به گزارش ایسنا، همیشه بحث قهر و خداحافظی ملیپوشان در رشتههای مختلف ورزشی در ایران مطرح بوده و ورزشکاران زیادی پیش از به پایان رسیدن عمر حرفهای خود به نشانه اعتراض به شرایط موجود عطای ورزش را به لقایش بخشیده و از دنیای حرفه ای خارج شدهاند. یک نفر به دنبال زندگی شخصی رفته، دیگری مسیر درس و دانشگاه را پیش گرفته و برخی هم به دلیل مشکلات مالی تصمیم گرفتهاند ورزش حرفهای را کنار بگذارند. حال در میان این مسائل عدم توجه مسوولان به ورزشکاران نیز جای خود دارد اما به تازگی یکی از قهرمانان ملی که دو سال پیش با قهر از ورزش حرفه ای کنار رفت آرزوهای خود را در کشوری دیگر جست و جو می کند و در ترکیب تیم ملی کشوری دیگر در مسابقات شرکت می کند. او در ابتدای راه ورزشی اش از کشور رفت تا شاید رویاهایش را در جایی دیگر به واقعیت تبدیل کند.
آرزو معتمدی، قایقران تیم ملی ایران بود که در سال 2011 توانست سهمیه المپیک لندن را بدست بیاورد و نخستین دختر ایرانی باشد که در کایاک به سهمیه بازیهای المپیک می رسد. معتمدی پس از اینکه در انتخابی داخل کشور نتوانست سهمیه خودش را حفظ کند از اردوی تیم ملی قهر کرد و پس از مدت زمان کوتاهی از ایران رفت. حالا او در سن 24 سالگی در قایق تیم آمریکا می نشنید و برای کشور دیگری پارو می زند؛ آرزو، آرزوهای برباد رفته اش را در غرب دور جست و جو می کند و با امکانات بهتر در اندیشه رسیدن به اهدافش است. این قایقران در رقابتهای قهرمانی جهان به میزبانی آلمان در دو بخش کایاک 1000 و 500 متر برای آمریکا پارو زد و نتایج نسبتا خوبی نیز بدست آورد.
*چرا آرزو معتمدی رفت؟
پس از اینکه او سهمیه المپیک را کسب کرد فدراسیون قایقرانی با ریاست احمد دنیامالی طبق استاندارهای بینالمللی رقابتی انتخابی در داخل کشور برگزار کرد. با توجه به اینکه سهمیه المپیک به قایق مربوط میشود نه ورزشکار، فدراسیون تصمیم گرفت با برگزاری انتخابی بهترین قایقران را به المپیک لندن اعزام کند. در این دو مرحله انتخابی آرزو حکیمی از آرزو معتمدی پیشی گرفت و سهمیه را برای خود کرد؛ این اتفاق دلخوری معتمدی را در پی داشت و او با قهر اردوی تیم ملی را ترک کرد و از ایران رفت. همان زمان نیز صحبتهایی کرده بود که فدراسیون حقش را خورده اما در سکوت به خارج از کشور رفت.
محسن میلاد رییس کمیته آبهای آرام در فدراسیون وقت در گفت و گو با ایسنا به سوالهایی درباره وضعیت آرزو معتمدی پاسخ داد. او درباره شرایط آن زمان او گفت: "آرزو معتمدی سهمیه المپیک را بدست آورد و افتخاری بزرگ کسب کرد اما فدراسیون به دنبال اعزام بهترین ورزشکارش بود. در قایقرانی سهیمه به قایق می رسد و همه کشورها بهترین قایقران را به مسابقات اعزام می کنند. ما نیز یک مسابقه انتخابی برگزار کردیم و معتمدی در هر دو مرحله شکست خورد. می دانستیم که با آن اتفاق از نظر روحی ضربه خورده است اما بعد از آن ماجرا از ایران رفت و حالا هم که در تیم ملی آمریکا پارو می زند."
اینکه چرا خود آرزو معتمدی به المپیک اعزام نشد مساله ای است که میلاد آن را حق فدراسیون و در تمام جهان مرسوم می داند. او درباره این اتفاق نیز گفت: "در آن زمان برای حضور در مسابقاتی راهی مجارستان شدیم که دیدم فدراسیون این کشور نیز برای حضور در المپیک بین ورزشکارانش انتخابی گذاشته است. المپیک جای بهترین ها است و همه کشورها شرایط برابر برای ورزشکارانشان ایجاد می کنند و در نهایت با یک انتخابی بهترین گزینه عازم رقابتها می شود. ما نیز این برنامه را پیش گرفتیم اما آرزو و خانواده اش تاکید داشتند که ما حقشان را خوردهایم."
*آرزو در آمریکا به دنبال چه بود؟
آرزو معتمدی پس از اینکه سهمیه المپیک را از دست داد از اردو خارج شد و به آمریکا رفت. او در دانشگاه اوکلاهوما پذیرش گرفت و در آنجا هم درس خواند و هم ورزش کرد. حالا در تیم ملی آمریکا است و به گفته خودش می خواهد از این تجربه بزرگ برای پیشرفت استفاده کند.
