انیمیشنی سرشار از تحرک و شیرینی!

به گزارش بولتن نیوز، از موفقیت های گسترده و پی در پی آثار کارتونی سینما دیگر هیچکس متعجب نمی شود و این بازاری است که در ۳۰ سال اخیر همیشه رونق داشته و هر ساله حداقل سه چهار انیمیشن عالی رو می شوند که نه فقط جوایز ارشد این ژانر مانند اسکار بهترین کارتون را کسب می کنند بلکه در شاخه هایی مثل برترین ترانه سال نیز به این مجسمه های معروف طلایی چنگ انداخته اند.

 

اگر ادغامی در کار بود…

اگر می شد انیمیشن های معروف و موفقی همچون «شرک»، «پاخوش» و «Smurfs» را ادغام کرد،‌ محصول این کار می توانست کارتونی همچون «Trolls» باشد که ۱۰ هفته ای است در سطح جهان اکران شده و توفیق و فروش قابل توجهی داشته است.

چه چیزی از این جالب تر که ما نه با یک کارتون صرف بلکه انیمیشنی موزیکال طرف هستیم که تهیه کنندگان آن به شدت می کوشند خط های ارتباطی لازم را با بینندگان بیابند و با این که برای کاراکتر سازی ها سهم و اهمیت لازم را قائل نمی شوند اما تیرشان به هدف می خورد و مجموعه ای پیش روی بینندگان قرار می گیرد که از هر سکانس آن شور و تحرک و شیرینی می بارد.

کاراکترهای اصلی «Trolls» موجوداتی با همین نام اند که دائماً شادی می کنند و آواز زندگی می خوانند و مدل موی شان بی شباهت به دان کینگ،‌ ترتیب دهنده مشهور مسابقات بوکس حرفه ای ۵۰ سال اخیر جهان نیست. آنچه قطعی می نماید و زیربنای این فیلم قرار گرفته، اقتباس داستان فیلم از روی ترانه «عروسک های خوش شانس ترول» سروده توماس وام دانمارکی است که در اواسط دهه ۱۹۶۰ عرضه شد. داستان فیلم به ما می گوید که ترول ها بر خلاف آوازه خوانی ها و شادی های همیشگی خود،‌ چهره هایی واقعاً بدون مشکل نیستند و خبری از رنگین کمان های زیبا در نزد آنها نیست.

 

زندگی بی خیال

آنها در سرزمینی زندگی می کنند که قوم موسوم به برگن ها در آن در اکثریت اند و پادشاه شان گریستل نام دارد که جان کلیز معروف و بریتانیایی به جای او صحبت می کند. ترول ها که از این وضعیت راضی نیستند،‌ دست به فرار از شهر برگن می زنند و در جنگل اطراف شهر ماوا می گزینند و آنجا به رسوم و عادات خود که همان زندگی های خوش و ترانه خوانی و ترنم در گذرگاههای سرسبز و چشم نواز است ادامه می دهند. سرکرده آنها پپی پاپی (با صدای آنا کندریک) است که در الکی خوش بودن بی رقیب است ولی زندگی بی خیال آنها باعث نگرانی برانچ (جاستین تیمبر لیک) شده که بارها به آنان می گوید از حجم سر و صداها و آوازهای خود بکاهند زیرا سرانجام باعث لو رفتن آنها و افشای مکان استقرارشان در دل جنگل خواهد شد و برگن ها بلای بدی را بر سرشان خواهند آورد.

 

جنگ با سلاح ترانه!

این اتفاق واقعاً روی می دهد و چف (کریستین بارانسکی) که یکی از برگن ها است اما از چشم آنها افتاده است آنها را پیدا و محل زیست آنها را به پسر پادشاه (کریستوفر مینتز پلاسه) گزارش می کند تا از این طریق جایگاه لرزان شده خود در نزد خاندان برگن ها را یک بار دیگر قوام ببخشد.

