کد خبر: ۵۵۰۴۳۹
تعداد نظرات: ۱ نظر
تاریخ انتشار:
وقتی تساهل‌ در اجرای قانون موجب گستاخ شدن مجرمین می شود؛

جعفر پناهی؛ یک فیلم ساز یا یک هیاهوگر سیاسی

چگونه فردی که حکم قطعی قضایی دارد، به این سهولت می‌تواند آن را نادیده گرفته و با سری افراشته و طلبکارانه در جامعه بچرخد و جولان بدهد ...

گروه سینما و تلویزیون: «جعفر پناهی» فیلم‌سازی که در آذر ماه سال جاری به جرم اجتماع و تبانی و تبلیغ علیه نظام، به شش سال حبس تعزیری و 20 سال محرومیت از ساختن فیلم، نوشتن هر نوع فیلمنامه و مسافرت به خارج از کشور محکوم شد، فعالیت‏ خود را با ساخت فیلم‌های کوتاه در سال (1365) آغاز کرد. وی برنده‌ی جایزه‌ی بهترین کارگردانی از جشنواره‌ی فیلم سنگاپور برای فیلم «آینه» در سال (1377)؛ برنده‌ی تندیس زرین بهترین فیلم از پنجمین جشن خانه‌ی سینما برای فیلم «دایره» در سال (1380) و برنده‌ی تندیس زرین بهترین فیلم به انتخاب انجمن نویسندگان و منتقدان در پنجمین جشن خانه‌ی سینما برای فیلم «دایره» در سال (1380) است.

 به گزارش بولتن نیوز، فعالیت‏های این فیلم‌ساز فقط به حوزه‌ی فیلم و سینما خلاصه نمی‌شود، وی در عرصه‌ی سیاست نیز صاحب سبک است!

 

جعفر پناهی؛ یک فیلم ساز یا یک هیاهوگر سیاسی

 

فعالیت‌های سیاسی

اولین بار، پناهی در روز پنج‌شنبه 8 مرداد (1388) که به همراه گروه دیگری از فیلم‌سازان برای گرامی‌داشت کشته‌شدگان اعتراض‌ها به نتایج انتخابات ریاست جمهوری دهم به بهشت زهرا رفته بود، به‌همراه «مهناز محمدی»، مستندساز بازداشت و پس از چند روز آزاد شد.

پناهی دومین بار در شامگاه دوشنبه 10 اسفند به همراه 18 نفر از اعضای خانواده و دوستانی که در خانه‌ی او در تهران مهمان بودند، بازداشت شد.

در مراسم نام برده شده که به ادعای پسر جعفر پناهی مهمانی اعلام شد، جعفر پناهی به همراه دوستان و همکاران خود در حال تهیه‌ی فیلمی علیه نظام بوده‌اند که با هوشیاری دستگاه‌های امنیتی و با عملیاتی به هنگام، پرده از اقدام‌های آن‌ها برداشته شد و وی به همراه همکاران خود دستگیر گردید.

محل زندگی جعفر پناهی از مدت‌ها پیش از انتخابات و به ویژه پس از 22 خرداد امسال به محل ساخت فیلم علیه نظام در راستای کمک به اهداف جریانی خاص تبدیل شده و وی و همکارانش هنگام دستگیری، با هماهنگی بیگانگان و مخالفان نظام در حال ساخت فیلمی علیه نظام بوده و تمامی دستگیرشدگان (از جمله نزدیکانش) که با حکم قضایی صورت گرفته، همگی از عوامل تهیه‌ی فیلم بوده‌اند. این فیلم که آقای پناهی و دوستان سرگرم ساختن آن بودند، قرار بود برای پخش به خارج از کشور فرستاده شود. به دنبال دستگیری جعفر پناهی، ـ فیلم‌ساز ـ برخی رسانه‌های معاند، اقدام به خبرسازی گسترده و شانتاژ درباره‌ی وی و علت دستگیری‌اش کردند.

