انواع نوع عقد قرارداد در قانون تجارت

به گزارش بولتن نیوز، عقد تعهداتی است بین دو نفر یا بیشتر که در آن به توافق رسیده‌اند. در فقه اسلامی علاوه بر توافق، برای انعقاد قرارداد‌ها شرایط دیگری از جمله ایجاب، قبول و اهلیت طرفین لازم شناخته شده است، مثل عقد بیع.

انواع عقد:

• عقد لازم
  
  
• عقد جایز

عقد لازم

عقد لازم آن است که طرفین قرارداد تا پایان دوره تعیین شده در قرارداد ملتزم به آن باقی بمانند و جز با توافق دو طرف یا اشکالی در شرایط قرار دارد که اجازه فسخ را می‌دهد، حق برهم‌زدن قرارداد را نداشته باشند. مطابق ماده 185 قانون مدني: «عقد لازم آن است که هيچ‌يک از طرفين معامله حق فسخ آن را نداشته باشند مگر درموارد معين». بنابراين پس از تحقق عقد لازم هيچ‌يک از طرفين حق فسخ و برهم زدن عقد را ندارد مگر آنكه در موارد معين‌شده در قانون براي يکي از آنها يا هردو خيار فسخ به‌وجودآيــد.


عقد جايز

عقد جایز  آن است که امکان فسخ قرارداد از سوی هر یک از طرفین وجود داشته باشد. ماده 186 قانون مدني عقد جایز را چنين تعريف کرده است : «عقد جایز آن‌است که هريک از طرفين بتواند هر وقتي بخواهد آن را فسخ کند». نتيجه اين است که هريک از طرفين بدون هيچ علت قانوني و موافقت طرف ديگر، هروقتي بخواهد مي‌تواند عقد را فسخ کند.