مؤمن عاجز مى‌شود اما هرگز مأيوس نمی شود؛
پاسخ علی صفایی حائری به نامه‌ی یک جوانِ گرفتارِ مشکلات جنسی
مرحوم آیت الله علی صفایی حائری در پاسخ به نامه یک جوان که گرفتار مشکلات جنسی است، می نویسد: تو با اين همه افت و خيز طبيعى هستى و سعى كن به جريان بالاتر از اين طبيعت همگانى دست بيابى اين سعى شامل شناخت و عشق و تمرين و عمل و در هنگام ناتوانى و زمين خوردن حتى عجز و اضطرار تو مى‌شود؛ كه «أَمَّن يُجيبُ الْمَضْطَرَّ اذا دَعاهُ وَ يَكْشِفُ السُّوء» را فراموش مكن و مؤمن عاجز مى‌شود اما مأيوس هرگز.
گروه دین و اندیشه: مرحوم آیت الله علی صفایی حائری در پاسخ به نامه یک جوان که گرفتار مشکلات جنسی است، می نویسد: تو با اين همه افت و خيز طبيعى هستى و سعى كن به جريان بالاتر از اين طبيعت
همگانى دست بيابى اين سعى شامل شناخت و عشق و تمرين و عمل و در هنگام
ناتوانى و زمين خوردن حتى عجز و اضطرار تو مى‌شود؛ كه «أَمَّن يُجيبُ
الْمَضْطَرَّ اذا دَعاهُ وَ يَكْشِفُ السُّوء» را فراموش مكن و مؤمن عاجز
مى‌شود اما مأيوس هرگز.
به گزارش بولتن نیوز، مشروع این پاسخ که در کتابهای آسمان، ص ۲۴۴ و رد پای نور در خاطرات من، ص 74 نیز آمده، به شرح زیر است:
بسمه تعالى
حضور محترم برادر خوبم سلام
محسن جان نامه پر شور و صادقانه تو را خواندم از صداقت و از سوز تو لذّت بردم. گر چه تو در رنج و سختى دست و پا مى‌زنى ولى براى من كه علامت زندگى و حركت و مبارزه را در تو مى‌بينم اين تب و تاب و اين عكس العمل‌هاى متفاوت معناى ديگرى دارد.
من به خاطر تجربه‌هاى زيادى كه دارم براى تو چند نكته را بازگو مى‌كنم؛
1 ـ اين فراز و نشيب‌ها تمام شدنى نيست. مادام كه راه نيفتاده‌اى مشكل برخورد و تصادف ندارى، فقط مشكل ماندن و گنديدن هست. با شروع حركت درگيرى شروع مى‌شود و با تصميم و انتخاب تو، مبارزه شدت مى‌يابد. هر چه قدر ارزش تو و انتخاب تو و عمل تو بيشتر شود، هجوم وسوسه‌ها و شيطنت‌ها زيادتر خواهد بود. من از هجوم وسوسه‌ها و درگيرى‌ها مى‌فهمم كه ارزش بيشترى به دست آورده‌ام. از هجوم راهزن‌ها بايد بفهمى كه متاع و كالاى ارزشمندى دارى، پس براى مبارزه آماده باش! اين مبارزه در سه جبهه شكل مى‌گيرد :
در مرحله ذهن و شناخت،
در مرحله قلب و ايمان و عشق
و در مرحله عمل و تمامى زندگى.
هجوم وسوسه و شك عامل شناخت عميق‌تر و بينش‌تر است.
تو به جاى اين فرار و پنهان كردن، به شك جواب مناسب‌تر بده. سؤالاتت را جمع بندى كن و از شك‌ها و وسوسه‌هاى مهاجم سؤال كن و آنها را مرتب و منظّم بساز.
در مورد انسان و جهان و خدا و بهشت و جهنّم و دين و مذهب، برخوردهاى ريشه‌اى و بنيادى را آغاز كن، ولى اين تمام كار نيست. كار با عقب نشينى شيطان اين جبهه، تازه شهوات و جاذبه‌هاى ديگر شكل مى‌گيرد. بعد شبهات، شهوات و جاذبه‌ها سر بر مى‌دارند.
