شهردار فرهنگی،امتحانی برای شورای اصفهان

یادداشت مهمان رویش نیوز - احمد فروزبخش:

انتخاب شورای شهر اصفهان پیام جدیدی برای سیاسیون شهر داشت. پیام تغییر. پیامی که بخشی از آن به خوبی توسط منتخبین دریافت شد و در انتخاب هیات رییسه خود را نشان داد. اما سوال آنست که این پیام چه بود و آیا به درستی و تمام و کمال دریافت شده است؟ این سوالی است که همه سیاسیون شهر بالاخص اعضای شورای شهر می بایست بیش از پیش به آن توجه نمایند. سوالی که دقت در آن متوجه همین زمان است و نه چهارسال آینده و در تبلیغات انتخابات بعدی!!!

در دوره گذشته مدیریت شهری حرکات بسیار خوب و موثری در عرصه عمران و سازندگی در شهر دیده شد. به صورتی که اکثریت مردم اصفهان و حتی مسافران دیگر شهرها بر این موفقیت و پیشرفت صحه می گذاشتند. پس علت نیاز به تغییر در بعد عمرانی و شهرسازی نبود. (البته نمی توان منکر ضعف های شهرداری گذشته در این زمینه هم شد اما اگر انصاف را سرلوحه نگاه خود بدانیم، میتوانیم در بعد عمرانی نمره قبولی و حتی نمره خوبی به مجموعه گذشته بدهیم). اتوبان دو طبقه، زیرگذرهای متعدد و خیابان سازی های هر ماهه صرفنظر از ضعف ها برای مردم اصفهان راضی کننده و خوشحال کننده بود.

اما اصفهان شهری است فرهنگی و مردمان آن نیز نه امروز بلکه از دیرباز مردمانی دین مدار و فرهنگ پرور بوده اند. رد پای تاثیرگذاری مردمان این خطه در فرهنگ ایران و حتی اسلام را می توان به راحتی در معماری، نقاشی، خطاطی، تاتر، بازیگری، نویسندگی و .... مشاهده نمود. به همین دلیل سطح توقعات مردم و نخبگان اصفهانی از مقوله فرهنگ از شهرهای دیگر بالاتر است. همین موضوع سبب شد که مردم اصفهان و بالاخص فعالین فرهنگی از عملکرد مجموعه سابق شهری رضایت کافی نداشته باشند. شاید اگر همین عملکرد در شهری دیگر اتاق می افتاد می توانستیم به آن افتخار کنیم اما در  اصفهان مطالبه از نوع دیگری است.

علاوه بر سطح بالای توقع اصفهانی ها در مقوله فرهنگ، باید پیچیدگی فرهنگی را نیز به چالش ها اضافه نمود. فرهنگ، مقوله ای نیست که با اضافه کردن چند پیمانکار فرهنگی! و یا با برگزاری چند جشن پر طمطراق بتوان به راحتی آن را رفع و رجوع کرد. فرهنگ احتیاج به افراد فرهنگی دارد. افرادی که در عرصه فرهنگ سالها خاک میدان فرهنگ! خورده باشند.

 تفاوت فرهنگ با دیگر مقوله ها در آنست که شاید بتوان در بسیاری زمینه ها، با بکارگیری مدیری لایق که مثلا مدیر عمرانی یا مدیر ورزشی خوبی است و یا سابقه خوبی در عرصه سیاست دارد آن را به خوبی مدیریت کرد و متاسفانه امروزه به کارگماری این چنین مدیران در عرصه فرهنگ اگر نگوییم تبدیل به یک اصل شده است، به جرات می توان گفت که سکه رایج این روزهای کشور ماست.

 تازه، مصیبت از این جا شروع می شود که مدیر سیاسی موفق که در عرصه فرهنگ منصوب شده است، سیاسیونِ میدان فرهنگ را به خوبی مدیریت می کند و یا مدیر عمرانی قوی می تواند کارهای عمرانی چشمگیری در عرصه فرهنگ به سرانجام برساند و قس علی هذا و سپس آمارهای این موفقیت ها به رخ اهالی فرهنگ می کشد. اینجاست که داد اهالی فرهنگ بلند می شود و دود از سرشان بلند می شود و ... اتفاقاتی که البته در شهر اصفهان افتاد و منجر به درخواست برای تغییر شد.

اما امروز در شهریور 1392 برای منتخبین شورای شهر عرصه امتحانی فراخ فراهم شده است. می توان به نگاه مردم فرهنگ دوست اصفهان بی تفاوت بود و یا حتی می توان بی تفاوت نبود اما با نگاهی غلط به دنبال مدیری عمرانی یا سیاسی گشت که شاید فرهنگ را هم خوب بفهمد و یا می توان از بنیاد به دنبال مدیری فرهنگی رفت که سابقه فرهنگی دارد و البته تجربه خوبی نیز در مدیریت شهری داشته است. عرصه ای که باید منتظر ماند و دید که آیا منتخبین شورای شهر از آن موفق بیرون خواهند آمد و یا در گیر و دار مسائل سیاسی و اقتصادی و عمرانی دوباره فرهنگ را فراموش می کنند تا انتخابات شورای شهر سال 96 و در بحبوحه انتخابی دیگر مردم دوباره مجبور می شوند تا این مساله را به آنان یادآوری نمایند!