آیا تغییرات این روزهای نرخ ارز عمدی است؟

گروه اقتصادی – برخی کارشناسان می گویند که مجموعه تحولات داخلی و خارجی که بر اقتصاد ایران اثرگذار است موجب افزایش نرخ ارز و طلا و سکه شده است که مهمترین عامل آن رشد نقدینگی و حجم 700 هزار میلیارد تومانی آن است که به دنبال بازاری برای سفته بازی و سوداگری و کسب سود می گردد و حال که بازار مسکن و بورس کشش لازم را ندارد و در حال نزول شاخص هاست به سمت بازار ارز رفته است. لذا دولت باید اقداماتی برای جذب این نقدینگی از طریق نرخ سود بانکی و اوراق مشارکت و... انجام دهد

به گزارش بولتن نیوز_ پیمان کمالی، اعلام احتمال کاهش نرخ بهره و سود بانکی، افت بازار سهام در بورس، کاهش قدرت خرید مردم و تقاضای کالاهای مصرفی در بازار و در نتیجه افت معاملات، رکود در بازار مسکن و فریز شدن سرمایه در این بخش، افزایش شدت درگیری ها در جناح ها که بخش عمده ای از قدرت اقتصادی کشور را در دست دارند، خبر احتمال سرک کشیدن دولت به حسابهای مردم همراه با هدفمندی یارانه ها و شایعاتی پیرامون احتمال حذف 10 میلیون نفر پولدار شناسایی شده از لیست پرداختهای مربوط به طرح هدفمندی یارانه ها، افزایش فشارهای داخلی در رابطه با مذاکرات هسته ای و اصرار برخی جناح های دارای قدرت بر ننشستن بر پشت میز توافق هسته ای با جهان، درگیری های جناحی و حزبی در مجلس با وزیران دولت یازدهم و تحت فشار قراردادن سیاستهای اقتصادی دولت که این امر منجر به کاسته شدن قدرت عملیاتی و اجرایی دولت در نگاه مردم شده است و بسیاری از این قبیل موارد از جمله دلایلی هستند که در این روزها فشار تقاضا بر ارز را افزایش داده و منجر به افزایش قیمت دلار و سکه و طلا شده است.

از سوی دیگر احساس می شود، برخی از سرمایه گذاران و سرمایه داران عمده دولتی و شبهه دولتی و خصوصی، امیدی به بازگشت رونق به سفته بازی در زمین و مسکن و بورس را ندارند و برای اینکه از زیان مربوط به رکود فرار کنند بهترین راه چاره را در تبدیل ریال به دلار و سکه و طلا می دانند.

احساس می شود، سفته بازارن به خوبی می دانند که با کاهش نرخ تورم و نرخ بهره و کاهش تقاضای بازار برای کالاهای مصرفی و زمین و مسکن، از این پس قیمت کالاهای سرمایه ای واحدهای تولیدی (مانند ماشین آلات و ساختمان و زمین) که در بورس فعال هستند و همچنین بهای مسکن و خانه هایی که به امید افزایش بیشتر قیمتها خالی نگه داشته شده، افزایش پیدا نمی کند و به همین دلیل دیگر مانند گذشته سود آور نخواهد بود.

از این رو واحدهای تولیدی که بر اساس نرخ تورم و افزایش داراییهای ثابت خود تا کنون سود آور بودند، از این پس باید روی کیفیت و رقابت برای فروش متمرکز شوند تا با افزایش فروش و رقابت در قیمت، سوددهی خود در بازار راکد امروز افزایش دهند و برای فعالان بازار بورس جذابیت خرید و معامله پیدا کنند. این در حالی است که در چند سال گذشته به دلیل بیمار بودن اقتصاد و تورمهای افسار گسیخته نیازی به رقابت نبود و تولید کنندگانی که به رانت دولتی و ارز 1100 تومانی وصل بودند خود به خود در برابر هر یک سهم حد اقل سه سهم سود می کردند ( البته این موضوع در برخی مواقع به یک سهم هزینه در برابر 1000 سهم سود هم رسیده است)!.