و هر روز يك جور شهوت؛ از شهوت جنسى و زن گرفته تا شهوت مال و ثروت و قدرت و رياست. شهوات را نمى‌توان با حرف كنترل كرد. احساس را با احساس بزرگ‌تر و عشق را با عشق نيرومندتر بايد مهار كرد. و اين جبهه دوم مبارزه است. و تازه علم و عشق براى مبارزه كافى نيست، كه با وجود ايمان باز هم انحراف و گرفتارى و وسوسه هست و اين است كه بايد در مبارزه توجّه داشت كه زمينه فساد را فراهم نكرد؛ مثل همان داستان ويدئو و حتّى براى تأمين نيازها و شهوات اقدام عقلايى كرد و براى انتخاب همسر از بستگان و اقوام، به صورت عقد بسته برنامه گذاشت و يا با ورزش و دوستان مناسب و دير به رختخواب رفتن، مبارزه را دنبال كرد. و تازه با اين همه شناخت و عشق و تمرين و واكسيناسيون، باز ممكن است كه انسان در عمل بلغزد و به فسادى مبتلا بشود، پس سعى كن كه زود باز گردى و توبه كن و نااميد نباش. گناهى كه به توبه متصل شود و تو را به خدا تسليم كند از طاعتى كه تو را مغرور سازد بهتر است.
2 ـ نكته دوم اين كه دوستان مناسب را جستجو كن و فضاى مناسب را فراهم كن. گوسفندِ تنها، طعمه گرگ مى‌شود. تنهايى آفت بدى است. در تنهايى به فكر توليد و تكثير باش و دوستان را خلق و يا كشف كن.
3 ـ به مشكلات هجوم بياور. زندگى يعنى مشكل و انسان يعنى كسى كه اين مشكلات را از ميان بر مى‌دارد، نه خودش را ببازد و خودكشى كند.
اگر مشكلات را محاصره نكنى، مشكلات تو را محاصره مى‌كنند و نااميد و ذليل مى‌سازند.
4 ـ براى تمركز جديد، شهوات را با ازدواج و يا ورزش و دوستان خوب كنترل كن.
و ترس از آينده و رنج نااميدى را با تكيه بر فضل خدا و محبّت او مهار كن؛ كه خود باختگى در شهوت و ترس و نااميدى سه پايه محكم شيطان هستند.
5 ـ در هر حال تو با اين همه افت و خيز طبيعى هستى و سعى كن به جريان بالاتر از اين طبيعت همگانى دست بيابى اين سعى شامل شناخت و عشق و تمرين و عمل و در هنگام ناتوانى و زمين خوردن حتى عجز و اضطرار تو مى‌شود؛ كه «أَمَّن يُجيبُ الْمَضْطَرَّ اذا دَعاهُ وَ يَكْشِفُ السُّوء» را فراموش مكن و مؤمن عاجز مى‌شود اما مأيوس هرگز.
با انتظار رشد بيشتر.
على صفائى حائرى- ۷۵/۸/۲۵
منبع: کانال تلگرامی رجانیوز
به گزارش بولتن نیوز، مشروع این پاسخ که در کتابهای آسمان، ص ۲۴۴ و رد پای نور در خاطرات من، ص 74 نیز آمده، به شرح زیر است:
بسمه تعالى
حضور محترم برادر خوبم سلام
محسن جان نامه پر شور و صادقانه تو را خواندم از صداقت و از سوز تو لذّت بردم. گر چه تو در رنج و سختى دست و پا مى‌زنى ولى براى من كه علامت زندگى و حركت و مبارزه را در تو مى‌بينم اين تب و تاب و اين عكس العمل‌هاى متفاوت معناى ديگرى دارد.
من به خاطر تجربه‌هاى زيادى كه دارم براى تو چند نكته را بازگو مى‌كنم؛
1 ـ اين فراز و نشيب‌ها تمام شدنى نيست. مادام كه راه نيفتاده‌اى مشكل برخورد و تصادف ندارى، فقط مشكل ماندن و گنديدن هست. با شروع حركت درگيرى شروع مى‌شود و با تصميم و انتخاب تو، مبارزه شدت مى‌يابد. هر چه قدر ارزش تو و انتخاب تو و عمل تو بيشتر شود، هجوم وسوسه‌ها و شيطنت‌ها زيادتر خواهد بود. من از هجوم وسوسه‌ها و درگيرى‌ها مى‌فهمم كه ارزش بيشترى به دست آورده‌ام. از هجوم راهزن‌ها بايد بفهمى كه متاع و كالاى ارزشمندى دارى، پس براى مبارزه آماده باش! اين مبارزه در سه جبهه شكل مى‌گيرد :
در مرحله ذهن و شناخت،
در مرحله قلب و ايمان و عشق
و در مرحله عمل و تمامى زندگى.
