کد خبر: ۳۸۳۴۵۴
تعداد نظرات: ۱ نظر
تاریخ انتشار:

چهار نکته در مورد امام رضا(ع)

بر روی رضـا شمـس امامت صلـوات / بر شافع ما روز قیامـت صـلوات

در شـام ولادتـش که شادنـد همـه / بفرست بر این روح کرامت صلوات

پیشنهادی به عالی جنابان آموزش و پرورشسید محمد صادق محمدی وفایی:
در بین امامان بیشترین لقب ها ، از آن امام علی(ع) و سپس به امام رضا(ع) اختصاص دارد . بیش از پنجاه لقب برای امام رضا(ع) ذکر شده است.هرکدام از این لقب ها نکات خاص خود را دارند که درذیل فقط به چهار نکته اشاره خواهد شد:

نکته اول :

چرا به امام رضا قبله هفتم مى گويند؟

نظر به اينكه هفت مدفن براى معصوين وجود دارد حرم پيامبر، قبرستان بقيع، نجف، كربلا، كاظمين، سامراء و مشهد. لذا مدفن امام على بن موسى الرضا (ع) در ميان برخى از مردم، به عنوان «قبله هفتم» شهرت يافته است. البته قبله در اينجا به معنى قبله نماز نيست.

«مكارم شيرازى، استفتائات جديد، ص ۵۱۲ »

نکته دوم:

چرا به امام رضا(ع) غريب الغربا مى گويند ؟

اطلاق غريب الغربا در روايات وزيارت آن حضرت وجود ندارد فقط غريب وشهيد بر آن حضرت اطلاق شده است.گفته شده است غریب بودن او ، اشاره به غريب بودن آن حضرت در سالهاى آخر عمرشان است كه به دور از اهل وعيال و…در خراسان به سر مى برده اند.

استاد رجبی دوانی نیز فرموده اند :

« واژه غریب الغربا باید از ادبیات ما حذف شود، زیرا تمام امامان ما غریب بودند. وقتی امام رضا(ع) از مدینه به سوی خراسان حرکت می‌کنند، به مردم اعلام کردند که من در غربت از دنیا می‌روم، همه امامان ما همین طور بودند، اما اتفاقاً کمترین غربت را امام رضا(ع) داشتند.

حضرت علی(ع) غریب نیستند؟ او که سال‌ها قبر مطهرشان مخفی بود. قبر امیرالمؤمنین(ع) در زمان هارون کشف شد تا زمان هارون پنهان بود، امام حسن مجتبی (ع) و ائمه مظلوم مدفون در بقیع که زائر ندارند و در وطن خودشان حرم و بارگاه ندارند، آیا مظلوم نیستند؟ چرا به آنان غریب الغربا نمی گوییم؟ امام حسن(ع) وقتی در کوچه های مدینه حرکت می‌کردند، به ایشان جسارت می‌شد، سال‌هاست که قبرشان به صورت یک مخروبه در آمده. امام صادق(ع) غریب نیستند؟ امام رضا(ع) از همان زمان شهادتشان حرم شان در قرن های متمادی خالی از زائر نبوده است. در ایام ولادت امام رضا(ع) سیلی از جمعیت به مشهد سرازیر می‌شوند.

در دوره هجوم ازبک‌ها به خراسان، تیمور لنگ به احدی رحم نکرد، اما احترام حرم حضرت رضا(ع) را نگه داشت. گوهرشاد چه کارهایی برای بارگاه حضرت انجام داد. آن‌ها اهل تسنن بودند، ولی به احترام امام رضا(ع) اقدام‌های مثبت زیادی انجام دادند.

