استعفای عضو ارشد گروهک کومله+ خبر تکمیلی مهم

سلام
نکته ای مهم و حیاتی مغفول مانده است که به اختصار بدان می پردازم.
واقعیت انست که اکنون پیشمرگه ها یا همان چته های ساده نیز فهمیده اند که چقدر مفت زندگی خود را تباه عده ای مکار خوش گذران کرده اند در کردستان عراق یک روز یک چته یا پیشمرگه کومله چگونه میگذرد؟ این پیشمرگه های ساده شاهد رفت و امد های اعضای کمیته مرکزی با خودروهای مجلل و لابی های سنگین اقتصادی با اعضای مهم کردستان عراق برای پول و امکانات هستند که به گمان این چته ساده دل نگهبان - انان مبارزین خلق!!! کرد هستند که چنین در تکاپوی مبارزه !! بسر میبرند . زندگی چته ساده کومله چای و سیگار و اندکی حقوق و خوابگاهی با پتوهای کثیف و تبلیغ پروپاگاند و سریال جومونگ و نبرد الجزایر و... اما اعضای ارشد ......!!!!؟ خواننده بهتر میداند..!
در جلسات محرمانه کمیته مرکزی پس از هر توافقی اکنون این گیلاسهای حرام است که اعضای ارشد به هم میکوبند تا کومله رفته رفته از برخی مشی پژاک پیروی کند و سران و اعضا کمیته مرکزی همانند سران سندیکاهای جنایتکار مافیا منطقه قدرت را بین خود تقسیم میکنند و از راه قاچاق مواد مخدر مشروب و سلاح و نیز اخذ مالیات و گمرکی مشغول پر کردن جیبهای خود تحت الطاف ناسیونالیستی میزبانانشان میباشند . بهرام رضایی اکنون مطابق اجازه پدر خوانده مهتدی میتواند منشعب شود و تشکیل خانواده بدهد - در ذهن چته های ساده پایگاههای کومله چه میگذرد ؟ انشعاب رضایی از عمر برای مبارزه در راه خلق!!!!!؟ اکنون که اعضای کمیته مرکزی با سواحل زیبای انتالیا و مشی مبارزاتی گریلاهای حاجی احمدی اشنا هستند مزه پول و ثروت و ... را حس کرده اند و چه جایی امن تر از کردستان عراق که هر خانواده مافیایی کومله با عده ای تفنگچی فقط و فقط مشغول پول و ثروت اندوزی باشند و چون امپراطوران شرقی زندگی کنند/ایلخانی زاده قطعا فرمان ترور و حذف رضایی را صادر خواهد کرد زیرا در مرام مافیا انشعاب و تشکیل باند عملی خائنانه است . به اعتقاد من درگیریها ی باند های مافیایی به سمت خشونت و حذف زیاده خواهان کمیته مرکزی با ترور رضایی وارد مرحله حساس تری خواهیم شد. ایا سونامی جومونگ و قبیله گرایی کم کم به سمت خانواده داری مافیای و جنگ قدرت خانواده ها سوق پیدا خواهد کرد؟
ایا کردستان عراق از منظر امنیتی چنین بلوغ اطلاعاتی را دارد که عوارض حضور چنین گروهکهای مسلحی را به قیمت تحمل ویروس انارشیسم بر پیکره سیستمهای سرزمینی خویش تحمل نماید ؟
کومله راهی جز تغییر شیفت از مبارزه سنگر نشینی پوچ و بی مزه به حجله نشینی و موی دماغ شدن کردستان عراق ندارد اکنون حکومت اقلیم در چه فکری است ایا کومله و سایر گروههای مسلح را شدیدا کنترل میکند یا اینکه با تغافل زدن خویش لابد تاریخ را وارونه خوانده اند که همین میهمانان ناخوانده روزی کودتا خواهند کرد و سر اینان را در برابر دوربین میگیرند بجرم خیانت به ارمانهای خلق کرد!! باید صبر کرد و منتظر تحولات و تدابیر امنیتی اقلیم کردستان له یا علیه اپوزان مخالف مسلح ایران و ترکیه بود یا اینکه اقلیم با دست خویش دست اوردهای خود را توسط میهمانان ناخوانده غارت شده و کودتا شده خواهد دید!؟/

آری دیپلماسی کومله تهدید و ترور است!!!

