طعنه دبیر کل فدراسیون به کی روش است؟

به گزارش بولتن نیوز؛ علیرضا اسدی می گوید اصلا دعوا و استعفایی در کار نبوده که قرار باشد خاکپور از تیم ملی امید جدا شود. او در این گفت و گو هر چه تلاش می کند از کروش انتقاد نکند نمی تواند و بی آنکه اسم بیاورد، حرف هایی می زند که به خوبی پیداست مخاطبش کروش است. با این حال اسدی مدام روی این جمله تاکید می کرد که «اشتباه فکر نکنی ، من اسمی نمی آورم و شاید منظورم کسان دیگری هستند!»

اصلا مسئله ای نبود. یه سوء تفاهم بود که آمدند ، نشستند و حرف زدند و تمام شد ، رفت پی کارش.

نه این طور نیست . یک سوء تفاهم و دلخوری بوده .

از این استعفاهای غیر کتبی که زیاد داریم . مثلا یک بنده خدایی تا به حال 100 بار استعفاء داده اما هنوز هم سر کارش هست.

الان چرا می خندید؟

از طرف من قضاوت نکن. من اسمی نبردم ، هر کسی می تواند باشد! (این بار او می خندد و ادامه می دهد) وقتی یک نفری می ایستد و می گوید من تمام مسئولیت یک شکست را به گردن می گیرم ، یعنی باید قبول کند که کارایی ندارد و باید برود و خودش نیاید اما صبح روز بعدش می بینی قبل از همه آمده است سر تمرین! این واژه را در همه جای دنیا ، زمانی به کار می برند که مربی پذیرفته که دیگر کارایی ندارد و نمی تواند باشد. اینجا اما شرایط فرق می کند!

بیشتر یکسری دلخوری و سوء تفاهم بود که باید رودررو حرف می زدند و حلش می کردند. 15 یا 20 بار در این مدت چند روز گفتم تا ننشستید و حرف نزدید ، تصمیمی نگیرید. حرف هم که زدند ، مشکلات حل شد.

بند قرارداد مگر مهم است؟ بابا این همه بند در قرارداد افراد دیگر هست که هر کاری دوست دارند می کنند! مگر بندهای قراردادهای دیگر مربیان مان اجرا شده که خاکپور نگران اجرا شدن بند قراردادش باشد؟ ما الان بندهای مهمتری در قراردادهای دیگران داریم که اجرایش نمی کنند و اتفاقی هم نمی افتد!

(می خندد و می گوید) نه واقعا می گویم. مگر غیر از این است؟

به هر حال ما باید یکسری ضوابطی داشته باشیم و تمیز بدهیم بین مربی خارجی و داخلی. خود من اولویتم در انتخاب ، داشتن و کار کردن با یک مربی ایرانی است. اصلا بزرگترین صادرات ایران ، صادرات مغز است. ما اینجا مشکل استعداد و نیروی فکری با کیفیت نداریم. مشکل مان ضعف دانش فنی است. باید از دانش خارجی استفاده کنیم و دانش را اینجا بومی کنیم اما این درست نیست که برای بلند مدت دنبال استفاده از دانش خارجی باشیم. به هر حال ما باید حواس مان باشد که مکانیسمی داشته باشیم تا مشخص شود اگر می توانیم یک مربی ایرانی زحمت کش داشته باشیم که نتیجه هم می گیرد ، حرمتش را در رقمی که می گیرد ، حفظ کنیم.

بر اساس کیفیتی که دارند. اینکه کارایی شان چقدر بوده و برای مان چه کاری کرده اند .

به هر حال ناز کردن که یکی از زیبایی های هر انسانی است و همه هم دارند. حالا همه انجامش می دهند و دفعه اول هم نیست که در فوتبال مان می بینیم. بقیه اسمش را می گذارند تلاش برای گرفتن حق اما ما هم می دانیم این حرف های شان ، ناز کردن است! خاکپور هم یکسری خواسته داشت که باید حرف هایش را می شنیدیم و مشکلی هم نبود.

من هیچ وقت چنین نظری را نداشتم و ندارم. قصاص قبل از جنایت که نمی شود کرد. یک گروهی ، یک سال است زحمت می کشند و تیم شان را به این مرحله رسانده اند. باید کارشان را پیش ببرند و تمامش کنند.

چه اتفاقی باید بیفتد؟ به هر حال اگر کسی خودش موفق نشد ، قبل از اینکه کسی تصمیم بگیرد ، خودش باید اقدام لازم را بکند و مسئولیتش را بپذیرد. باید این فرهنگ را در ورزش مان نهادینه کنیم. به هر حال قبل از انجام مسابقات که نمی شود حکم داد که کسی موفق می شود یا نمی شود. به هر حال هر اتفاقی ممکن است در مسابقه فوتبال بیفتد. مثلا چه کسی باورش می شد که تیم ملی از 3 بازی آخرش در انتخابی جام جهانی 7 امتیاز بگیرد .

من دارم درباره واقعیت ها و شانس و احتمال حرف می زنم . مثلا اگر آن پنالتی را داور در بازی با قطر می گرفت ، باز هم به جام جهانی می رسیدیم؟

به هر حال فوتبال است این احتمالات. برای همین هم هست که می گویم بهتر است برای خاکپور هم قصاص قبل از جنایت نکنیم. او تلاش می کند تا بهترین نتایج را بگیرد و انشالله موفق هم می شود.رفتن تیم به المپیک هم آرزوی همه ماست.