هجوم وسوسه و شك عامل شناخت عميق‌تر و بينش‌تر است.
تو به جاى اين فرار و پنهان كردن، به شك جواب مناسب‌تر بده. سؤالاتت را جمع بندى كن و از شك‌ها و وسوسه‌هاى مهاجم سؤال كن و آنها را مرتب و منظّم بساز.
در مورد انسان و جهان و خدا و بهشت و جهنّم و دين و مذهب، برخوردهاى ريشه‌اى و بنيادى را آغاز كن، ولى اين تمام كار نيست. كار با عقب نشينى شيطان اين جبهه، تازه شهوات و جاذبه‌هاى ديگر شكل مى‌گيرد. بعد شبهات، شهوات و جاذبه‌ها سر بر مى‌دارند.
و هر روز يك جور شهوت؛ از شهوت جنسى و زن گرفته تا شهوت مال و ثروت و قدرت و رياست. شهوات را نمى‌توان با حرف كنترل كرد. احساس را با احساس بزرگ‌تر و عشق را با عشق نيرومندتر بايد مهار كرد. و اين جبهه دوم مبارزه است. و تازه علم و عشق براى مبارزه كافى نيست، كه با وجود ايمان باز هم انحراف و گرفتارى و وسوسه هست و اين است كه بايد در مبارزه توجّه داشت كه زمينه فساد را فراهم نكرد؛ مثل همان داستان ويدئو و حتّى براى تأمين نيازها و شهوات اقدام عقلايى كرد و براى انتخاب همسر از بستگان و اقوام، به صورت عقد بسته برنامه گذاشت و يا با ورزش و دوستان مناسب و دير به رختخواب رفتن، مبارزه را دنبال كرد. و تازه با اين همه شناخت و عشق و تمرين و واكسيناسيون، باز ممكن است كه انسان در عمل بلغزد و به فسادى مبتلا بشود، پس سعى كن كه زود باز گردى و توبه كن و نااميد نباش. گناهى كه به توبه متصل شود و تو را به خدا تسليم كند از طاعتى كه تو را مغرور سازد بهتر است.
2 ـ نكته دوم اين كه دوستان مناسب را جستجو كن و فضاى مناسب را فراهم كن. گوسفندِ تنها، طعمه گرگ مى‌شود. تنهايى آفت بدى است. در تنهايى به فكر توليد و تكثير باش و دوستان را خلق و يا كشف كن.
3 ـ به مشكلات هجوم بياور. زندگى يعنى مشكل و انسان يعنى كسى كه اين مشكلات را از ميان بر مى‌دارد، نه خودش را ببازد و خودكشى كند.
اگر مشكلات را محاصره نكنى، مشكلات تو را محاصره مى‌كنند و نااميد و ذليل مى‌سازند.
4 ـ براى تمركز جديد، شهوات را با ازدواج و يا ورزش و دوستان خوب كنترل كن.
و ترس از آينده و رنج نااميدى را با تكيه بر فضل خدا و محبّت او مهار كن؛ كه خود باختگى در شهوت و ترس و نااميدى سه پايه محكم شيطان هستند.
5 ـ در هر حال تو با اين همه افت و خيز طبيعى هستى و سعى كن به جريان بالاتر از اين طبيعت همگانى دست بيابى اين سعى شامل شناخت و عشق و تمرين و عمل و در هنگام ناتوانى و زمين خوردن حتى عجز و اضطرار تو مى‌شود؛ كه «أَمَّن يُجيبُ الْمَضْطَرَّ اذا دَعاهُ وَ يَكْشِفُ السُّوء» را فراموش مكن و مؤمن عاجز مى‌شود اما مأيوس هرگز.
با انتظار رشد بيشتر.
على صفائى حائرى- ۷۵/۸/۲۵
منبع: کانال تلگرامی رجانیوز
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
محسن
| 
۲۱:۱۵ - ۱۳۹۷/۱۲/۱۳
پاسخ
یکی از بهترین متن هایی بود که تو کل عمرم خوندم. خالصانه تر از این و کمک کننده تر از این مگه میشه. خدا رحمت کنه بزرگ مرد 