در دنیای امروز که دمکراسی و آزادی به عنوان ارزش هایی جهانشمول و والا محترم و گرامی داشته می شوند،هستند گروه ها،سازمان ها و افرادی که آشکارا ندای مبارزه با این ارزش های والا سر میدهند و بدون هیچ ابایی آن را نکوهش می کنند و مذموم می پندارند و خود را حقیقت و ارزش های مطلق می نامند.

از خود به وجدان جمعی جامعه و چراغ هدایت تعبیر می کنندو هرگونه انحرافی از الگوی از پیش تعریف شده آنان،دشمنی با آزادی وانسانیت قلمداد می شود و بسیارسهل و آسان حکم طرد و محارب و جاش برپیشانی افراد می زنند.

مصداق بارز این اندیشه سازمان کومله است؛سازمانی که خود را مدافع تمامی خلق های ستمدیده و تحت استثمارو به ویژه خلق کرد می داند. این سازمان به نام کرامت انسانی،ارزش های انسانی،وحقوق بشر تعبیری تک بعدی و راست کیشانه ازحقیقت به طور عام و مساله کرد به طور خاص ارایه می دهد و هرگونه اریبی از این خوانش و تعبیر مصداق بارزخیانت به آرمان های بشری و خلق کرد است و عاملان این گناه نابخشودنی باید تنبیه و مجازات شوندتا حقیقت،آزادی وانسانیت لکه دار نشود.

این سازمان در تازه ترین و نابخردانه ترین سناریوی خود از دریچه ذهنی متوهم و فرافکن اقدام به برچسب زدن به بسیاری از فعالین سیاسی نموده است و آنان را به دلیل نقد سیاست های غیر منطقی و نابخردانه شان‏‏‏‏‏‎‎ٌُ‏ خائن به آرمان های ملت کرد خوانده است.

این ذهن روان پریش عبدالله مهتدی و عمرایلخانی زاده، بسیاری از نیروها‏‏‏‏‏‏‏‏‏،جریان ها،احزاب و فعالین مدنی که طیفی گسترده را از لحاظ فکری و عقیدتی شکل می دهند را به اقدام علیه کومله و تخریب وجهه غیراجتماعی،غیرسیاسی و غیرفرهنگی کومله متهم نموده است .

آری دیپلماسی کومله تهدید و ترور است زیرا غیر از این چیزی دیگر برای ارایه ندارند.امروزه امواج دموکراسی خواهی وآزادی طلبی همه جای دنیا و بالاخص خاورمیانه را در نوردیده است اما گویا کومله ورهبرانش در خواب خوش غفلت فرو رفته اند و نمی دانند دیگر تمامیت خواهی و دیکتاتوری در هیچ کجای دنیا محلی از اعراب ندارد.

نمی دانند دیپلماسی ترور و گلوله و تسویه حساب های درون گروهی به سر رسیده است وامروزه افکار عمومی جهانیان و نهادهای حقوق بشری سراسر دنیاست که جهت گیری ها،اقدامات و اندیشه های آنان را زیر ذره بین قرار داده است.
باید این مطلب را گفت که کومله و سازمان های مشابه مخالف آزادی ، دموکراسی و انسانیت است . خواه این مفاهیم توسط نام بردگان یا کسانی دیگر به کار رود .

آنان دشمن فردی خاص نیستند آنان دشمن تکثر گرایی ، نقد و باز اندیشی در خود و دیگری هستند . دشمن هر آنچه آنان را از اریکه دیکتاتوری و تمامیت خواهی به زیر بکشد هستند.

