کی‌روش ناز می خرد یا لجبازی می کند؟

گروه ورزشی ـ " نمی آیم، اگر فرصت دیگری باشد، دوست دارم به تیم ملی کشورم کمک کنم." این جمله دانیل داوری آب سردی بود بر پیکره تیم ملی و کسانیکه این روزها به هر دری می زنند، تا مسیر رسیدن به جام جهانی برزیل را برای تیم ملی فراهم کنند.

به گزارش بولتن نیوز، نه اینکه بر همه مسجل شده بود داوری، نفر اول دروازه تیم ملی است، اما به هر حال وقتی مهدی رحمتی، برای تیم ملی طاقچه بالا گذاشت و ناراحتی اش از اتفاق های پشت پرده و در اصل جواد نکونام را به این ترتیب، نشان داد، خیلی ها با بازیکنی که این روزها در آلمان و تیم آلمانی اش، خودی نشان داده، شانه بالا انداختند و گفتند :" دنبال گلر یک تیم ملی نمی رویم، چون اینجا تیم ملی است و کسی نباید برایش ناز کند اما به یکباره شرایط فرق کرد."

بازیکن ایرانی الاصل که جزو کشف های جدید فوتبال ایران به حساب می آید، نتوانست برای حضور در یک بازی که در روزی غیر از روزهای فیفا برگزار می شود، از مربی اش اجازه بگیرد و همین باعث شد تا دوباره همه سر یک نقطه برسند.

اگر قبلا بر سر دروازه بان دوم تیم ملی حرف و حدیث هایی وجود داشت، اما همه گلرهای جوان می دانستند که تا رحمتی هست، آنها نباید برای نفر اول بودن دروازه تیم ملی، درشتی کنند اما حالا شرایطی رقم خورده که همین بازیکنان جوان هم مدعی شده اند، به خصوص حالا که دانیل هم نمی آید.

با این وضعیت اگر بخواهیم به حال و روز دروازه تیم ملی و گزینه هایی که کروش می تواند به آنها به عنوان یک جانشین رحمتی توجه داشته باشد، نگاه کنیم، به نام هایی می رسیم که مشخص نیست آیا می توان به اندازه رحمتی به آنها اعتماد کرد و دروازه تیم ملی را به دستشان سپرد؟

اگر دانیل می آمد، بی تردید هیچ کدام از این ابهام ها به وجود نمی آمد؛ حداقل در این فرصت کوتاه این اتفاق نمی افتاد چون دانيل داوري اين روزها در تيم صدرنشين ليگ دو آلمان درخشش خيره كننده اي داشته و در 19 بازي تنها 15 گل دريافت كرده است. اينتراخت برانشويك كه دانيل داوري دروازه بان آن است صدرنشين ليگ دو آلمان است و از بيشترين بخت براي حضور در بوندس ليگا سود مي برد؛ پس این اعداد نشان می دهد که دانیل می توانست شانس بالایی برای جلب توجه کروش داشته باشد اما حالا که او از نیامدن، حرف زده، تمام معادله های سرمربی تیم ملی برهم خورده است و او باید در بین گزینه های دیگر دنبال مرد مورد اعتمادش بگردد.

سوشا مكاني، عليرضا حقيقي و حامد لك؛ دروازه بان هایی هستند که کروش می تواند به آنها نگاه کند؛ سه دروازه بانی که هر يك در يك بازي وظيفه حراست از دروازه تيم ملي را بر عهده داشتند و عملكرد مناسبي هم داشتند اما با توجه به اتفاق هایی که برای این دروازه بان ها پیش آمده، باز هم تردید های تازه ای به وجود می آید.

لك و مكاني فعلا به دليل مشكل انظباطي در تيمهايشان بازي نمي كنند و عليرضا حقيقي هم در روبين كازان يا نيمكت نشين است يا سكونشين که همين موضوع نشان می دهد، دست کروش برای انتخاب جانشین رحمتی؛ خیلی هم باز نیست. البته در اين بين رحمان احمدي هم اين شانس دارد تا با تجربه بالايي كه در اختيار دارد گلر تيم ملي شود اما او هم افت و خیزهای زیادی داشته است.

این نامها در شرایطی به ذهن می رسند که دوباره به نقطه اول می رسیم و این پرسش به وجود می آید که آیا نباید برای بازگرداندن رحمتی راه حلی پیدا شود. به هر حال شاید با وضعیتی که پیش آمده، کروش چاره ای جز این نداشته باشد که قدری ناز بخرد و پای حرف های رحمتی بنشیند مگر اینکه دو طرف بخواهند منافع تیم ملی را فدای لجبازی کنند!