آرزو معتمدی پس از سفرش به آمریکا با یک سایت نزدیک به دانشگاه اوکلاهوما گفت و گویی انجام داده و درباره رفتنش به این کشور حرف زده است. ملی پوش سابق قایقرانی ایران درباره این تصمیم گفته است:" من ورزشم را به عنوان یک شناگر آغاز کردم اما به دلیل پوشش نمی توانستم در مسابقات بین المللی شرکت کنم. همان زمان دوست داشتم ورزش آبی را ادامه دهم و قایقرانی را انتخاب کردم چون طبق شرایط داخل کشورم می توانستم در مسابقه بین المللی حاضر شوم. من همیشه به دنبال پیشرفت بودم و قصد داشتم در کنار ورزش درسم را نیز ادامه دهم اما این شرایط در ایران میسر نبود. برنامه هایم تغییر کرد و تصمیم گرفتم به آمریکا بیایم. می دانستم برای پیشرفت در ورزشم باید این کار را انجام دهم."
او در این گفت و گو به امکانات و شرایط تمرینی اش در آمریکا نیز اشاره کرده و گفته است:"اینجا می توانم هم درسم را ادامه دهم و هم ورزش کنم. امکانات فوق العاده ای در آمریکا وجود دارد. اوکلاهوما یک کمپ ویژه برای قایقرانی دارد و می توانم از آن استفاده کنم؛ کمپی که هیچ جای دنیا مثل آن ندیدهام. حالا نیز این امکانات خوب در اختیار من است و می خواهم به بهترین شرایط برسم و در بالاترین سطح قایقرانی تمرین کنم."
آرزو معتمدی برای این تصمیمش دو هدف یا دو آرزو دارد. او گفته است:"همیشه می خواستم ورزش و تحصیل را در کنار هم داشته باشم. در اینجا می توانم به بالاترین سطح علمی و ورزشی برسم؛ شرایطی که در گذشته برایم میسر نبود."
*از دست رفتن سهمیه دلیل اصلی رفتن معتمدی بود؟
با اینکه این ملی پوش قایقرانی بعد از انتخابی المپیک و از دست رفتن سهمیه اش از کشور رفت بازهم صحبت هایی مطرح است که دلیل واقعی این اقدام او چه بود. آرزو معتمدی پیش از آن مسابقات پذیرش دانشگاه خودش در اوکلاهوما را گرفته بود و به نظر می رسد که رفتنش قطعی بوده اما از دست رفتن سهمیه المپیک چقدر در این تصمیم تاثیر گذار بوده است در میان صحبت هایش مشخص است. جایی که معتمدی گفته می دانسته برای پیشرفت باید می رفته تا بتواند با شرایط مورد نظرش به درس و ورزشش ادامه دهد.
محسن میلاد مدیر پیشین تیم های ملی قایقرانی درباره همین موضوع به ایسنا گفت:"آرزو معتمدی جزو بهترین های ایران بود و بعد از آن اتفاق خیلی سریع کشور را ترک کرد و ما فرصتی نداشتیم تا با آرام کردن، او را به ورزش بازگردانیم. آرزو قبل از مسابقات انتخابی المپیک پذیرش خود از دانشگاه آمریکا را گرفته بود و قصد داشت برود. اگر به المپیک هم می رفت و مسابقه می داد بعد از آن به آمریکا می رفت. پس می شود گفت که تصمیم او قطعی بوده و حالا چه المپیک می رفت یا نه؛ به شخصه بعید می دانم از دست رفتن سهیمه المپیک دلیل اصلی او برای خروج از ایران باشد. در خوب بودن او بحثی نیست اما شاخص ما برای المپیک اعزام بهترین نفر بود."
*رویاهایی که از بین میرود
محسن میلاد در جریان گفت و گویش با ایسنا به یک نکته اشاره کرد. او گفت:"من هنوز رکوردهای آرزو معتمدی در رقابت های قهرمانی جهان را ندیده ام اما مطمئنا شرایط خوبی دارد که وارد تیم ملی آمریکا شده است. حتما ورزشکار خوبی بوده که در رقابت های قهرمانی جهان پارو زده است. او در ایران نیز جزو بهترین ها بوده است."
این جمله رییس سابق کمیته آبهای آرام نشان میدهد که ورزشکاران ایران جزو بهترین ها هستند. با تمام محدودیتهایی که دارند همیشه می توانند بهترین باشند. دختران ایرانی در این سال ها نشان داده اند چقدر پتانسیل دارند و می توانند پرچم کشورشان را به اهتزاز دربیاورند. همانند فوتسالیستهایی که در آسیا نایب قهرمان شدند، دخترانی که در رقابتهای مختلف بین المللی مدال کسب کردند اما برخیهایشان با بی توجهی و بی مهری مواجه شدند. البته این بی مهریها تنها برای بانوان نیست بلکه ملیپوشان مرد ایرانی نیز بارها شده دلخور شدهاند و از ایران رفته اند اما این بی توجهیها مطمئنا برای بانوان بیشتر است. حالا شاید آرزو معتمدی خود خواسته از ورزش کشور خارج شده اما اگر کمی فکر کنیم می بینیم در این سالها چند آرزو معتمدی داشته ایم که امروز یا خانه نشینشده اند، یا ورزش را رها کردهاند، یا با مشکلات متعدد دست و پنجه نرم میکنند و یا دیده نمی شوند.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
امیدوارم هر جا هست موفق باشه
ما هم با همین باند بازها میسوزیمو میسازیم