قره باغ متعلق به جهان اسلام است

بولتن نیوز: انحراف افکار عمومی در دو سطح ملی و جهانی برای دولت آذربایجان از اهمین فوق العاده بالایی برخوردار است؛ از سویی فساد سیاسی، اداری، اقتصادی و اخلاقی دولت مردان آن از شمار خارج شده است و از سوی دیگر در مصائبی چون زلزله و سیل در نقاط مختلف این کشور، بی کفایتی حکومت مرکزی بیش از پیش هویدا گردید و در همین راستا(انحراف افکار عمومی) چه بهانه ای بهتر از طرح درگیری تاریخی چون«قره باغ»!

اظهارات مداخله جویانه دولتمردان آذربایجان

به گزارش بولتن نیوز، معاون وزیر خارجه آذربایجان در مصاحبه با روزنامه حریت ترکیه ضمن سرپوش گذاشتن بر بی کفایتی دولت باکو در بازپس گیری اراضی اشغالی قره باغ و روابط پنهانی خاندان علیف با دولت ارمنستان مدعی شد: اگر ارمنستان توانسته در دو دهه گذشته منطقه قره باغ را تحت اشغال خود داشته باشد، به خاطر حمایت ها و کمک هایی است که این کشور از ایران و روسیه دریافت می کند.

"آذر عظیم اف " معاون وزیر خارجه آذربایجان در مصاحبه ای با روزنامه حریت ترکیه با ادعای این مطلب و در توجیه رابطه رو به گسترش باکو – تل آویو گفت: " ایران بیش از 30 قرارداد دو جانبه همکاری با ارمنستان داشته و نیازهای انرژی ارمنستان از جمله نفت و گاز این کشور را تامین می کند."

وی در ادامه بدون اشاره به روابط پشت پرده خاندان علیف با مقامات ارمنی افزود:" اگر ارمنی ها در مذاکرات خود با ما درباره قره باغ لجاجت و سختی نشان می دهند به خاطر حمایت هایی است که از ایران و روسیه دریافت می کنند، چون ایران به ارمنستان امکان زندگی می دهد."

این دیپلمات آذری در ادامه در توجیه رابطه رو به گسترش آذربایجان با رژیم غاصب صهیونیستی گفت:" رابطه ما با اسرائیل، دو جانبه است و ایران نباید از این موضوع نگران و ناراحت باشد. چرا ما نباید با اسراییل رابطه داشته باشیم،در حالی که ما منافع امنیتی مشترکی با آن داریم؟"

وی در ادامه در لحنی طلبکارانه و در پاسخ به سوال خبرنگار آن روزنامه درباره نگرانی های ایران از گسترش رابطه آذربایجان با رژیم غاصب صهیونیستی، گفت:" ما هم می خواهیم ایران در روابط خود با ارمنستان تجدید نظر کند، ایران هم مثل ترکیه باید تا زمانی که دولت ایروان دست از اشغال قره باغ برنداشته با این کشور همکاری نکند."

وی در یک عوام فریبی آشکار افزود: سیاست خارجی کشورش همگام با دغدغه های افکار عمومی آذربایجان تنظیم می شود و از نظر مردم آذربایجان مساله اشغال قره باغ از سوی ارمنستان مهم ترین دغدغه امنیت و حاکمیت ملی کشور است.

نظر مستقل جمهوری اسلامی ایران

این اظهارات معاون وزیر خارجه آذربایجان در حالی صورت می گیرد که جمهوری اسلامی ایران بر خلاف شرکای استراتژیک آذربایجان، یعنی امریکا، انگلیس، فرانسه و رژیم صهیونیستی به هیچ عنوان دولت قره باغ را به رسمیت نشناخته و رهبر فرزانه انقلاب، حضرت آیت الله خامنه ای(مدظله العالی) در فرمایشی قره باغ اشغالی را جزو اراضی اسلام معرفی می کند.

