بی حاشیه ترین بازیگر سینما کجاست؟

بولتن نیوز : بیژن امکانیان ستاره دهه 60 سینمای ایران که این روزها بیشتر از هر زمان دیگری در سکوت خبری و کمرنگ شدن در عرصه بازیگری فرو رفته است در زمانی نه چندان دور مرد همیشه ستاره سینمای ایران بود و همیشه منتظر عکسش روی پرده سینماهای کشور بودیم . مرد آرام و بی حاشیه ای که بر خلاف همه هیاهوهایی که امروز دامن اهالی سینما را گرفته است چه در گذشته و چه در حال با لبخندی همیشگی تنها به باورپذیری نقشش برای ما مخاطبان فکر کرده است و با بازی های محکم و قوی خود نقش هایش را برای همیشه در یادمان حک کرده است . این بازیگر که این روزها کم کم به دهه ششم زندگی اش وارد می شود در طول دوران هنری خود 29 فیلم سینمایی و فیلم های زیاد تلویزیونی را از خود به یادگار گذاشته است ولی متاسفانه به جور روزگار حالا دیگر کمتر کسی است که سراغی از مرد نابینای گلهای داوودی را بگیرد .

این بازیگر و تهیه کننده فیلم های سینمای ایران کار حرفه‌ای‌ را در سینمای بعد از پیروزی انقلاب اسلامی آغاز کرد و از فیلمهای مهم او، می‌توان از "آفتاب نشین‌ها”، "پرونده”، "سناتور”،‌”گل‌های داودی”، "دبیرستان”، "گمشدگان”، "سیمرغ”، "صعود”، "شب حادثه”، "در آرزوی ازدواج”، "آواز تهران”، "لبه تیغ”، "دیوانه وار”، "‌راه افتخار”،”‌هفت سنگ”، "نابخشوده”، "سربازهای جمعه” ، "تقاطع”، "زیرآب” و قصه پریا را در کارنامه خود دارد .

امکانیان داستان ورودش به سینما را اینگونه شرح میدهد : من دانشجوی رشته تئاتر دانشکده هنرهای زیبا بودم و در همان زمان در روزنامه اطلاعات به عنوان منتقد فیلم نقد می‌نوشتم. با فعالیت در سینمای آزاد یکی دو فیلم کوتاه ساختم و در فیلمهای کوتاهی هم بازی می‌کردم که با پیروزی انقلاب اسلامی و با فراهم شدن زمینه ورود نسلی جدید به سینمای حرفه‌ای به همراه مهدی صباغ‌زاده فریدون جیرانی و موسوی تعاونی را به نام "ایفا” تشکیل دادیم و کار اول سینمایی‌مان را از آنجا آغاز کردیم.

وی از "آفتاب نشین‌ها” به عنوان اولیه تجربه سینمایی‌اش یاد می‌کند: کار شرکت تعاونی ما در سینما با این فیلم آغاز شد و من نیز در این فیلم نقش مقابل علی نصریان را بازی می‌کردم. "آفتاب نشین‌ها” بازده مالی بالایی برای تعاونی‌مان نداشت و دو سالی باعث شد در کارمان وقفه ایجاد شود. دو سال بعد در سال ۶۲ صباغ زاده فیلم سینمایی "پرونده” را برای بنیاد مستضعفان و جانبازان ساخت که من نقش کوتاه اما مهمی را در آن بازی کردم و بعد از آن، جیرانی "سناتور” را براساس طرحی از من نوشت و در تعاونی "ایفا” – آن دوره فرامرزقریبیان و پورمهر هم به جمع ما اضافه شده بودند- توسط صباغ‌زاده ساخته شد. این فیلم فروش خوبی داشت و من بین سینماروها شناخته شدم.

امکانیان بازی در فیلم "گل‌های داودی” را یکی از عوامل موثری می‌داند که باعث شده است،چهره‌اش در بین خانواده‌ها شناخته شود. همزمان با نمایش این فیلم خیلی‌ها فکر می‌کردند من واقعا نابینا هستم. "گل‌های داودی” کار ملودرامی بود که از نظر حسی خیلی روی تماشاگر تاثیر گذاشت و به همین دلیل هم فیلم ماندگاری شد.

امکانیان در ادامه‌ی گفتگو  از سال ۷۶ و بازی در فیلم "خفاش” یاد می‌کند و می‌گوید: تا آن سال نسبتا در سینمای ایران پرکار بودم. ولی از آن سالها به بعد سینما وارد مرحله جدیدی ‌شد و سوژه‌های جدیدی وارد سینما شدند. در واقع سینمای دختر و پسری شکل گرفت و با حضور بازیگران جوان و رفتن سوژه‌ها به این سمت‌ها به دلیل اینکه امکان انتخاب خوب نداشتم، ترجیح دادم از سینما فاصله بگیرم تا بتوانم در فیلم‌های جدی‌تری بازی ‌کنم.

