کد خبر: ۳۹۸۵۶۶
تاریخ انتشار:

این جاذبه گردشگری ناشناخته مانده است

امامزاده ابراهیم(ع)، از نوادگان حضرت موسی بن جعفر (ع) است که بقعه مطهر آن در دامنه کوهی واقع در جنوب شرقی شهر داریون و جنوب روستای دودج واقع در بخش مرکزی کلان شهر شیراز و در ۴۰ کیلومتری آن در جاده " شیراز – داریون – خرامه " قرار دارد.
جاده ای که آرامستان تازه تاسیس بهشت احمدی نیز در ابتدای آن بنا شده است و باغ های معروف " دریمه " نیز چشم انداز زیبایی را در برابر دید مسافران این جاده قرار می دهد.

مردم منطقه ی داریون، محدوده ی بقعه ی امامزاده ابراهیم (ع) را " سرچشمه " نیز می گویند. وجه تسمیه ی آن بر می گردد به وجود یک چشمه ی گوارا و رشته قنات هایی در دامنه ی کوه محدوده ی امامزاده که هر چند در سال ۱۳۴۲ ه.ش خشک شده است. ولی هنوز مخروبه ی این رشته قنات ها بعد از گذشت سال ها باقی مانده است.

امامزاده ابراهیم (ع)، در سال ۲۵۶ ه.ق زمانی که حضرت احمد بن موسی (ع) معروف به " شاه چراغ " از مدینه عازم طوس بود به دست حاکم وقت، مطلق خان، به شهادت رسید.

این امامزاده ی بزرگوار، از جمله همراهان حضرت احمد بن موسی (ع) بوده است که مردم منطقه داریون ارادت خاصی به ایشان دارند.

مردم منطقه به ویژه اهالی داریون و دودج، از دیر باز، اموات خود را نیز در محدوده ی امامزاده و در دامنه ی کوه، دفن می کرده اند و هنوز هم " سرچشمه "، قبرستان عمومی اهالی داریون و دودج است.

گلزار شهدا نیز که محل دفن اجساد مطهر شهدای هشت سال دفاع مقدس منطقه است در جوار امامزاده ابراهیم (ع) در مکان سرچشمه قرار دارد.

تصاویر مینیاتوری در جوار یک امام زاده؛از شیراز تا اینجا راهی نیست!

تصاویر مینیاتوری در جوار یک امام زاده؛از شیراز تا اینجا راهی نیست!

تصاویر مینیاتوری در جوار یک امام زاده؛از شیراز تا اینجا راهی نیست!

تصاویر مینیاتوری در جوار یک امام زاده؛از شیراز تا اینجا راهی نیست!

تصاویر مینیاتوری در جوار یک امام زاده؛از شیراز تا اینجا راهی نیست!

تصاویر مینیاتوری در جوار یک امام زاده؛از شیراز تا اینجا راهی نیست!

تصاویر مینیاتوری در جوار یک امام زاده؛از شیراز تا اینجا راهی نیست!

تصاویر مینیاتوری در جوار یک امام زاده؛از شیراز تا اینجا راهی نیست!

از زمان کودکی، به یاد دارم که ده ها شیر سنگی بر قبرهای قدیمی تر سرچشمه، خودنمایی می کرد. سنگ قبرهای تخت و شیر سنگی هایی که قدمت آن ها به بیش از ۷۰۰ سال پیش می رسد، در سال های اخیر در پی تاراج میراث فرهنگی منطقه، به سرقت رفته است. متاسفانه هنوز هم آثار تاریخی و فرهنگی زیادی در منطقه وجود دارد که از بی سر و صاحبی در حال تخریب و یا مورد دستبرد سارقین و سودجویان قرار دارد و هیچ نهاد و ارگان و یا مسئولی هم پاسخ گو نیست !

... اما در این مکتوب، بنا ندارم بیش از این به تاریخچه ی بقعه ی امامزاده ابراهیم (ع) و قدمت تاریخی " سرچشمه " و منطقه ی داریون بپردازم که البته در جای خود باید مورد بررسی و مطالعه ی دقیق و جامع تری قرار گیرد و انشاءالله در آینده ی نزدیک به این مهم نیز پرداخته خواهد شد.

... فی الحال، حرف من چیز دیگری است:
« تا آن جا که ذهن من یاری می دهد، معمولا وقتی در نزدیکی کلان شهری، بقعه ی امامزاده ای است. مسئولین، تمام تلاششان را برای آباد کردن آن جا و فراهم نمودن امکانات رفاهی برای زائرین به کار می گیرند. و آن جا را به مردم آن کلان شهر و مسافرین و بازدیدکنندگان و در یک کلام گردشگران معرفی می کنند. به گونه ای که جمعه ها و ایام تعطیل آن جا غلغله می شود از جمعیت.

مگر در منطقه ی داریون که چسبیده به کلان شهر شیراز و بغل گوش آن است، چند تا امامزاده داریم که امامزاده ابراهیم (ع) باید برای غیر بومیان منطقه تا این اندازه گمنام و غریب افتد !؟

منبع:توریسم آنلاین

شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.

bultannews@gmail.com

نظر شما

آخرین اخبار

پربازدید ها

پربحث ترین عناوین