گروه دین و اندیشه: استاد محمدرضا حکیمی - نویسنده و محقق برجسته علوم اسلامی در یادداشتی به فهم وارونه اسلام پرداخته و آورده است: من نمیخواهم بگویم حجاب زن اهمیت چندانی ندارد، یا در قرآن کریم حکم نداریم، نه! لیکن آیا ترتیب مسائل چگونه است؟ و روشهای فرهنگی و تربیتی چیست؟ و اهم و مهم کدام است؟
به گزارش بولتن نیوز، متن این یادداشت که در صفحه اجتماعی نشر علامه نیز آمده، به شرح زیر است:
فقر همسایه دیواربهدیوار "کفر" است -به نص احادیث معتبر- پس چگونه میتوان درباره آن خاموش نشست، و به مبارزه با آن برنخاست ، و عوامل عمده آن، تکاثر (سرمایهداری) و اتراف (تنعم گرایی) را محکوم نکرد، و درصدد طرد و حذف این دو عامل ضد انسانی و ضد قرآنی برنیامد؟ و حساسیتها را به مسائلی از قبیل بدحجابی و خوش حجابی منحصر ساخت؟!
من نمیخواهم بگویم حجاب زن اهمیت چندانی ندارد، یا در قرآن کریم حکم نداریم، نه! زیرا زن منهای حجاب یعنی تن؛ و این در معیار انسانی نهایت مرتبه سقوط است، زیرا این حیوانات هستند که ارزش آنها -بهطور نوعی- به تن آنهاست. ملاک انسانی و انسانیت چیز دیگری است.
لیکن آیا ترتیب مسائل چگونه است؟ و روشهای فرهنگی و تربیتی چیست؟ و اهم و مهم کدام است؟
آیا در قرآن کریم و در منطق پیامبران، در کنار "ان اعبدواالله " "اوفواالکیل والمیزان" است، یعنی عدالت اقتصادی و معیشتی
یا
"ولیضربن بخمرهن علی جیوبهن"، یعنی حجاب و خوش حجابی؟
چرا مانند انبیا (ع) به عرضه دین خدا نمیپردازیم؟ چرا زندگی را لمس نمیکنیم؟ چرا به دليل بینیازی از نیاز و نیازمندی و آثار زندگی سوز و ارزش ستیز آن غافلیم؟ چرا انسان را درک نمیکنیم، و اسلام را وارونه میفهمیم؟
انتهای پیام/#
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
آیا فقر عامل بی حیایی و بی حجابی است؟ اگر این حرف درست است پس قاعدتا باید بخشهای پولدار شمال شهر با حیا و با حجاب باشد و مناطق فقیر نشین جنوب شهر، بی دین! آیا اینگونه است یا اینکه حقیقت برعکس است؟
آیا آقای استاد حکیمی فقط شنیده اند که "فقر همسایه دیواربهدیوار "کفر" است " اما نص صریح قرآن را فراموش کرده است که " کلا ان الانسان لیطغی ان رآه استغنی" (آیات 6 و 7 سوره علق).
آیا جز این است که همین رفاه و ثروت است که سرکشی می آورد؟ آیا براستی هیچ زن فقیری فاحشه به دنیا می آید؟ یا آنکه مرد ثروتمندی تن او را می خرد و به فحشا می کشاند؟
آقای جکیمی! فرموده اید حجاب مساله مهمی نیست و مسائل اقتصادی مهمتر است!
اگر براستی چنین است، پس چرا همه هجمه رسانه ای دنیای کفر علیه حجاب است؟ چرا این همه هجمه مثلا علیه اقتصاد اسلامی نیست؟ یا حد خود ولایت فقیه؟
آقای حکیمی! آیا شده سری به دادگاههای خانواده بزنید؟ و یکبار آمار وحشتناک طلاق را ببینید؟ و ناله های دردناک فرزندان طلاق را بشنوید؟ یا جسد خونین جنین سقط شده ای را مشاهده کنید؟ یا خبری از فشار جنسی روی جوانان که به انواع تجاوزها و قتلهای ناموسی منجر شده مطلع شوید؟
آقای حکیمی! بخواهید یا نخواهید شما با این نوشته خود دقیقا در همان مسیر دلخواه اباحه گرایان قدم زده اید و نسخه تسلیم شدن در مقابل دنیای کفر را پیچیده اید.
شما شنیده اید در صدر اسلام برخورد خاصی در مورد حجاب پیش نیامد. اما گویا فراموش کرده اید - و شاید هم اقتضای سن است- که در اسلام کنیزان حجاب ندارند و لهذا همین مساله خود به خود سبب می شد که هیچ زن آزاده ای نخواهد با کنیز اشتباه شود. پس هیچ برخوردی هم پیش نیامد. اما کنیز قابل خریداری یا اجاره بود. حال آنکه زن آزاده جز با عقد شرعی قابل دسترس نیست. الان هم اسما بردگی از بین رفته اما روح کنیز صفتی در بسیاری از زنان باقیست. در حالی که امکان دسترسی وجود ندارد. همین مساله سبب سقوط اخلاق و حیا و عفت شده است.
اما براستی وقتی جامعه از حیا و اخلاق فاصله گرفت آیا انتظار دارید در جرایم اقتصادی حیا کند؟ و مثلا کسی در در ملاعام گناه می کند از گناه در خفا و توی اتاق و گرفتن رشوه و نظایر آن خودداری کند؟
آیا فراموش کرده اید که لا دین لمن لا حیاء له؟
سخن از ترتیب احکام گفته اید. از شما باید پرسید آن ترتیب احکام آیا برای نزول احکام برای قومی بود که قبلا کافر بودند و بعد بتدریج مسلمان شدند و یا برای قومی که صدها سال است مسلمانند و صدها هزار شهید برای حاکمیت اسلام داده اند؟
اساسا خود رسول الله برای تازه مسلمانان قریش مکه باز هم به تدرزیج احکام اسلام را بیان کرد یا اعلام کرد همه آنچه در مدینه تاکنون به تدریج نازل شده اکنون برای آنان مطاع است؟
و براستی آیا شما گناه بزرگ مخفیانه را مهمتر می دانید یا گناه کوجک علنی؟
آیا نمی دانید اگر هزار گناه و فساد اعم از حنسی و مالی و نظایر آن تا به صورت مخفیانه انجام شود حد یا تعزیر ندارد؟ اما اگر گناهی بسیار کوجکتر مانند روزه خواری اگر در ملاعام انجام و سه بار تکرار شود حکم شرعی آن اعدام شود؟
و اینکه هر گناهی وقتی که کوجک شمرده شود و ترویج شود به بزرگترین گناه کبیره تبدیل می شود؟ گناهی به نام افساد فی الارض؟ که لابد می دانید حکم شرعیش فقط اعدام است.
آقای حکیمی! متاسفانه آنچه شما نوشتید سوگمندانه دقیقا حرکت در همین مسیر کوچک سازی گناه است.
اللهم اجعل عواقب امورنا خیرا
همین.