وی درباره‌ی تجربه‌ی "سربازان جمعه” می‌گوید: سرانجام بعد از شش سال با "سربازان جمعه” به سینما بازگشتم. این فیلم باعث شد در فیلم‌های بهتری حضورداشته ‌باشم. اگر اقتدار آقای کیمیایی پشت این فیلم نبود، هرگز در آن نقش کوتاه که بیشتر صحنه‌ها در فلاش بک بود دیده نمی‌شدم.

امکانیان از "غروب شد بیا” یاد کرد: من این فیلم و بازی‌ام را ، خیلی دوست دارم و معتقدم کار بازیگر وقتی دیده می‌شود که فیلم دیده شود. از منتقدین نیز توقع داشتم جدا از خود فیلم کار خود بازیگر را ببینند که متاسفانه چون فیلم مورد توجه قرار نگرفت این اتفاق نیفتاد.

این بازیگر در ادامه "تقاطع” را فیلم بسیار خوبی در کارنامه‌ کاریش می‌داند : "تقاطع” فیلم ارزشمندی است که در ارتباط با تماشگر موفق خواهد بود و تماشاگر آن‌ را دوست دارد. فیلم داستان سرگردانی و سرگشتگی دو سه نسل از آدم‌های امروز ما را بیان می‌کند. آدم‌هایی که این سرگشتگی را در مسیر زندگیشان دارند ولی ناامید نیستند و با همه این ره گم کردن‌ها امیدوارند و تلاش می‌کنند. "تقاطع” تراژدی زندگی آدم‌های امروزی است که با نگاه نسبتا امیدوارانه‌ای دیده شده است و درعین‌حال فیلمی با کارگردانی سنجیده و بازیهای خوب، بخصوص بهرام رادان، فاطمه معتمد آریا و خاطره اسدی دراین کار درخشیدند. مجموعه‌ی این عوامل زمینه‌ای را به وجود آورد تا کارم در "تقاطع” به عنوان بازیگر دیده شود.

بازیگر فیلم دبیرستان همچنین خرسند است، از اینکه؛ بعد از ۲۷ سال حضور در سینمای حرفه‌ای "تقاطع” سبب ساز شده است، اولین جایزه ‌اش را برای بازیگری بگیرد و می‌گوید: این جایزه و تشویق برای هر بازیگری که این معنا برایش جدی باشد بسیار ارزشمند خواهد بود.

این بازیگر درباره‌ی سالهای حضورش در سینما معتقد است: من از هر کاری تجربه‌ای اندوختم و یاد گرفتم، متاسفانه من در دوره‌ای کارم را شروع کردم که سینما آنقدر جدی گرفته نمی‌شد که تلاش من و امثال من هم دیده شود. بنابراین جزو بازیگرانی هستم که لطمه فیلم‌های پرفروشم را خوردم.

امکانیان ازفیلمهای دبیرستان، سناتور، گل‌های داودی، آواز تهران، در آرزوی ازدواج و دیوانه‌وار به عنوان فیلم‌های پرفروش دوران بازیگریش یاد می‌کند: در حالیکه فروش فیلم و جذب مخاطب یک امتیاز در همه جای دنیا تلقی می‌شود اما دوره‌ای در سینمای ایران این اتفاق پسندیده نبود و فروش فیلم‌ها به جای اینکه سطح بازیگر را ارتقاء دهد، این سطح را تنزل می‌داد و من به خاطر اینکه در فیلم‌هایی حضور داشتم که صرفا تجاری بودند و از نظر تجاری موفق بودند ازبازی در بسیاری فیلم‌های خوب محروم شدم.

وی اعتقاد دارد: اگردر فیلم‌هایی که حضور پیدا کرده ام تجربه و امکان انتخاب بیشتری داشتم خود را در موقعیت بهتری قرارمی‌دادم. اما این روند در دهه ۶۰ که کارگردانها و قصه‌های خوب معدود بودند کمتر اتفاق می‌افتاد.

بیژن امکانیان سوپر استار دهه 60 سینماها امروز در میان بازیگران جوانی که هر یک به نوعی سینما را مال خود می دانند کمتر دیده می شود ولی یادمان نمی رود که در همه سال هایی که او بود خاطرات خوبی را برایمان رقم زد . هیچ وقت از حاشیه هایش نشنیدیم و همیشه امکانیان برایمان همان مرد دوست داشتنی فیلم هایش بود اما حالا انگار این بازیگر توانا در سینمای مد شده امروز و در میان فیلم نامه هایی که فقط جای دختران و پسران بزک کرده است جایی ندارد . البته او تنها بازیگری نیست که خیلی زود به فراموشی سپردیمش بلکه از نسلی است که یادمان رفت با داستان های آنان بزرگ شدیم .

به هر حال امکانیان هنوز هم برای ما همان بازیگر دوست داشتنی است و هنوز دوست داریم حداقل خودش که کار تهیه کنندگی را در سینما تجربه کرده تابوی حضور بازیگران حرفه ای قدیمی را بشکند و در سینما حضور یابد و با آوردن فیلم نامه های خوب و ساخت فیلم های خوش ساخت قشر عظیمی از مردم را با سینما آشتی دهد .