از این لحظه رویارویی پاپی و برانچ با گروه برگن ها شدت می گیرد اما در این کارتون ویژه وسیله تقابل ها نه سلاح های گرم و سرد بلکه ترانه های شیرین و اغلب خاطره ساز دهه های ۱۹۶۰ تا ۱۹۸۰ و آواهایی است که نظایر لایونل ریچی و سیندی لاپر در اواسط دهه ۱۹۸۰ خواندند و هنوز هم طرفداران فراوانی دارند. در این ارتباط کا کوروگرافی و به روایت بهتر طراحی و اجرای ترانه ها هم توسط دو کارگردان فیلم یعنی مایک میچل و والت دورن که اولی سابقه ساخت «شرک ۳» (با نام جنبی «شرک برای همیشه») را دارد، صورت می گیرد ولی این دو هنرمند بیش از آن که نقشه مشخصی را از خود بروز بدهند و یا ماجرای جالب و دقیقی را به طور دقیقه به دقیقه به عنوان داستان فیلم ارائه کنند، بیشتر با لحظه زندگی می کنند و فقط شادی کاراکترها را به تصویر می کشند.

 

تغییر دائمی جایگاهها

جاناتان ایبل و گلن برگر نویسندگان فیلمنامه که پیشینه کار روی فیلم های «پاندای کونگ فو کار» محصول شرکت دریم وورکز را دارند، بدون رفع عیب فوق نوعی سرعت را در ترسیم اتفاقات که فرصت تفکر را از بینندگان می گیرد، چاشنی روش بیان داستان خود کرده اند و از این طریق همه چیز شلوغ و توام با غافلگیری بنظر می رسد و در نتیجه تماشاگران وقایع را با شیرینی و لذت تعقیب می کنند و بنظر می رسد که جایگاه کاراکترها هر دقیقه با یکدیگر عوض می شود و حتی برگن ها هم بدشان نمی آید در این محیط شلوغ و بی نظم که تعداد حاکمان بسیار و منافع گروهها با یکدیگر منافات دارد و تشخیص موجودات خوب از بد و تفکیک آنها از یکدیگر بسیار سخت است، زیر آواز بزنند.

 

صداهای پر شور

درست است که نوع پردازش قصه و شلوغی اوضاع کمکی را به حال صداپیشه های فیلم و کسانی که به جای شخصیت های کارتونی فیلم صحبت می کنند،‌ ارزانی نمی دارد اما هنرمندانی مثل آنا کندریک و جاستین تیمبرلیک به لطف جوانی شان و صدای پر شور خود به پویا بودن کاراکترهای اصلی یاری می رسانند اما خالی بودن جای برخی چیزها در متن قصه تلاش آنها را هم محدود می سازد. در میان سایر صداپیشه های فیلم، زویی دو شانل را هم داریم که به جای کاراکتری سیندرلا وار حرف می زند و این کاراکتر وابسته به گروه برگن ها است. این دنیایی است که مثل اکثر قریب به اتفاق کارتون های دیگر آدم های بد آن نیز چندان بد نیستند و هیچکس نمی میرد و همه می مانند تا در آخر فیلم دسته جمعی زیر آواز بزنند!

 

مشخصات فیلم

۳عنوان: «Trolls» (ترول ها)

۳محصول: کمپانی دریم وورکز

۳تهیه کنندگان: جیناشی و دانی فستا

۳سناریست ها: جاناتان ایبل و گلن برگر

۳کارگردانان: مایک میچل و والت دورن

۳تدوینگر: نیک فله چر

۳موسیقی متن: کریستوف بک

۳طول مدت: ۹۳ دقیقه

۳صداپیشه ها: آنا کندریک، جاستین تیمبر لیک، زویی دو شانل، کریستون مینتز پلاسه، کریستین بارانسکی، راسل برند، گه ون استفانی، جان کلیز، جیمز کوردن و جفری تامبور.