 

سناریوی فیلم ساز ضد انقلاب

در این میان روایت یکی از افراد بازداشت شده در خانه‌ی پناهی از جزییات فیلمی که وی به دنبال ساخت آن بود، پرده برمی‌دارد. شخص مورد نظر در این باره می‌گوید: «جفعر پناهی با کتمان موضوع فیلم سعی وافری در آگاهی نیافتن عوامل و بازیگران از داستان فیلم داشت. او از اعتماد ما نسبت به خود سوءاستفاده کرد و باعث دردسر برای ما شد.»

فرد یاد شده که پس از اثبات بی‌گناهی آزاد شد، می‌گوید: «سناریو و داستان این فیلم روایت زندگی خانواده‌ی چهار نفره‌ای بود که درگیر اتفاق‌های پس از انتخابات می‌شوند و فرزند خانواده در بازداشتگاه مورد تجاوز قرار می‌گیرد. پناهی قصد داشت «شکنجه و تجاوز» را در بازداشتگاه‌های ایران برجسته کند من و دیگر دوستانم در این مدت، هزینه‌ی برداشت‌های یک طرفه، غیرمنصفانه و اشتباه پناهی از موضوعات سیاسی و بلندپروازی‌های وی در این زمینه را پرداخت کردیم و این در حالی است که پناهی به اعضای گروه فیلم‌سازی توصیه می‌کرد به هیچ وجه با کسی در خصوص ساخت فیلم، صحبت نکنند و موضوع را حتی با نزدیک‌ترین افراد خود، مطرح نکنند. این حق ابتدایی بازیگر و عوامل فیلم است که فیلم نامه را بخوانند در صورتی که آقای پناهی به هیچ کدام از دست اندرکاران فیلم اعم از بازیگران و عوامل حتی یک برگه از فیلم‌نامه را نشان نداده بود.»

وی خاطر نشان کرد: «شأن هنر و سینما بالاتر از سیاست است و درست نیست برای «مقاصد سیاسی» و یا «دیده شدن در مجامع بین المللی»، زندگی، فعالیت هنری و آینده‌ی عده‌ای را که اعتماد کرده‌اند نادیده گرفت و با سوءاستفاده از اعتماد آن‌ها تا این اندازه آن‌ها را به دردسر انداخته و هزینه بر دوش این افراد گذاشت و علیه مردم و سرزمین خود برای خوشایند خارجیان، فیلم شکنجه ساخت.»

وی ادامه داد: «آن‌ها در قالب گروهی 18 نفره حدود 2 هفته مشغول فیلم برداری در لوکیشنی واقع در منزل شخصی پناهی بودند و حدود نیمی از فیلم را فیلم برداری کردند که همگی عوامل سر صحنه بازداشت و بعد از چند روز به جز آقای پناهی با قرار وثیقه تا برگزاری دادگاه، آزاد شدند.»

وی گفت من به برخی از افراد که به بازداشت پناهی اعتراض می‌کنند و پی‌گیر آزادی او هستند توصیه می‌کنم قبل از آن که وی باعث دردسر برای عده‌ی دیگری شود به جای این پی‌گیری‌ها، سعی در زدودن توهم‌های ذهنی پناهی و یاد دادن «مردانگی» به او باشند و مشی غلط وی را اصلاح کنند.

با نزدیک شدن به آغاز سال (1389) «بهرام بیضایی، ناصر تقوایی، رخشان بنی اعتماد، کیومرث پوراحمد» و جمعی از هنرمندان با امضای نامه‌ای خواستار آزادی سینماگران زندانی شدند .

45 سینماگر و هنرمند با نگارش نامه‌ای خواهان آزادی «محمد نوری‏زاد، جعفر پناهی و محمد رسول اف»، 3 فیلم‌سازی شدند که چندی پیش دستگیر و مدتی است در زندان به سر می‌برند.