مدت هاست که این سئوال مطرح است ،دستاورد های سازمان کومله در تاریخ مبارزاتی اش برای ملت کرد چه در برداشته است ؟


به غیر از اعدام ، ترور ، عدم امنیت ، فشار به فعالین و نهاد های مدنی و... چرا رهبران و تئورسین های سازمان کومله نمی خواهند بفهمند که با کشتن افرادشان و ایجاد نا امنی و تحمیل هزینه بر شهروندان کرد نمی توانند پایگاه اجتماعی برای خود ایجاد کنند ؟

عبدالله مهتدی سرکرده کومله زحمتکشان کردستان ایران طی یک پروسه یکساله در صدد تطمیع کسانی بود که در جناح مخالف ( جناح کومله زحمتکشان/عمر ایلخانی زاده ) بر علیه سیاستهای عمر دست به مخالفت و افشاگری می زنند. ایشان با تطمیع کردن بیش از هفت نفر از اعضای کمیته مرکزی که پیشتر بیانیه ای امضاء کرده بودند / پس از تطمیع آنها و قول و وعده و وعید تحت این مضمون که به آنها پست کمیته مرکزی می دهد سعی دارد با وعده پست کمیته مرکزی شدن آنها را به سمت خودش جذب کرده و در این راستا موفق شده که فراکسیونی در جناح مقابل ( عمر ایلخانی زاده ) ایجاد نماید.

این مسائل و تمام مسائل دیگر دست به دست هم داده تا در زمان خودش عمر ایلخانی زاده را در صفحه شطرنج سیاسی ، کیش و مات کند و به این وسیله عمر ایلخانی زاده را از دور رقابت سیاسی خارج کند و در این صفحه پرتلاطم سیاسی کومله ، خودش به تنهایی ، یکه تازی کند و فرمانده کل قوای کومله تنها خودش باشد و بس.وجود رقیب برای عبدالله مهتدی غیر قابل تحمل و پذیرش می باشد همانطوریکه بارها همه دیده اند برای حذف رقبای سیاسی همچون ابراهیم علیزاده و عمر ایلخانی زاده بارها به اردوگاههای مرکزی آنها حمله مسلحانه صورت داد و در این راستا حاضر است به همسنگران قدیمی خود تیراندازی کند و حتی بارها فتوای ترور رهبر جناح مقابل را نیز صادر کرده است.اما در جناح مقابل نیز یکی از چهره های سرشناس عمر ایلخانی زاده که موافق پیوستن به عبدالله مهتدی می باشد، بهرام رضایی یا همان بهرام ره ش معروف است.

در همین راستا عبدالله مهتدی سرکرده کومله زحمتکشان چه در سلیمانیه و چه در اروپا بطور محرمانه با بهرام رضایی صحبت کرده و با دادن وعده های مالی کلان و دادن پست کمیته مرکزی آنهم بدون تشریفات سعی در جذب وی داشته است و موفق نیز شده است که از وی پاسخ مثبت بگیرد. بهرام رضایی جنایت کاری است که تنها در طول دو سال گذشته باعث کشته شدن ۲۵ پیشمرگ کومله زحمتکشان شده است.

اگر ما در گذشته میگفتیم برخورد رهبری کومله به مخالفینش فرقه ای و ایدئولوژیک است، خیلى ها توهم داشتند، اما امروز هیچ فاکتى لازم نیست بروید به سایت های آن ها نگاه بکنید!

از طرف دیگر عبدالله مهتدی در برخورد به مخالفین درونیش بشدت بد دهن، اتهام زن و نازل برخورد میکنند. نمونه های این واقعیت تنها مربوط زمان انشعاب نیست، در گفته ها و نوشته های عبدالله مهتدی به وفور یافت میشود که انگار رقابت بر سر انشاء نویسى برای چهار پایه کشیدن از زیر پای رفقای تا دیروزشان هستند.

اگر در دوره انشعاب عمرایلخانی زاده، رهبری باقیمانده، قدرت طلبی و ترور شخصیت را کشف کرده بودند، امروز هم تعدادی جنگ سردی و مکارتیستى را در درون خودشان کشف کرده اند.

با همین کشفیات رهبران کومله زمینه مرتد اعلام کردن تعدادی فراهم شده است. انسان وقتى از دور به این فضا نگاه میکنید، فضا سنگین و غیر قابل تحمل است! رفقای فراکسیون و دیگر جناح ها اگر میخواهند کار جدی را پیش ببرند ناچارند خود را از این فضا رها بکنند. من فکر میکنم پروژه همه زیر پرچم یک کومله برای ساختن کومله واحد متأسفانه بعد از این همه اختلافات و جر زدن ها و توهین ها به بن بست رسید!

