تمر هندي از Tamaria Hindi مشتق شده و به معناي ميوه هندي است. تمر هندي
درختي است بلند که منشأ آن از هند و آفريقاي شمالي است ولي امروزه در بيشتر
مناطق گرمسير دنيا پرورش مييابد. تمر هندي به دليل آن که فاقد سديم و
سرشار از پتاسيم است فشار خون را پائين ميآورد، جوش و خروشهاي جلدي و
التهاب ناشي از آن را کاهش ميدهد، ضمن آن که برطرفکننده تنگي نفس
(ازگرمي) هم هست. اين ميوه داراي ويتامين C و مواد معدني همچون آهن است و
براي افراد سيگاري که ويتامين C بدن آنها بشدت تحليل ميرود، مؤثر است،
همچنين ويتامين C موجود در اين ميوه خاصيت آنتياکسيداني دارد و به جذب
آهن، ترميم زخمها و حفظ و نگهداري عروق خوني کمک بسياري ميکند. تمر هندي
از نظر طب قديم ايران سرد و خشک است. خوردن تمر هندي باعث پائين آمدن تب
ميشود و به هضم غذا کمک ميکند. تمبر هندي خنککننده بدن و براي رفع تشنگي
مفيد است. همچنين دل بههمخوردگي و تهوع را برطرف ميكند. پوست تمر هندي
رفعكننده اسهال است.