گویا این دیپلمات آذری فراموش کرده است که در مراحل اولیه جنگ قره‌باغ که پیامدهای انسانی تکان‌دهنده‌ای برای مسلمانان ساکن قره‌باغ و شهرهای حاشیة آن (که هم‌اکنون در اشغال ارامنه است و این شهرها خارج از قره‌باغ قرار دارند) در پی داشت، عموم مردم مسلمان ایران، بخصوص صدها هزار رزمنده‌ای که در جنگ علیه صدام شرکت کرده بودند، به کمک مردم مسلمان و ستمدیده قره باغ شتافتند، به گونه‌ای که صدها تن از رزمندگان ایرانی و مجاهدین افغانی ساکن ایران وارد جمهوری آذربایجان شدند تا تجربیات جنگی خود را از طریق آموزش فنون نبرد در اختیار جوانان شیعة آذری بگذارند.

این همدردی، علاوه بر اینکه جنبه دینی و ایدئولوژیک داشت، ناشی از تعلق خاطری بود که ایرانی‌ها نسبت به مسلمانان ساکن در سرزمین‌های قفقاز (که با انعقاد عهدنامه‌های ننگین گلستان و ترکمانچای از ایران جدا شدند) دارند.

بی‌کفایتی دولت شوونیستی ابوالفضل ایلچی‌بیگ که احمقانه رؤیای تشکیل «توران بزرگ» را در سر می‌پروراند و حتی آشکارا از تجزیة ایران سخن می‌گفت، از سویی، و حمایت نظامی و تسلیحاتی روسیه از ارمنستان و ارامنة مسلح قره‌باغ، باعث می‌شد که هر روز بخشی از خاک جمهوری آذربایجان به اشغال ارمنستان درآید، در چنین وضعیتی، نیروهای مردمی ایران و از جمله برخی فرماندهان مردمی دفاع مقدس وارد خاک آذربایجان شدند و اردوگاههای نظامی را برای تعلیم جوانان پاکباخته آذری سامان دادند.

در سایه فعالیت‌های انجام شده، کمکهای نظامی مؤثری از سوی ایرانی‌ها برای مقابله با تجاوزات ارامنه انجام شد. دولت ایران نیز از سویی برای کاهش پیامدهای فاجعه‌بار جنگ، کمکهای اقتصادی گسترده‌ای را در اختیار آوارگان جنگی آذری قرار داد و اردوگاههای متعددی را برای آوارگان تشکیل داده، میلیونها دلار در راستای فعالیت‌های بشر دوستانه هزینه کرد.

از طرف دیگر، نخجوان را که چون جزیره‌ای جدا افتاده از جمهوری آذربایجان، در محرومیت و فقدان امکانات و متلاشی‌ شدن دستگاههای اداری و تهدیدهای مرزی ارمنستان، دست و پا می‌زد، تحت پوشش کمک های گسترده اقتصادی، غذایی و بهداشتی قرار داد. در چنین اوضاع و احوالی، دولت وقت ایران، فعالیت‌های سیاسی گسترده‌ای را برای میانجیگری و ایجاد آتش‌بس انجام داد. نتیجه میانجیگری‌های ایران این بود که مقامات ایروان و باکو، طبق طرح دولت ایران در تهران گرد هم آمدند و توافق‌نامه‌ای را برای آتش بس امضا کردند.

این توافق‌نامه به علت مخالفت اعلام نشده آمریکا و روسیه و دولت ایلچی‌بیگ زیر پا نهاده شد و حملات ارامنه تداوم یافت. برخی فرماندهان ارتش باکو نیز با همدستی مقامات باکو در خیانتی آشکار شهر شوشا را به ارامنه واگذار کردند. (عده‌ای از خائنان در زمان حیدرعلیف محاکمه شدند) در این حین یک فروند هواپیمای ایرانی حامل عده‌ای از دیپلماتهای ایرانی و خانواده‌های آنها، در آسمان ارمنستان (حوالی قره‌باغ) هدف موشک قرار گرفت. هواپیما منفجر و سرنشینان آن به شهادت رسیدند. اقدام ارامنه یا نظامیان روس در هدف قراردادن هواپیما و کشتار دیپلماتهای ایرانی، پیامی آشکار از سوی ارامنه و روسها به ایران بود که از حمایت‌های بشردوستانه از مسلمانان همسایه و دخالت در مسأله قره‌باغ دست بردارد. از سوی دیگر؛ دولت وقت باکو به ریاست ایلچی‌بیگ تبلیغات وسیعی را علیه ایران راه انداخت که گویا تلاش ایران برای آتش‌بس و امضای توافق‌نامه توسط مقامات باکو و ایروان در تهران، سقوط شهر «شوشا» را در پی داشت! پس از آن حیدر علیف برای جلب حمایت مردم اعلام کرد که در یک سال مناقشه قره باغ را به سرانجام خواهد رساند، اما هنگامی که حکومت را در دست گرفت، در طی یک سال مناطق دیگری را نیز به ارمنستان واگذار کرد و به قول برخی افسران و سیاسیون بلند پایه باکو، به ارمنی ها فروخت!!! پس از آن حیدر علیف، در سال 1994 (1373 شمسی) ضمن رایزنی با مقامات آمریکا و روسیه، آتش‌بس بی‌قید و شرطی را با ارمنستان امضانموده، پرونده قره‌باغ به «‌گروه مینسک» سپرده شد و ایران عملاً از دخالت در موضوع قره‌باغ کنار نهاده شد.

