بلایی که بر سر ذائقه مدیران فرهنگی آمد!

در گذشته نوع پوشش و انتخاب لباس به نحوی بوده است که برخلاف تصور برخی نه تنها آسیبی به اجتماع نمی رساند بلکه مخاطبین رسانه ها جذب متن فیلم ها می شدند نه رنگ و لعاب آنها!

با تغییر ذایقه کارگردان ها و استفاده از ابزار آرایش و تنوع طلبی در پوشش اهمیت به داستان پردازی و قصه های جذاب کم و به تدریج مخاطبان این رسانه کم شدند.

داستان های سرشار از اتفاقات ملموس اجتماعی با دیالوگ های عاطفی دیروز جای خود را به قصه های خوش رنگ و لعاب و بی محتوای امروز داده است.

فیلم های ساخته شده امروز علاوه بر تغییرات مهم در نوع لباس و ارایش مردم تاثیرات مخربی بر نحوه صحبت و برخورد اعضای خانواده با هم داشته است. حفظ احترام و ادب جای خود را به بی ادبی و سرکشی داده است.

به عقیده بسیاری از نهاد های مجری و اثرگذار در طرح مبارزه با بدحجابی ، مسئله ای که امروز به عنوان پوشش راحت در میان زنان و مردان جامعه ما رواج پیدا کرده است ناشی از چندین الگوی ناصحیح و غلط است که افراد و چهره های تاثیر گذار فرهنگی در کشور نظیر : بازیگران ، هنرمندان و ... آن را القاء کرده اند .

توجه چهره های تاثیر گذار جامعه به زیبایی و بی بندوباری، خود از عوامل تاثیرپذیری جوانان از این روند مخرب فرهنگی است.

با نمایش مجدد سریال ها از شبکه های تلویزیون خاطرات و داستان های گذشته برای مخاطب زنده شده است. دیدن دیالوگ های سرشار از احساس و ادب و رابطه همراه با احترام فرزندان با والدین ،اه از نهاد خانواده ها بلند کرده است. تغییرات جبران ناپذیر امروز ریشه در نفوذ تفکرات تجمل گرا و بی اساس در مدیریت فرهنگی کشور دارد.

تغییر همیشه خوب نبوده است و امروز با نگاهی به کاهش مخاطب رسانه ملی و صندلی های خالی سینما ها می توان به روند نادرست و بی برنامه تغییرات اشاره کرد.