“عبدالله خان مهتدى کمونیستى است که آرزوى ایفاى نقشى تاریخى در حیات ملت کرد را در سر دارد.کدامیک از این دو، “مبارز کمونیست” یا “رهبر ملى کرد”،کارآکتر سیاسى واقعى اورا میسازد؟

واقعیت اینست که خود او هنوز انتخابش را نکرده است. این تناقضى است که با خود حمل میکند.شایددر کمونیسم سنتى بلوک‌ها این تناقض چندان برجسته نباشد. استالین، مائو، خوجه، حبش، جلال طالبانى در دوره‌اى، و یا حتى سیهانوک نمونه‌هایى از کسانى هستند که خود را سوسیالیست نامیده‌اند و در عمل به رهبران جنبشهاى ملى و ملت ساز تبدیل شده‌اند. اما مطالعه دقیق‌تر این موارد نشان میدهد که عنصر سوسیالیستى در این شخصیت‌ها تزئینى و عنصر ملى واقعى و مادى بوده است.

اما در طول این سالها عبدالله مهتدى از حل این تناقض ناتوان مانده است.خود را کمونیست و مدافع کمونیسم کارگرى نامیده اما محتاطانه از هر اظهار نظر و ابراز وجود سیاسى در درون حزب و بیرون آن که مایه دل کندن و قطع امید نیروها و شخصیتهاى ملى کرد از او باشد اجتناب کرده است. تعقیب دو آینده سیاسى متناقض بدون آنکه لااقل یکى تابع دیگرى شود غیر ممکن است.

به فحش ها وحرفهای الکی چند نفر جاهل که متاسفانه بنام خلق کرد هم مینویسند توجه نکن وبه افشاگریهایت ادامه بده من به عنوان یک هموطن کرد از شما تشکر میکنم
ایکاش همه مثل شما فکر میکردند دموکراسی امروزه برای ما ایرانیان مثل اکسیژن برای انسانها لازم است اما دموکراسی با تجزیه طلبی وعملیات مسلحانه بوجود نمی آید کسانیکه مناطق ومرزها را بنام دموکراسی ودفاع از خلق کرد نا امن میکنند در این حداقل 30 سال چه گلی بر سر مردم درمانده ومظلوم خود زده اند ؟
آیا جز این است که باعث عدم سرمایه گذاری در این مناطق ونیر آوارگی ودربدری ملت شریف کرد شده اند؟
البته برای خودشان خیلی منفعت داشته است چراکه در بهترین نقاط اروپا وامریکا زندگی شاهانه مهیا کرده اند
واقعا چه مظلوم وبیچاره هستند پیشمرگانی که چون اینان بزرگان و رهبرانی داشته باشند

آقاي مهتدي در جلسه ي10 شهریور 1390 غير مستقيم خطاب به اعضا و کادرها می گویید، بدون اجازه دفتر سیاسی هیچ فردی وجمعی مجاز به نوشتن واظهار نظر بدون صدور اجازه از رهبری با رادیو ها وسایت ها را ندارد،و ما برايش تعيين مي كنيم چه بنويسد وچه بگوييد .

ابراز چنين سخنان نيش دار عبدالله مهتدي ويارانش، بي گمان كودنترين وبي تفاوترين اعضا تشكيلات را از خواب زمستاني بيدار كرد .كه آقاي مهتدي اگر با يك نگاه به اطرافيانش و جامعه جهاني بيندازد خواهد ديد كه ديگر دوری اين فرمولبندي ها وخط نشان کشیدن به پايان رسيد، به جاي اينكه با چراغ موشي به دنبال مخالفين حزبيش بگردد. گوش به اين انتقادات ونظرات هم قطاريان خود دهد، استفاده از این شیوه صحیح و علمی است که می تواند، با هم دیگر در پیشرفت وترقی حزب مشارکت داشته باشند .نه سركوب پرونده سازي و متهم كردن مخالفين خود كه در هيچ كجا دنيا اين نوع ابزارهاي كاراي نداشته و كاري را به پيش نبرده است.