نکته سوم:

به چه دليل امام لقب «رضا» را داراست و چه كسى لقب «رضا» را بر امام نهاده است؟

برخى نوشته اند كه مامون عباسى، امام را ملقب به «رضا» كرد و بر اين اساس تعدادى از مورخان نيز آن را نقل كرده‏اند ولی واقعیت این است لقب «رضا» ريشه الهى دارد امام كاظم (ع) پيوسته فرزند خود را رضا خطاب مى‏كرد و مى‏فرمود: «قلْتُ لِوَلَدِىَ الرِّضَا من او را رضا مى‏خوانم». بحارالأنوار، ج ۴۹، ص ۲

احمد بزنطى به حضرت جواد (ع) عرض كرد: عده‏اى از مخالفان شما خيال مى‏كنند مأمون پدر شما را به رضا ملقب ساخته است، زيرا آن حضرت ولايتعهدى او را پذيرفت و متعهد خواسته او شد.

امام فرمود: به خدا سوگند اينان مردمى بدكار و دروغگو هستند و خيال نابجايى كرده‏اند، بلكه خداى متعال او را رضا ناميده‏اند زيرا آن حضرت در آسمان مرضى خدا و در زمين مورد خشنودى حضرت رسول اكرم (ص) و ائمه هدى (ع) بود. بزنطى پرسيد: از كجا چنين لقبى مخصوص پدر بزرگوار شما شده، با آنكه پدران و اجداد شما همگى مرضى خدا و رسول و ائمه طاهرين بوده‏اند؟ فرمود: علت اينكه پدر من از ميان تمام ائمه بدين پايه ارتقا يافته، اين بود كه دوست و دشمن از وى خرسند بودند، ليكن پدران او هرگاه مورد توجه و علاقه دوستان بودند، دشمنان از آنها رضايتى نداشتند.

نکته چهارم:

آيا لقب «عالم آل محمد» براى امام رضا (ع) مستند است يا در قرون اخير از اين لقب استفاده مى‏شود؟

اين لقب را امام كاظم (ع) بر زبان جارى ساخت و آن را به فرمايش پدر گرامى اش امام صادق (ع) مستند مى‏ساخت اسحاق بن موسى برادر امام رضا (ع) می گفت:

«پدرم به فرزندانش مى‏فرمود: اين برادر شما على، عالم آل محمد است، مسائل خود را از وى بپرسيد، و مطالب او را نگهدارى كنيد، من از پدرم جعفر بن محمد شنيدم مكرر مى‏گفت: عالم آل محمد صلى اللَّه عليهم اجمعين، در صلب تو است كاش من او را مى‏ديدم، وى با امير المؤمنين همنام است» . اعلام الورى، ص ۳۲۸ بحارالانوار، ج ۴۹، ص ۱۰۰ الصراط المستقيم، ج ۲، ص. ۱۶۴}
منبع: بولتن نیوز

شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.

bultannews@gmail.com

انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۰
ناشناس
|
Iran, Islamic Republic of
|
۲۰:۴۵ - ۱۳۹۵/۰۵/۲۵
0
0
شخصیت پردازی هدفمند قرآن کریم
---
قرآن کریم پرداختن به شخصیت پیامبران و اولیاء صالح خدا و سخن از این بزرگان را بگونه ای هدفمند و روشمند به عبرت آموزی از رفتار آنان در اهمیت دادن به تلبیغ دین و به پایبندی آنان به آموزه های توحیدی دین منحصر ساخته است و با اندکی تامل و غور و تدبر در داستانهای قرآنی این هدفمندی و روشمندی بسادگی برای ذهن و عقل کاوشگر انسان آشکار و نمایان می گردد.
قرآن کریم با هشدارهای گویا و رسای فراوان از منحرف شدن ذهن انسان به فرض حالتهای فرا طبیعی خدا گونه برای شخصیت بزرگان دین و از خارج کردن این شخصیتها از وظیفه ی دینی الگو و اسوه و عبرت بودن برای رفتار دینی بی نقص شدیدا جلوگیری می کند.
نظر شما

آخرین اخبار

پربازدید ها

پربحث ترین عناوین