اسامی امضا کنندگان این نامه به این شرح است: «بابک احمدی، مازیار اسلامی، محمدرضا اصلانی، کمال اطهاری، حمید امجد، رخشان بنی‌اعتماد، بهرام بیضایی، کیومرث پوراحمد، ساسان پیروز، ناصر تقوایی، پیام جهانمانی، محمد چرمشیر، مانی حقیقی، اشکان خطیبی، خشایار دیهیمی، محمد رحمانیان، لیلی رشیدی، محمد رضایی‌راد، علی رفیعی، هما روستا، مونا زندی، حمید سمندریان، خسرو سینایی، کامران شیردل، محمد عاقبتی، ترانه علیدوستی، بهزاد فراهانی، مراد فرهادپور، اصغر فرهادی، علی‌رضا کاوه، حسین کیانی، آیدا کیخایی، مسعود کیمیایی، شهلا لاهیجی، فاطمه معتمدآریا، حسن معجونی، خسرو معصومی، فرهاد مهران‌فر، مجتبی میرتهماسب، تهمینه میلانی، علی‌رضا نادری، مهتاب نصیرپور، افشین هاشمی، محمدامیر یاراحمدی و محمد یعقوبی»

 

ارتباط جعفر پناهی با تشکل‌های ضد نظام

پناهی که به گفته‌ی خود بی‌گناه در زندان به سر می‌برد و مدعی است که علیه نظام هیچ فعالیت خراب‌کارانه‌ای را انجام نداده است از سال (1385) تاکنون به طور مخفی با عناصر ضد انقلاب و تشکلات ضد نظام ارتباط تنگاتنگ و میدانی داشته است. پناهی در تیرماه سال (1385) در جمع اعضای سازمان ادوار تحکیم حضور پیدا کرده و به ادعای آن‌ها در دفاع از زندانیان سیاسی دست به اعتصاب غذای 3 روزه زده است!

 

غرب و حمایت از عامل ناتوی فرهنگی

در حالی که جعفر پناهی به اتهام ساخت فیلمی علیه جمهوری اسلامی در زندان است، برخی جریان‌سازی‌ها، دستگیری او را حربه‌ای سیاسی برای فشار به نظام و دستگیری‌‌اش را به علت مخالفت سیاسی و گرایش‌های سیاسی او عنوان می‌کنند! در همین راستا وزیر امور خارجه‌ی فرانسه در اقدامی که دخالت آشکار در امور داخلی ایران به شمار می‌رود از دولت ایران خواست، جعفر پناهی کارگردان ایرانی را آزاد کند.

«برنارد کوشنر»، وزیر امور خارجه‌ی فرانسه خواستار آزادی جعفر پناهی، کارگردان ایرانی شد. هم‌چنین خبرگزاری «رویترز» در گزارشی نوشت: «چند تن از کارگردانان آمریکایی در نامه‌ای سرگشاده خطاب به مسؤولان جمهوری اسلامی ایران، خواستار آزادی جعفر پناهی کارگردان ایرانی فیلم‌های بادبادک سفید و دایره، شدند.» این گروه از کارگردانان که شامل «استیون اسپیلبرگ، مارتین اسکورسیزی و فرانسیس فورد کاپولا» هستند، در نامه‌ای از مقام‌های ایرانی خواستند این کارگردان ایرانی را آزاد کنند.

پیاده نظام ناتوی فرهنگی غرب با مظلوم نمایی، فرافکنی و سو استفاده از هنرمندان سعی در تحقق اهداف سی ساله خود دارد اما نظام همچنان بیدار است...

جعفر پناهی از مقام‌های جمهوری اسلامی خواست برای مشخص شدن میزان «پایگاه مردمی» نظام٬ اجازه برگزاری رفراندوم یا تظاهرات آزاد بدهند.

 

ماجرای جعفر پناهی و سه رخ

جعفر پناهی با فیلمی به نام «سه رخ» در هفتاد و یکمین جشنواره فیلم کن پذیرفته شده است. این در حالی است که او در سال 1389 به جرم شرکت در فتنه پس از انتخابات دوره دهم ریاست جمهوری، همکاری فعال با اغتشاش‌گران علیه امنیت کشور و اقدام به ساخت فیلمی در همین جهت برای ارسال به محافل خارج از کشور، دستگیر، محاکمه و به شش سال حبس و 20 سال محرومیت از فیلمسازی و فیلمنامه‌نویسی محکوم شد.