استنکاف دولت خاندان علی اف از اجرای قرارداد

اینک با گذشت قریب بیست سال از حاکمیت استبدادی خاندان علیف نه تنها یک سانتیمیتر از اراضی واگذار شده به ارمنستان آزاد نشده است، بلکه روز به روز با حمایت دولتهای غربی که ارتباط گسترده ای با دولت باکو دارند، روند استقلال کشوری به نام جمهوری قره باغ تسریع می شود.

فرانسه، امریکا، انگلستان و رژیم صهیونیستی از مهم ترین حامیان استقلال جمهوری قره باغ هستند.

دولت قره باغ که هنوز به صورت رسمی شناسایی  نشده است، از 12 سال پیش دفاتر نمایندگی خود را در امریکا(واشنگتن)، فرانسه و انگلستان افتتاح کرده است.

دفاتر نمایندگی رسمی دولت قره باغ در این کشورها در زمینه های محتلف از جمله: صدور ویزای قره باغ، جذب گردشگر، جذب سرمایه های شرکتهای غربی و فعالیت سیاسی برای طی مراحل استقلال دولت قره باغ در مجامع بین المللی تلاش می کنند.

فعالیتهای نمایندگی دولت قره باغ در کشورهای غربی متحد باکو، به صورت مخفیانه انجام نمی گیرد، این فعالیتها توسط رسانه ها به صورت دایمی اعلام می شود اما دولت باکو حتی از اعلام اعتراضی کوچک نسبت به دولتهای فرانسه، انگلستان، امریکا و رژیم صهیونیستی سرباز  میزند!

بررسی و تحلیل سیاستهای دولت باکو درباره مناقشه قره باغ و رابطه با ارمنستان حاکی از آن است که دولت باکو سیاست دو لایه و دوگانه ای در این باره اتخاذ کرده است: مردم مسلمان جمهوری آذربایجان، خواستار بازگرداندن قره باغ هستند، رژیم باکو نیز در تبلیغات رسانه ای خود این خط را دنبال نموده و از تلاش برای بازگرداندن قره باغ سخن می گوید، اما سیاست عملی دولت باکو اینست که با واگذاری قره باغ به ارمنستان یا کمک به روند استقلال این منطقه که خواست دولتهای متحد باکو مانند فرانسه، انگلستان، رژیم صهیونیستی و امریکاست، مناقشه قره باغ را به پایان برساند.

عدم اعتراض باکو – چه در تبلیغات و امور سیاسی و چه در روابط دو جانبه – به کشورهای حامی قره باغ، عدم اعتراض به گشایش دفاتر رسمی نمایندگی دولت قره باغ در واشنگتن، لندن، تلاویو و پاریس و فعالیتهای شرکتهای غربی در قره باغ از سویی و از سوی دیگر گسترش روز افزون روابط دولت باکو با واشنگتن، تلاویو، لندن و پاریس به خوبی نشان می دهد که دولت باکو از طی شدن مراحل روند استقلال یا واگذاری رسمی قره باغ به ارمنستان خشنود است.

اما برای افکار عمومی و محافل سیاسی باکو این سوال مطرح است که چرا رسانه های دولتی و شبه دولتی باکو  فقط و فقط علیه روابط همسایگی ایران و ارمنستان تبلیغ می کنند؟

ارمنستان همسایه ایران است و طبیعی است که روابط مناسبی بین دو کشور برقرار باشد، همچنانکه علیرغم وجود مشکلات تاریخی بین ارامنه و ترکها، بخصوص پیرامون مسایل مربوط به کشتار ارامنه باز هم روابط تجاری گسترده ای بین ترکیه و ارمنستان برقرار است.