در چند سال گذشته بساز و بفروشها هم در جنگ قیمت مسکن و کاهش ارزش پول ملی بازار پر رونقی پیدا کرده بودند. بازاری که رونق مجدد بازار سکه و ارز و افت شاخص بورس نوید دهنده احتمال ترکیدن حباب آن را می دهد. صدای تشت ترکیدن قیمتها در بازار سفته بازی بورس و مسکن تا آنجا قریب الوقوع است که سفته بازهای بازار از تمام ابزارهای سیاسی و اقتصادی و بانکی خود برای معکوس کردن سیاستهای اقتصادی و بین المللی دولت نهایت بهره را می برند تا دولت را از نتیجه گرفتن باز دارند. در اینجا صحبت هزار میلیارد تومان و 10 هزار میلیارد تومان نیست. بحث بر سر اقتصاد 450 میلیارد دلاری ایران است.

در اینجا فشار هجوم سرمایه هایی که تا چند سال گذشته به صورت هدفمند و برنامه ریزی و هوشمند در بازار مسکن و بورس متمرکز شده بود به دلیل احتمال کاهش شدید نرخ تورم و متعاقب آن کاهش نرخ بهره و افت سود دهی در بازار بورس و مسکن به سمت بازار دلار و سکه که از ثبات بیشتری برخوردار است منعطف شده است. این امر منجر به افزایش تقاضای غیر مولد در بازار ارز شده و متعاقب آن قیمت طلا را هم بالا برده است.

در این بین چند نکته ضروری وجود دارد که باید از سوی مسئولین مورد توجه قرار گیرد تا بازار به نرمی کار خود را انجام داده و از فشارهای غیر واقعی به بازار جلوگیری شود:

در سالهای گذشته شاهد بودیم که بسیاری از بانکها و به خصوص موسسه های قرض الحسنه با استفاده از پول ارزانی که در اختیار دارند یا از بانکهای دولتی و حسابهای قرض الحسنه ابتیاع کرده اند، به طور غیر مستقیم و با استفاده از شرکتهای و افراد وابسته که به صورت حقیقی و حقوقی در اختیار آنها هستند وارد بازارهای مختلف شده و به صورت دستی بازار طلا، سکه، مسکن و ارز را بالا و پایین می کردند.

این بانکها و موسسه ها عملا در گذشته نشان داده اند که به صورت لحظه ای وارد بازارهای مختلف می شوند و بدون توجه با خسارتهایی که به اقتصاد کشور و مردم وارد می شود شوکهای عجیبی به بازار و مردم وارد کرده اند. در این بین هرگز برخوردهای لازم از سوی مراجع و سازمانهای نظارتی با این بخش صورت نگرفته است. تنها در برخی از موارد برای آنها جریمه هایی اعمال شده که این موضوع دردی از درد مردم دوا نمی کند. مشکل پولی است که در حال حاضر قرار است از جیب مردم به یغما برود.

علاوه بر این، برخی افراد که دارای قدرت اقتصادی هم هستند با توجه به افزایش نرخ حاملهای انرژی در این روزها احتمالا سعی می کنند تا با دست کاری و افزایش تقاضا در بازار ارز به طور دستی قیمت ارز را بالا ببرند تا بگویند دولت در سیاستهای اقتصادی خود شکست خورده و دلیل افزایش نرخ ارز بی کفایتی دولت است. احتمال اینکه گروه هایی وجود داشته باشند که با توجه به رانتی که در سالهای گذشته داشته اند و سودهای کلانی که از اقتصاد ایران برده اند در پی آن باشند که با پولهای باد آورده هنگفتی که در اختیار دارند و با کاهش و افزایش تقاضا در بازار ارز، بازار را به تلاطم وادارند.

ایران در 8 سال گذشته بالغ بر 700 میلیارد دلار فقط درآمد نفتی داشته است که با بخش کوچکی از این پول می توان اختلالات بزرگی در بازار ارز به وجود آورد!.

باید دولت و مسئولین از نظر فرهنگی به مردم آموزش دهند تا دیگر زیر بار اختلالات عمدی در بازار نروند و بازار هم باید سعی کند کم کم یاد بگیرد بر اساس اقتصاد سالم حرکت کند و به دنبال تغذیه از اقتصاد بیمار نباشد و دیگر برخی سعی نکنند تا به طور عمدی با بیمار کردن اقتصاد از آن بهره برداری و ارتزاق نماید!.

در واقع نه اقتصاد ایران و نه مردم دیگر کشش لازم برای سواری دادن به رانت جویانی که از اقتصاد مردم و از جیب آنها پروار می شوند را ندارد و باید در این خصوص بسیار دقت شود چون به نظر می رسد جایی برای آزمون و خطا باقی نمانده است!.