ضرورت بازنگري تعطيلات رسمي كشوردر سال همت مضاعف وكار مضاعف
محمد مهدي پوينده
بنام پروردگار قادر و بی‌همتا
ضرورت بازنگري تعطيلات رسمي كشور
در سال همت مضاعف وكار مضاعف
با درايت و تيزبيني مقام معظم رهبري در ملقب نمودن سال 89 به «همت مضاعف، كار مضاعف» فرصتي مهيا شد تا بار ديگر نگاه‌ها متوجه تعطيلات رسمي كشور و ضرورت يا عدم ضرورت وجود آن شود و كاهش تعطيلات غير ضروري كشور به طور جدي‌تري مورد بررسي قرار گيرد چرا كه براي كسب جايگاه اول علمي و اقتصادي و توسعه‌يافتگي در منطقه راهي جز همت مضاعف و كار مضاعف و فعاليت روز افزون وجود ندارد.
هر چند كار مضاعف تنها با كاهش تعطيلات رسمي برآورده نمي‌شود لكن زياد بودن تعطيلات رسمي كشور و اثرات سوء آن بر روند امور كشور مورد اتفاق همه كارشناسان و دلسوزان كشور است و رهبر معظم انقلاب نيز بر اين امر صحه گذاشته و خواستار بررسي اين موضوع شده‌اند. در آموزه‌هاي دين مبين نيز توصيه‌هاي فراواني به كار، و كوشش براي آباداني زمين شده است و رفتار و سيره معصومين (ع) بر ارزش والاي كار و تلاش تصريح مي‌كند به طوري كه در قرآن مجيد تنها موردي كه سفارش به ترك كار و جهد شده است مربوط به شركت در نماز جمعه مي‌باشد و حتي به انسان‌ها توصيه شده كه بعد از نماز جمعه نيز به دنبال كسب فضل الهي در زمين پراكنده شوند.
در تقويم رسمي كشور، هر سال 25 روز تعطيل رسمي (شامل 15 روز مناسبت‌هاي مذهبي و 10 روز مناسبت‌هاي ملي) و حدود 52 روز جمعه ثبت شده است. بدين ترتيب با احتساب روزهاي پنج‌شنبه و مرخصي استحقاقي كارمندان و كارگران، كار و توليد و خدمت‌رساني تقريبا در 150 روز از سال متوقف مي‌شود!
اين تعداد تعطيلي غيراستاندارد، بسيار بالاتر از كشورهاي توسعه‌يافته و حتي كشورهاي منطقه است و بديهي است در رقابت با ديگر كشورها، به همين نسبت در كار و توليد و پيشرفت و ارتباطات بين‌المللي عقب خواهيم ماند.
تعطيلات زياد و غير ضروري موجب قطع شدن روند توليد و كار و اخلال در روند جاري امور كشور شده و علاوه بر كاهش بهره‌وري نيروي انساني و سرمايه، باعث نزول توليد در بنگاه‌هاي كوچك و متوسط و افزايش قيمت تمام شده محصولات و خدمات مي‌شود.
همچنين تعطيلات زياد و غير ضروري سبب عقب افتادگي در كارها، كند شدن امور و طولاني شدن زمان بهره‌برداري از پروژه‌هاي مختلف علمي- تحقيقاتي و توليدي-صنعتي گرديده و در نتيجه زيان‌هاي اجتماعي و اقتصادي فراواني به كشور تحميل مي‌كند كه مغاير سياست‌هاي توسعه‌گرايانه نظام است.
فراموش نكنيم كه تعطيلات رسمي، نوعي هزينه نمودن از اعتبارات عمومي نيز مي‌باشد زيرا در ايام تعطيلي، حقوقي به كليه حقوق‌بگيران اختصاص مي‌يابد كه در مقابل آن كاري انجام نمي‌دهند و اين در حالي است كه اين امتياز به ديگر آحاد و اصناف جامعه خصوصا به كارگران روزمزد تعلق نمي‌گيرد و به علاوه نوعي تصرف در اموال بخش غير دولتي است كه بايد در ازاء كاري كه انجام نشده است حقوق پرداخت نمايند.