خط هوایی مستقیم بین استانبول و ایروان برقرار بوده، صادرات گسترده ترکیه به ارمنستان شامل مواد غذایی، تجهیزات آلات ساختمانی، خانگی و ... به طور مستمر صورت می گیرد.

این اظهارات معاون وزیر خارجه آذربایجان که با هدف فریب افکار عمومی مردم این کشور صورت می گیرد تازگی نداشته و تردیدی هم وجود ندارد که این تبلیغات و سیاه نمایی ها به دستور مقامات باکو صورت می گیرد و هدف از آن، ایجاد شکاف بین مردم شیعه جمهوری آذربایجان با میهن مادری و اصلی آنها ایران است.

هدف مقامات باکو این است که با فریب افکار عمومی جمهوری آذربایجان، مردم مظلوم و تحت ستم این خطه را نسبت به ایران بدبین کند، اما آیا واقعا مردم جمهوری آذربایجان اینقدر خامند که با گذشت حدود بیست سال هنوز ترفندهای رژیم صهیونیست معاب باکو را نشناخته اند؟

رژیم باکو در حالی از جمهوری اسلامی ایران به خاطر داشتن رابطه با دولت ارمنستان(که قره باغ را اشغال کرده)، انتقاد می کند که این رژیم خود روابط حسنه ای با مقامات ارمنی دارد.

در حالی که قریب 20 سال از امضای توافقنامه دوستی و آتش بس توسط حیدر علیف با دولت ارمنستان می گذرد، طی این 20 سال، روسای جمهور باکو و ایروان برای گسترش روابط و تحکیم  صلح و دوستی بیش از 30 بار با هم ملاقات و مذاکره دوستانه انجام داده اند.

دولت باکو برای پنهان نگهداشتن موضوع واگذاری قره باغ و 7 منطقه دیگر به ارمنستان از مردم مسلمان جمهوری آذربایجان، همچنان توسط رسانه های خود وانمود می کند که با ارمنستان رابطه گسترده ای ندارد و علیه ارمنستان تبلیغ می کند.

هنوز یکسال از آخرین دیدار سرژسرکیسیان با الهام علیف و اسکی سواری ایشان نگذشته است. این دیدارهای دوستانه هر از گاهی به بهانه حل و فصل مناقشه منجمد قره باغ بین سرژسرکیسیان و علیف برگزار می شود، و درباره این ملاقاتهای برادرانه و دوستانه در مطبوعات و تلویزیونهای باکو حتی یک خبر نیز منتشر نمی شود، چرا که اغلب مطبوعات و کانالهای تلویزیونی باکو وابسته به دولت و دستگاه امنیتی بوده و اجازه ندارند علیه وارث حیدر علیف( الهام علیف) حتی یک خبر پخش نمایند. خبرنگاران و فعالان رسانه ای باکو سرنوشت المار حسین اف را فراموش نکرده اند؛ سردبیر نشریه« مانیتور» که هر از گاهی اخبار فساد گسترده دربار  و دولت الهام علیف را منتشر می کرد. او در مقابل منزل خود در باکو، با گلوله ای که به دهانش شلیک شد به قتل رسید و هرگز قاتل او پیدا نشد. پیام این ترور خشن این بود که هر خبرنگار و روزنامه نگاری علیه دربار و دولت الهام علیف دهان باز کند، دهانش با گلوله بسته خواهد شد.

در چنین اوضاع و خفقان حاکم است که درباره ملاقاتهای مکرر و مفصل بین الهام علیف و سرژ سرکیسیان، هیج یک از کانالهای تلویزیونی و نشریات باکو امکان انتقاد ندارند.

البته منابع مستقل به شرط پنهان ماندن نامشان، مطالب فراوانی درباره روابط سیاسی و تجاری مقامات ایروان-باکو فاش کرده اند: صدور موادنفتی بخصوص بنزین به ارمنستان، ایجاد شرکتهای مشترک ارمنی- آذری که به صورت گسترده در مسکو فعال بوده، مواد مورد نظر را از طریق خاک آذربایجان به ارمنستان منتقل می کنند، عضویت مشترک آذربایجان و ارمنستان در ناتو، اجازه انتقال تسلیحات نظامی روسیه به ارمنستان از طریق خاک آذربایجان و... از جمله مواردیست که رسانه های مستقل آذربایجان خود فاش کرده اند.

