کد خبر: ۳۱۳۳۲۶
تاریخ انتشار:

روزگار سخت در اردوگاه الانبار عراق

زندگی سخت و طاقت فرسای مردم شهر الانبار که قرار بود تنها برای چند ساعت از منزلهایشان خارج شوند و بعد از نابودی داعش به شهر و دیار خود بازگردند چنان سخت و تاسف بار بود که هر چه بنویسم و بگویم کم است
به گزارش بولتن نیوز، زندگی سخت و طاقت فرسای مردم شهر الانبار که قرار بود تنها برای چند ساعت از منزلهایشان خارج شوند و بعد از نابودی داعش به شهر و دیار خود بازگردند چنان سخت و تاسف بار بود که هر چه بنویسم و بگویم کم است، اما به گوشه ای از مشاهداتم اشاره میکنم، اولین فردی که در حین ورود به اردوگاه محل سکونت مردم مهاجر الانبار با آن روبرو شدم کرار بود، کرار پدر دو کودک ۴ و هشت ساله است که مدت ۹ ماه است در این شهرک ۱۵۰۰ خانواری زندگی میکند، اول خیلی جدی پیش آمد و به زبانی که بیشتر شبیه زبان ترکی استانبولی بود از من پرسید چه میخواهی؟ من خوشحال از این اتفاق و ترکی صحبت کردن کرار به وی گفتم هیچ، فقط سلامتی تو و بچه هایت را ( اشاره به دو کودک که با پای برهنه همراهش بودند )

کرار گفت : اینجا تنها چیزی که به ما میدهند یک وعده آب آشامیدنی به میزان ۲۰ لیتر و ۱۲ساعت برق در طول۲۴ ساعت است, نه تلویزیون داریم نه اینترنت نه رادیو نه مدرسه نه دکتر نه مغازه ...... اینها را میگفت و من با خودم فکر میکردم که زندگی من در نبود یکی از اینها کلا فلج میشود.
کرار صحبت های زیادی کرد و دست آخر چیزی گفت که باورش برایم سخت بود ولی با مشاهده باورم شد، آنها حتی پتو برای خوابیدن و گرم کردن خود در اتاق های فلزی کوچکشان نداشتند و باید با پوشیدن لباس گرم میخوابیدند، به دعوت کرار به پشت اردوگاه رفتیم تا زندگی مردمی را ببینم که حتی به اردوگاه هم راه پیدا نکرده بودند، واقعا وحشتناک بود، زندگی در کپر بدون وسیله گرمایی با کودکان ریز و درشت، با کمترین امکانات، نه یک ماه و نه دو ماه، بلکه ۸ ماه کمترین مدت انتظار این خانواده ها برای ورود به اردوگاه بود.


منبع: آژانس عکس همشهری

شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.

bultannews@gmail.com

نظر شما

آخرین اخبار

پربازدید ها

پربحث ترین عناوین