کلید خوردن تکنیک پلفریچ سه بعدی در ایران

امید اسدی عکاس و فیلمبردار سه بعدی و فعال استریوسکپی با بهره گیری از قاعده پلفریچ توانست بسیاری از ویدیوهای معمولی را که حرکتی افقی دارند پردازش سه بعدی کند امید اسدی اعلام داشت که در جهان از تکنیک پلفریچ کمتر استفاده شده است و یا ان را به فراموشی سپرده اند چشمان ما در نور کم پردازنده کندتری دارند و ما از این قاعده می توانیم اکثر فیلم هایی که به صورت چرخش های افقی فیلمبرداری می شوند را به صورت سه بعدی ببینیم و همان طوری که برای دیدن سایر فیلم های سه بعدی که از تکنیک های گوناگونی ساخته می شوند عینک مخصوص همان تکنیک استفاده می شود در این گونه فیلم ها باید از عینک پلفریچ استفاده کرد عینک پلفریچ اسکلی مانند زیر دارد.

عینک های پلفریچ یا پلفریش برخلاف اسکلت ساده ای که دارند باید بسیار دقیق باشند بخش مهم این عینک ها فیلتر تیره ان می باشد که دارای کدک رنگی است و نباید یک رقم تغییر کند همچنین می بایست نور را از خود عبور دهد و اگر عینک کد منحصر را نداشته باشد بدون کاربرد خواهد بود

اسدی در ادامه افزود : اگر چه پلفریچ سه بعدی واقعی به حساب نمی اید اما می توان توسط ان تا حدی عمق را روی صفحه نمایش اورد...و همچنین از تکنیک پلفریچ سه بعدی اطلاعات کمی در ایران نوشته شده است اما به صورت خلاصه وروان به ان اشاره می کنم :تاثیر كارل پلفریچ در یك چیز درك شده یا سا فیزیكال و به معنای علم روابط میان روان و تن می باشد كه در ان حركتی جانبی از شی در زمینه مشاهده می شود كه توسط قشربینایی به عنوان یك مولفه عمق تفسیر می شود و دلیلش تفاوت نسبی است كه در زمان بندی سیگنال هایی كه به دو چشم می رسد می باشد این تكنیك به صورت كلی با گذاشتن یك عینك كه یك سمت ان فیلتر تیره است القا می شود.

اما لازم به ذكر است كه به صورت خود به خودی این عمل می تواند در كسانی كه دچار بیماری های چشمی مانند اب مروارید یا كاتاراكت هستند اتفاق بیوفتد و نیازی به عینك مخصوص كارل پلفریچ سه بعدی نداشته باشند این پدیده توسط فیزیكدانی به نام كارل پلفریچ در سال 1922 ثبت شد و به نام او یعنی پولفریچ نام گرفت این تكنیك می تواند مورد استفاده در برخی بازی ها و فیلم ها و مشاهده رویداد ها ورزشی در تلویزیون معمولی یا توسط یك اسكرین هستند صورت بگیرد

هرچند از این تكنیك در جهان كمتر استفاده شده است اما برای فیلمبرداری ان به یك دوربین نیاز است و بر خلاف سایر تكنیك های سه بعدی كه نیاز به دو دوربین دارند در این تكنیك یك دوربین می تواند كار راه انداز باشد

اثباتی كه می توانیم برای این قاعده به كار ببریم این است كه اگر فیلتر مخصوص تیره را بر روی یك چشم بگذاریم و یك شی ء مشكی را در مقابل چشم هایمان قرار دهیم و یك اونگ سفید رنگ را به صورت منظم در پشت شی ء حركت دهیم بعد از چند لحظه مشاهده می كنیم كه اونگ در جلو شی ء قرار گرفته است ! در صورتی كه اونگ در اصل پشت شی ء قرار دارد