کارگردان در تأیید نظر حضار که به بازیهای خوب و روان فیلم اشاره داشتند و میخواستند بدانند او چگونه توانسته بین بازی بازیگران و نابازیگران فیلمش تعامل و تعادل برقرار کند گفت:« من سال ها دستیار کارگردان بودهام . در این شغل تو یاد میگیری چگونه با بازیگران تمرین کنی ، چطور با هنرورها صحبت کنی و خلاصه اینکه یاد میگیری چطور مشاهده کنی . من از کارگردانهایی چون رسول صدرعاملی ، ابراهیم حاتمی کیا کار با نابازیگر و بازیگر را یاد گرفتم .»
منتقد جلسه در تأیید حرفهای کارگردان از بازی خوب و روان جهانگیر میرشکاری تعریف کرد و فیلم تاج محل را مانند فیلم های علیرضا داوود نژاد فیلمی خانوادگی دانست که با بازی پدر و خاله و دوستان دانش اقباشاوی جان گرفته است .
ما سعی کردیم آبادان را با وصله و پینه درست کنیم و در فیلم نشان دهیم اما نسل امروز یعنی جوانهای بیست ساله ی آبادانی دیگر آن آبادان را نمیشناسند . آبادانی که حاصل زندگی کردن بچهها در منازل شرکتی اش با امکاناتی چون استخر و باشگاه و … در کنار هم به صورت اجتماعی ، شهری و صنعتی کسانی بود
زهرا مشتاق در ادامه گفت :«جنوبی بودن بازیگران و نابازیگران فیلم کمک زیادی به باورپذیری نقش های فیلم کرده است .»
اقباشاوی با اشاره به استراتژی کلیاش برای انتخاب بازیگران فیلم توضیح داد : «به جز حسین آقا که نقشش را پدرم بازی کرده است من برای بقیه ی نقشها هر کس را که میتوانست آبادانی صحبت کند و جلوی دوربین بازی راحتی ارائه دهد انتخاب کردم حتی در انتخاب خانم پریوش نظریه هم به این اصل توجه داشتم ایشان اصالتا ً از اهالی گچساران هستند و میتوانند به خوبی لهجهی آبادانی را صحبت کنند ، من با ایشان در فیلم دوئل آشنا شدم و همین آشنایی باعث همکاری ما در تاج محل شد . به نوعی هرکس میتوانست آبادانی بازی کند میتوانست در فیلم من بازی کند.»
کارگردان تاج محل در جواب علت انتخاب این نام برای فیلمش گفت :«پیشنهاد این نام از طرف نویسندهی مشترک کار( کریم نیکونظر) داده شد و چند باری هم عوض شد اما سرانجام همین نام انتخاب شد .»
زهرا مشتاق با اشاره به فیلم «روز سوم» ساختهی محمد حسین لطیفی که در آبادان اتفاق میافتد آن را نمونهی نه چندان مناسبی از شهر آبادان دانست .
در تایید حرف های او اقباشاوی با صراحت اعلام کرد از این فیلم بدش میآید و معتقد است این فیلم نماد ابتذال چه در سینمای بومی و چه در سینمای دفاع مقدس است ، او با اشاره به صحنه ی شهید شدن مجید یاسر در این فیلم عنوان کرد این صحنه و شوخی با عینک ریبن او بسیار لوس و زننده است و ادامه داد تاج محل در جواب مزخرفاتی این چنین ساخته شده است .
کارگردان با اشاره به استفاده اش از المانهای قدیمی شهر آبادان مثل ادویه ی جلالی ، تانکیها ، شمشادها و معماری قدیمی آبادان گفت :« همه چیز امروز در آبادان عوض شده است ، آبادان الان مثل آمریکای لاتین دوران رکود و رهاشدگی و اختلاف طبقاتی شدید است . کاش این فیلم را در سال ۸۲ ساخته بودیم آن موقع شمشادها بیشتر بودند و معماری آبادان کمتر تغییر شکل داده بود .»
منتقد برنامه با خوشحالی از اینکه آبادان ترسیم شده در تاج محل خوب ازکار درآمده به حضار پیشنهاد داد برای داشتن درک درست از آبادان قبل از جنگ بهتر است کتاب «من چراغ ها را خاموش میکنم »اثر زویا پیرزاد را بخوانند.
دانش اقباشاوی توضیح داد :«ما سعی کردیم آبادان را با وصله و پینه درست کنیم و در فیلم نشان دهیم اما نسل امروز یعنی جوانهای بیست ساله ی آبادانی دیگر آن آبادان را نمیشناسند . آبادانی که حاصل زندگی کردن بچهها در منازل شرکتی اش با امکاناتی چون استخر و باشگاه و … در کنار هم به صورت اجتماعی ، شهری و صنعتی کسانی بود چون نجف دریا بندری ، ناصر تقوایی و خیلی های دیگر که نرمال و اجتماعی بودند.»
در پایان کارگردان تاج محل با اشاره به اینکه قرار است این فیلم در شهر آبادان ، در گروه هنر و تجربه برای مدت طولانی نمایش داده شود از این حرکت اظهار امیدواری کرد و گفت :«آخرین قطرههای آبادان قدیم در تاج محل به تصویر کشیده شد. »
منبع: هنرو تجربه
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com