گروه اجتماعی: اخیراً انتشار تصویر فیش حقوقی یک پرستار که در آن مبلغی بیش از ۱۱ میلیون تومان تنها بابت مالیات کسر شده، موجی از حیرت و اعتراض را در فضای رسانه‌ای به‌راه انداخته است. این رقم نه تنها یک عدد، بلکه نمادی از فشار همه‌جانبه‌ای است که این روزها بر پیکره جامعه پرستاری کشور وارد می‌شود؛ قشری که در خط مقدم سلامت مردم، با کمترین ادعا و بیشترین ایثار مشغول به خدمت است.

به گزارش بولتن نیوز، بر اساس تحلیل‌های کارشناسی و مستندات میدانی، کسر مبالغ سنگین تحت عنوان مالیات از حقوق، مزایا، کارانه و حتی اضافه‌کار اجباری پرستاران، این قشر را تحت فشار خردکننده‌ای قرار داده است. پرستاران که پیش از این با شیفت‌های طولانی و مسئولیت‌های سنگین دست و پنجه نرم می‌کردند، اکنون با واقعیتی تلخ‌تر روبرو هستند: بی‌انگیزگی هدفمند.

بسیاری از این سپیدپوشان، اعم از زنان و مردان، برای تأمین هزینه‌های سرسام‌آور زندگی و اجاره‌بهای مسکن که این روزها «سوهان روح» خانواده‌ها شده، ناچارند در ۳ تا ۴ شیفت کاری در بیمارستان‌های مختلف جان‌فشانی کنند. اما وقتی ثمره این تلاش شبانه‌روزی با تیغ تیز مالیات بریده می‌شود، انگیزه خدمت جای خود را به فرسودگی و ناامیدی می‌دهد.

پرسش اساسی اینجاست: چگونه سازمان امور مالیاتی کشور با چنین دقتی حقوق ناچیز کادر درمان را نشانه می‌رود، اما در مقابل ابربدهکاران بانکی و مفسدان اقتصادی که خون ملت را در شیشه کرده‌اند، دچار کندی می‌شود؟

گزارش‌ها حاکی از آن است که در حالی که پرستاران زیر بار مالیات قد خم کرده‌اند، عده‌ای نفوذی و صاحب قدرت در مراکز دولتی و اقتصادی با دور زدن قانون، از پرداخت حقوق بیت‌المال فرار می‌کنند. عدم تناسب میان ماهیت سخت و فرسایشی شغل پرستاری با سیاست‌های مالیاتی فعلی، نشان از یک خلل قانونی و اجرایی بزرگ دارد که نیازمند دخالت فوری مجلس و هیئت وزیران است.

این فشار مالیاتی صرفاً یک مشکل صنفی نیست، بلکه یک تهدید جدی برای سلامت عمومی است. کارشناسان هشدار می‌دهند که اگر پرستار به دلیل دغدغه‌های معیشتی و بی‌عدالتی مالیاتی، انگیزه خود را برای خدمت از دست بدهد، کیفیت مراقبت از بیماران به شدت افت خواهد کرد. نتیجه این معادله ساده اما هولناک است: افزایش تلفات جانی در سطح کشور. هرگونه کوتاهی در اصلاح این روند، بازی با جان مردمی است که بیمارستان را آخرین پناهگاه خود می‌دانند.

جامعه پرستاری و افکار عمومی اکنون منتظر پاسخگویی شفاف وزارت بهداشت و سازمان امور مالیاتی هستند. مطالبات اصلی در این حوزه عبارتند از:

 بررسی فوری فیش‌های حقوقی نجومی مالیاتی و اصلاح روند محاسبه مالیات برای کادر درمان.
 تصویب لایحه معافیت مالیاتی برای حقوق، کارانه و اضافه‌کار پرستاران در مجلس شورای اسلامی یا هیئت دولت.
 تغییر نوک پیکان مالیاتی از سمت قشر زحمت‌کش به سمت فراریان بزرگ مالیاتی و رانت‌خواران اقتصادی.

پرستاران با عشق و علاقه حتی «لگن» زیر پای بیماران می‌گذارند و از آنان پرستاری می‌کنند، اما روا نیست که با بی‌تدبیری مالیاتی، این انگیزه قدسی به قربانگاه برود. وقت آن رسیده است که مسئولان از خواب بیدار شده و پیش از آنکه این نارضایتی‌ها به یک بحران بنیادین برای نظام سلامت تبدیل شود، چاره‌ای اساسی بیندیشند.