اخیرا دبیرخانه سازمان زحمتکشان کردستان ایران به رهبری عبدالله مهتدی، اطلاعیه‌ایی تحت عنوان "در تکذیب دروغپردازیهای تلویزیونی جمهوری اسلامی ایران" را منتشر کرد که گویا نشست عبدالله مهتدی با عوامل رژیم به خصوص نشست با سردار پاسدار محمد رضا مدحی، دروغ بوده است. دبیرخانه این جریان، نشست عبدالله مهتدی با پاسدار مدحی را تکذیب کرده و گفته است که دروغ محض است. این تکذیبه زمانی پخش شد که جلسه و کنفرانسهای این نشست در تلویزیونهای مختلف، سایتهای انترنتی، یوتیوب و فیس بوک انتشار یافته و در آن عبدالله مهتدی با کت و شلوار رساسی در حالی که سرود فاشیستی " ای ایران ای مرز پرگهر" را میخواند و دستانش را به نشانه احترام به این سرود بلند کرده‌ است، در کنار دیگر دوستانش مشغول تشکیل دولت در تبعید هستند.

شهرام همایون در مصاحبه‌ایی با علیرضا نوری‌زاده، همرزم نزدیک عبدالله مهتدی گفت که: "عجب کلکی به ما زدند و ما چه توهمی داشتیم" نوری زاده گفت: "آره ما تنها نبودیم آقای حسن شرفی معاون دبیر اول حزب دمکرات کردستان ایران و "کاک" عبدالله مهتدی دبیر اول حزب کومه‌له ایران هم حضور داشتند". نوری‌زاده به واسطه نزدیکی فکری‌ایی که با عبدالله مهتدی دارد و به نشانه احترام وافر در این مصاحبه به او لقب "کاک" میدهد و حسن شرفی را "آقا" خطاب می‌کند.

جناب مسئول دبیرخانه سازمان زحمتکشان قبل از تکذیب نسشت دبیر اول خود با پاسدار مدحی، بایستی به خود زحمت داده و به قسمت ¾ نگاه می‌کردید، به مصاحبه‌ها گوش می‌دادید و حرفهای دوست نزدیکتان یعنی حرفهای آقای علیرضا نوری زاده را نیز در نظر می‌گرفتید، آنگاه اگر امکان لاپوشانی وجود داشت، میتوانستید تکذیب‌نامه صادر کنید.

عاقبت عبدالله مهتدی "دبیر کل سازمان زحمتکشان" طبق عادت همیشگی اش، بعد از ماهها سبک و سنگین کردن و این پا و آن پا کردن طی نوشته "کردها و جنبش سبز" حمایت خود و سازمان مطبوعه اش را از "جنبش سبز" اعلام کرد. مهتدی که در مقایسه با جناحهای پخته تر بورژوا- ناسیونالیسم کرد که زودتر هم در انتخابات شرکت کردند و هم از روز اول بی تردید در کنار جنبش سبز ایستادند، تاخیر داشت و میدان بازی سیاسی را باخته است، طبق معمول برای جبران مافات ظاهرا "زیرکانه" میخواهد بیش از این از قافله عقب نماند و حتی جلوتربزند. لذا او ومشاوران محدودنگرترش فکرهایشان را رو هم ریخته به این نتیجه رسیده اند، حول بیانیه مهتدی کمپین همبستگی انترنتی راه اندازی کنند. این کمپین بدون اینکه توانسته باشد، توجه یک حزب و یا گروه و نهاد سیاسی و مدنی مطرح و جدی ناسیونالیست کردستان را جلب کرده باشد، تاکنون توسط تعدادی از فعالین ناسیونالیست کردستان امضا شده است. عدم استقبال از بیانیه مهتدی را صرفا با این اظهار نظر بعضی محافل سیاسی، که علت را بی اعتمادی به کاراکتر مذبذب سیاسی و اپورتونیسم مزمن مهتدی میدانند، نمیتوان توضیح داد. بلکه به علاوه و مهمتر از آن کاراکتر سازی دروغین برای جنبش سبز، پلاتفرم و خط مشی التقاطی، سیال و معدل گیرانه او چنان زیر پایش خالی است که توجه هیچ جریان و محافل و شخصیت تاثیرگذار ناسیونالیست کرد را به خود جلب نکرده و نمیکند. به ویژه در شرایطی که آلترناتیو شفاف و منسجم بورژوازی کرد توسط جناحهای مطرحتر ناسیونالیسم نمایندگی میشود. بگذارید محورهایی از پلاتفرم مهتدی را وارسی کنیم.