اما طی این مدت با احتساب «سه رخ»، پناهی چهار فیلم ساخته و به جشنواره‌های خارجی فرستاده که جوایزی نیز دریافت کرده و برخی از آن‌ها خیلی عجیب و غریب به نظر می‌رسند مانند کمک‌های مالی صندوق آکادمی فیلم. یا این که تیری فرمو، مدیر هنری جشنواره کن در کنفرانس مطبوعاتی 13 بهمن 1389 در مقابله با ممنوع‌الخروجی جعفر پناهی ضمن اعلام اعطای جایزه «مربی طلایی» به او، برخلاف تمامی معیارهای هنری و سینمایی از سوی تمامی مدیران و سیاستگذاران جشنواره‌های جهانی گفت: «از این پس جعفر پناهی، عضو هیئت داوران تمام فستیوال‌های فیلم بین‌المللی خواهد بود و جایگاهی خالی برای او در نظر گرفته شده‌است.»

نکته جالب این که جشنواره کن در همان سال‌ها، یکی از محبوبترین فیلمسازهایش را تنها به دلیل یک شوخی کوچک با اسرائیل از جشنواره بیرون انداخت و سال گذشته نیز وزیر به اصطلاح فرهنگ اسرائیل به مناسبت شصتمین سال‌ اشغال بیت‌المقدس در حالی مهمان ویژه این جشنواره بود که به یک فیلم کوتاه ایرانی که اندکی بوی ضد صهیونیستی می‌داد، حتی اجازه داده نشد تا با اجاره اتاق کوچکی، در بازار فیلم این جشنواره و نه بخش‌های اصلی و حاشیه‌ای آن، شرکت نماید.

سؤال اساسی این است که چگونه فردی که حکم قطعی قضایی دارد، به این سهولت می‌تواند آن را نادیده گرفته و با سری افراشته و طلبکارانه در جامعه بچرخد و جولان بدهد و عده‌ای هم تحت عنوان صنف، ضمن حمایت از اعمال غیرقانونی‌اش، از رئیس‌ اجرایی مملکت رسما بخواهند که او نیز قانون را زیرپا بگذارد؟ تساهل‌هایی اینچنین در اجرای قانون نتیجه‌ای جز گستاخ شدن مجرمین ندارد.

 

منابع: مشرق و کیهان

شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.

bultannews@gmail.com

انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۰
ناشناس
|
Iran, Islamic Republic of
|
۱۶:۴۹ - ۱۳۹۷/۰۴/۰۲
0
0
قانون محکومیت ها فقط برای فقرا اجرا میشود ، اگر کسی یک نان بخاطر گرسنگی ، یک گوشی موبایل را بخاطر کرایه خانه اش و ... بدزد عکس و فیلمش در جراید و رسانه ها پخش میشود و تا اخرین روز محکومیت خود را سپری میکند اما برای کسانیکه جیره خوار سفارت خانه های بیگانه هستند ، برای کسانیکه از بیت المال برداشتهای کلان غیر قانونی میکنند برای کسانیکه سخنان در شان خودشان را در آغوش فاحشه ایی بنام گوگوش به اسلام ربط میدهند ، برای امثال خاوری ها و مفسدان بزرگ اقتصادی که هیچگاه مشخص نمیشود چگونه از مملکت با وجود مجرمیت خارج میشوند و برای هیچ خلافکار بزرگ دیگری اجرا نمیشود ، پناهی با حمایت از خائنان فتنه سبز که آبشخورش را در برنامه ریزی های سازمانهای تحت ریاست سورس و سروبیسهای بیگانه میشد بوضوح دید خود نیز به خیانتکار تبدیل شد اما ظاهرا این حکم نیز اجرا نشده وگرنه وی در زندان که نمیتوانست فیلم بسازد !!!
خلاصه این روزها سرزمین ایران روزهای خوبی ندارد در عوض بهشتی پر نعمت شده برای خیانتکاران و دنیا پرستان و شهوت ران گوناگون و با لباس های مختلف !
نظر شما

آخرین اخبار

پربازدید ها

پربحث ترین عناوین