توسعه صنعت توریسم، درآمدهای ارزی را بالا می برد

به گزارش بولتن نیوز به نقل از آسیا، ایجاد فرصت های شغلی جدید، ارزآوری، ارتقای سطح زندگی مردم، فروش خدمات و کسب درآمد از جمله مزایای مستقیم حاصل از جهانگردی است

ایران که وابستگی زیادی به نفت دارد و از تغییر قیمت آن به شدت آسیب می بیند می تواند گردشگری را برای تنوع بخشی به اقتصاد به عنوان شکل مطلوب از دگرگون سازی برگزیند.

اخیرا مدیر عامل سازمان منطقه آزاد کیش اعلام کرد که به علت وجود زیرساخت های گردشگری در جزیره کیش، این جزیره می تواند پایلوت توسعه صنعت گردشگری کشور قرار گیرد.

گردشگری به عنوان بزرگ ترین و متنوع ترین صنعت دنیا به شمار می رود. بسیاری از این کشورها این صنعت پویا را به عنوان منبع اصلی درآمد، اشتغال، رشد بخش خصوصی و توسعه ساختارهای زیربنایی می دانند و با رقابتی تنگاتنگ در پی بهره گیری از مزایای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی آن هستند و بسیاری از کشورها راه توانسته اند وضعیت خود را بهبود ببخشند و از مشکلاتی مانند بیکاری، پایین بودن سطح درآمد و کمبود درآمد ارزی خویش بکاهند. اثرات گردشگری بستگی به شرایط سیاسی، اقتصادی و فرهنگی کشور توریست پذیر و گردشگران ورودی خواهد داشت.

اصولا تصویرها و پنداشت های مردم مناطق و کشورهای مختلف نسبت به جهانگردان متفاوت است. در ایران نیز در مناطق مختلف نگرش ها و رفتارها نسبت به جهانگردان متفاوت است که گاهی در یک شهر گروه های متفاوت مردم نظرات و رفتارهای متفاوتی نسبت به جهانگردان دارند، اما باید توجه داشت که این صنعت می تواند با شناسایی فرهنگ های خاص و ترویج آنها موجب افزایش آگاهی های مردم نسبت به سنت های بومی و محلی شود.

در سایه این صنعت کمک شایانی در جهت حفظ هنر و صنایع دستی جامعه می شود. حفظ هنر و صنایع دستی جامعه می شود. گردشگری داخلی می تواند موجب گسترش یکپارچگی و همگرایی اجتماعی و فرهنگی در سطح کشور و تقویت وحدت و وفاق ملی شود. ایجاد فرصت های شغلی جدید، ارزآوری، ارتقای سطح زندگی مردم، فروش خدمات کسب درآمد از جمله مزایای مستقیم حاصل از جهانگردی است و از مزایای غیرمستقیم آن می توان از فعالیت های ساختمانی، صنایع دستی هنری، کشاورزی، باغداری، ماهیگیری، خدمات و کالاهای مصرفی، توسعه و بهبود تجهیزات زیربنایی مانند جاده ها، خطوط ارتباطی و سیستم های حمل و نقل نام برد. مطلوب ترین اثر جهانگردی، موازنه تراز پرداخت ها از راه عملیات جاری بر روی کالاها، خدمات یا در عملیات مربوط به توازن سرمایه ها اثرگذار است. همچنین گردشگری به عنوان یک فعالیت اقتصادی جایگزین در اقتصاد تک محصولی ایران می تواند روند توسعه را با تنوع بخشی به اقتصاد ملی تسریع کند. ایران که وابستگی زیادی به نفت دارد و از تغییر قیمت آن به شدت آسیب می بیند می تواند گردشگری را برای تنوع بخشی به اقتصاد به عنوان شکل مطلوب از دگرگون سازی برگزیند. از دید سیاسی نیز گردشگری می تواند به گسترش صلح و امنیت بین المللی، وحدت و گسترش مردم سالاری کمک نماید.

اما توسعه گردشگری مضراتی نیز دارد، به طوری که معمولاً گردشگر ترجیح می دهد از زیبایی های طبیعی بهره مند شود و این امر ممکن است منجر به تخریب محیط زیست هم شود، زیرا ساخت جاده ها مسلتزم تخریب جنگل، دشت ها و کوه ها است و خسارت جبران ناپذیری بر محیط زیست وارد می سازد و علاوه بر آن با عبور خودروها از این جاده ها، از لحاظ آلودگی هوا نیز تأثیرات مخربی بر محیط زیست خواهد گذاشت.

در همین ارتباط می توان به هتل ها و مجموعه ویلاهایی که در ساحل دریا ساخته می شود نیز اشاره کرد؛ اینها علاوه بر آنکه زیبایی و طراوت اولیه محیط طبیعی و ساحلی را تغییر می دهد، خسارات جبران ناپذیری بر اکوسیستم مناطق وارد می سازد.

بدین ترتیب می توان نتیجه گرفت گردشگری حاوی اثرات مثبت متعدد و منفی اندک است و میزان یا چگونگی این اثرات بستگی به شرایط سیاسی، اقتصادی و فرهنگی کشور توریست پذیر و گردشگران خواهد داشت.