کسب می‌شود برای وارد کردن ماشین آلات و نهاده‌های دیگر گرفته شود.

ارز ارزشمند به راستی خون و عرق جبين "سربازان صنعتی "مان بود که در کارخانه های کشور، دست اندرکار جنگ صنعتی بودند.

کسانی که با خرید چیزهای بیهوده ... ارز حاصله را به هدر می‌دادند "خائن" به شمار می‌رفتند... هزینه کردن ارز بابت هر چیزی که برای توسعه صنعتی ضرورت نداشت ممنوع بود...

این کار از طریق اعمال ممنوعیت های وارداتی، تعرفه و عوارض سنگین گمرکی (که مالیات کالاهای مصرفی تجملی نامیده میشد) صورت می‌گرفت...».