کره شمالی به فهرست مخالف آمریکا بانام تروریسم دولتی اضافه شد

گروه بین الملل: مصطفی مطهری* در یادداشت پیش رو که پیرامون برنامه موشکی کره شمالی نگاشته شده، نویسنده معتقد است: استفاده از اصطلاح تروریسم دولتی توسط واشنگتن برای مبارزه با کره شمالی از جمله حربه های تاثیرگذاری است که دولت های در ایالات متحده آمریکا در مقاطع گوناگون از آن در جهت انزوا، در تنگنا و در مضیقه قرار دادن مخالفان خود در سطح جهانی از آن سود می جویند.

به گزارش بولتن نیوز، متن این یادداشت که به صورت اختصاصی در اختیار خبرنگار ما قرار گرفته به شرح زیر می باشد:

از این رو بنا بر سخنان و اظهارات سخنگوی کاخ سفید، ترامپ پیونگ یانگ را به عنوان چهارمین کشور موجود در فهرست حامیان تروریسم دولتی معرفی کرد؛ فهرستی که تا قبل از این کشورهای ایران، سودان و سوریه به عنوان حامیان به اصطلاح تروریسم دولتی در آن قرار داشتند.
در واقع رئیس‌جمهور آمریکا در ادامه روند و مسیر افزایش تنش با کره شمالی، این کشور را به فهرست حامیان تروریسم دولتی اضافه کرد؛ اقدامی که می‌تواند به تشدید بر علیه تحریم‌های این کشور بیانجامد. به عبارتی باید گفت که اقدام مذکور از قرار دادن پیونگ یانگ در فهرست تروریسم دولتی، به مثابه وسعت بخشیدن دامنه دشمنی و تنش‌ها با کره شمالی و شعله ور ساختن تنش ها بیش از آنچه می باشد که از آغاز کلید خوردن آن تا کنون مشاهده شده است.
تروریسم دولتی اصطلاحی است مشعر به دخالت دولت یا دولت‌هایی در امور داخلی یا خارجی دولتی دیگر که به منظور ایجاد رعب و وحشت، به وسیله اجرا یا مشارکت در عملیات تروریستی یا حمایت از عملیات نظامی برای زوال، تضعیف و براندازی دولت مذکور یا کل دستگاه حاکمهٔ آن کشور انجام می‌شود. کمک‌های مادی (مانند کمک‌های نظامی) و معنوی (مثل حمایت سیاسی) به گروه‌های مخالف و مشارکت در عملیاتی چون بمب‌گذاری، مین‌گذاری بنادر و سواحل، آدم‌ربایی، هواپیما دزدی و ترور مقام‌های عالی مملکتی، نمونه‌هایی از تروریسم دولتی است. در واقع تفاوت عمده تروریسم دولتی و تروریسم غیردولتی در نوع مجری آن است؛ بدین معنی که مجری و طراح اعمال تروریستی غیردولتی افراد، گروه‌ها و احزاب اند و مجری و طراحی اعمال تروریستی دولتی، یک دولت یا چند دولت خاص هستند. علاوه بر این دخالت دولت یا دولت‌ها در اعمال تروریستی دو گونه است: ۱- به صورت مستقیم؛ یعنی خود دولت اعمال تروریستی را علیه دولت دیگر انجام می‌دهد. ۲- به صورت غیرمستقیم؛ یعنی به وسیله فرستادن کمک‌های مادی مانند این که اسلحه، مهمات و وسایل پیشرفته نظامی در اختیار گروه‌های مخالف دولت مذکور قرار داده شود یا گستردن چتر حمایت معنوی از گروه‌های مزبور مانند حمایت سیاسی یا اقتصادی یا تبلیغاتی.

در ارتباط با فهرست موسوم به تروریسم دولتی از دولت آمریکا باید خاطر نشان کرد که کشورهایی که در این فهرست وارد می‌شوند، مشمول برخی تحریم‌های خاص ایالات متحده آمریکا می‌شوند؛ تحریم‌هایی از جمله محروم شدن از کمک‌های خارجی آمریکا، ممنوعیت واردات تسلیحات آمریکایی، ممنوعیت واردات برخی اقلام دارای کاربری دوگانه و «دیگر تحریم‌های مالی» را شامل می شود؛ و در مورد کره شمالی وضع این تحریم ها می‌تواند به معنای احتمال اعمال تحریم‌های آمریکایی علیه اتباع بزرگ‌ترین شریک تجاری کره شمالی یعنی چین نیز باشد. از سوی دیگر نیز باید یادآوری کرد که بر اساس مفاد تحریم‌های ذیل این طبقه‌بندی آمریکایی، اتباع آمریکا هم از تعامل تجاری با اتباع کشورهای «حامی تروریسم دولتی» منع می‌شوند. بطور جامع تر باید گفت تحریم هایی که در زیر بخش تروریسم دولتی اعمال می گردند دامنه وسیعی دارند که در گستره جهانی پهن می شوند و دارای قابلیت های به روز شدن فراوانی هستند.
از این رو برمبنای نکات بیان شده در این نوشتار نکته مهم و قابل توجه در ارتباط با موضوع مورد بحث، تلاش های چند جانبه موازی دولت آمریکا، همسو با مساعی دیپلماتیک (سفر ترامپ به آسیای شرقی) آنها است. در واقع کاخ سفید از این طریق در تلاش است از سیاست کلاسیک تنبیهی چماق برای تسلیم پیونگ یانگ استفاده کند. در واقع در شکل حداقلی هدف از اتخاذ این رویکرد کشاندن کره شمالی به پای میز مذاکره با ایالات متحده آمریکا و دست کشیدن و دوری جستن این کشور از سیاست تنش با ایالات متحده آمریکا است که بسترها را برای حصول به مطالبه حداکثری ایالات متحده آمریکا یعنی خلع سلاح کره شمالی فراهم سازد.

 *دکتری علوم سیاسی