از مهمترین پروژه های مشترک مقامات ایروان-باکو، حمایت از برخی سازمانهای تروریستی مانند پ.ک.ک است که خشم مقامات ترکیه را نیز برانگیخته است، به گونه ای که بارها مقامات ترکیه در باره این ماجرا به باکو هشدار داده اند.

اما سوالی که مطرح است اینکه:

آیا مردم جمهوری آذربایجان نمی دانند هم اکنون صدها تن از سربازان ارتش این کشور، تحت امر نیروهای امریکایی در افغانستان به کشتار مردم مظلوم و بی دفاع آن مشغولند؟ مردمی که در قضیه اشغال قره باغ به همراه رزمندگان ایرانی به کمک مردم بی دفاع آذربایجان شتافته بودند.

البته جای شگفت نیست چرا که: آن زمان که شوروی سابق، افغانستان را اشغال کرده بود نیز صدها سرباز آذری از آذربایجان به افغانستان اعزام شده و مجبور به کشتار مسلمانان افغانستان شده بودند. در آن زمان حیدر علیف دبیر حزب کمونیست باکو و بعدها معاون نخست وزیر شوروی بود. اکنون که شوروی فروپاشیده و  امریکا افغانستان را اشغال کرده است باز هم سربازان مظلوم آذری به دستور فرزند حیدر علیف به افغانستان اعزام شده اند تا در عملیات اشغالگری علیه مسلمانان و کشتار آنها فعالیت کنند...

تا زمانی که رژیم فاسد و وابسته امریکایی- صهیونیستی حاکمیت باکو را در دست داشته باشد، طبیعی است که تبلیغات گسترده علیه ایران و اسلام و تشیع در جمهوری آذربایجان ادامه خواهد داشت و موضوع غیر طبیعی اینست که کسانی انتظار داشته باشند، تبلیغات علیه ایران و اسلام و تشیع توسط رژیم باکو قطع شود.

حکومت فاسد و وابسته ای که حجاب اسلامی را ممنوع، نماز خواندن کارمندان دولت و نظامیان را در ادارات و آموزش قرآن در مدارس و مساجد را قدغن نموده و مساجد زیادی را تخریب نموده است، مگر ممکن است از تبلیغات علیه ایران اسلامی دست بردارد؟

حکومت فاسد و وابسته ای که کانالهای تلویزیونی اش در روز عاشورا، فیلمهای مستهجن و رقص فواحش و ... را پخش می کند، اگر علیه تشیع و ایران تبلیغات نکند، چه کند؟

البته برخی از تحلیل گران نیز بر این باورند که افزایش تبلیغات ضدایرانی  توسط  رژیم باکو بدین علت است که نظر سنجی ها حاکی از گسترش گرایش مردم جمهوری آذربایجان به ایران است. نفوذ معنوی ایران بخصوص به علت  پایداری شدید ایرانی ها در ماجرای هسته ای و اقداماتی نظیر نشاندن هواپیمای جاسوسی فوق مدرن امریکا در میان مسلمانان قفقاز بویژه شیعیان آذری افزایش یافته است.

مسلمانان جمهوری آذربایجان روز به روز به این باور نزدیک می شوند که برای احیای عزت و حفظ کرامت خود بایستی حکومتی مانند حکومت ایران داشته باشند و این بزرگترین عامل نگرانی برای رژیم باکو، امریکا، اسرائیل و انگلیس است که منابع عظیم جمهوری آذربایجان را با همدستی گروه حاکم به غارت می برند. از این روست که تبلیغات مستمر علیه ایران در باکو ادامه دارد و با افزایش گرایش مردم جمهوری آذربایجان به موطن اصلی شان(ایران)- که با عهدنامه های تحمیلی گلستان و ترکمانچای از آن جدا شده اند– تبلیغات رسانه های دولتی و شبه دولتی باکو نیز علیه ایران افزایش می یابد.

مهدی ابراهیمی- دانشجوی دانشگاه آزاد اسلامی تبریز با استفاده از مقاله«مساله قره باغ  و سیاست دو لایه رژیم  باکو- نوشته دکتر عارف محمدزاده»