آثار و فشارهاي مخرب ناشي از اين امر شايد در دستگاه‌ها و شركت‌هاي دولتي چندان بارز نباشد اما در بخش خصوصي کاملا مشهود است زيرا در شرايطي كه اين بنگاه‌ها حدود 7 ماه از 12 ماه سال را فعال هستند، بايد دستمزد 12 ماهه پرداخت كنند. اين عامل به تنهايي مي‌تواند اثري بسيار كاهنده روي بهره‌وري داشته و هزينه‌هاي توليد و قيمت تمام شده را بسيار بالا ببرد؛ در نتيجه توليدكننده داخلي، حتي از عهده رقابت با كالا‌هاي كم‌كيفيت خارجي نيز بر نمي‌آيد. طبق برخي محاسبات غير رسمي و تأييد نشده، در صورت کاهش تنها پنج روز از تعطيلات رسمي کشور بيش از 700 ميليارد تومان از هزينه‌هاي دستمزدي که بابت روزهاي تعطيل رسمي به اقتصاد مملکت تحميل مي‌شود کاسته خواهد شد.
ناگفته نماند كه تعيين تعطيلات رسمي از سوي دولت به عنوان امري حاكميتي در همه كشورها مرسوم است لكن با توجه به موارد مذكور تنها بايد به ضرورت‌ها اكتفا شود.
همچنين فراموش نشود كه همواره در كنار تعطيلات رسمي، تعطيلات غير رسمي نيز وجود دارد! همواره در ايام ابتداي سال تا 12 و 13 فروردين، بسياري از كارمندان در مرخصي بسر مي‌برند (14 يا 15 روز!) و در طول سال نيز، به تناسب قرار گرفتن تعطيلات رسمي در كنار ايام آخر هفته يا ديگر تعطيلي‌ها، شاهد تعطيلي چند روزه‌ي روند كار و توليد و خدمت هستيم! همچنين در روزهاي قبل و بعد از تعطيلات نيز شاهد افزايش معنادار ترك زودهنگام، تاخيرها و غيبت‌ها هستيم و عملا بازدهي مورد انتظار وجود ندارد.
در مراكز آموزشي نيز وضعيت به همين منوال است و هر سال توافق پنهانی میان معلم و دانش‌آموزان و استاد و دانشجو برای آغاز زودهنگام تعطیلات نوروز شکل می‌گیرد و عليرغم اقدامات مسؤولان، متاسفانه دستورالعمل‌ها و بخشنامه‌هاي صادره نيز فاقد ضمانت اجرايي لازم و بازدارندگي كافي هستند.
از سوي ديگر، گراميداشت و تعظيم يك روز مذهبي يا ملي در گرو تعطيلي آن نيست و معمولا به دليل عدم مديريت صحيح تعطيلات، هدف اصلي از تعطيلي غير ضروري يك روز تاريخي يا مذهبي محقق نمي‌شود و متأسفانه فرصت بسيار عظيم برگزاري مراسم‌هاي مذهبي و آيين‌هاي ملي در ادارات و سازمان‌هاي دولتي، مدارس و دانشگاهها، و صنايع دولتي و خصوصي از دست مي‌رود در حالي كه در اين مراكز امكان گردآمدن عموم افراد جامعه و برگزاري مراسم‌هاي باشكوه‌تر و مؤثرتر فرهنگي بيشتر است و در صورت تعطيل نكردن، فرصت عظيمي براي برگزاري مراسم، جشن‌ها و برنامه‌هاي فرهنگي در سطوح مختلف حاصل مي‌شود.
نكته قابل توجه اينكه برخي مطالعات و تحقيقات صورت گرفته حكايت از آن دارد كه به رغم وجود روزهای تعطیل فراوان در ایران، بار کیفی این ایام برای مردم چندان نیست و اثرات ديني، فرهنگي و اجتماعي لازم را ندارد از همين روي هدف مورد نظر از تعطيل شدن مناسبت‌ها برآورده نشده و تعطيلات به طور صحيح مديريت نمي‌شوند.
بنا بر آنچه گفته شد ضرورت بررسي و بازنگري تعطيلات غير قابل انكار است و لازم است تعصب و تصلب در برابر تغيير در تقويم كشور را كنار گذاشت و بار ديگر تعطيلات رسمي كشور را مورد تجديد نظر قرار داد.
به عنوان مثال هرچند روزهاي 12 فروردين، 15 خرداد و 29 اسفند داراي اهميت ملي و تاريخي فوق‌العاده هستند لكن دليلي براي تعطيلي اين روزها وجود ندارد چرا كه مراسم و برنامه‌ي سراسري خاصي كه مستلزم تعطيلي رسمي باشد براي اين روزها درنظر گرفته نشده است!
همچنين با تأكيد مجدد بر اين كه «گراميداشت و تعظيم يك روز مذهبي يا ملي در گرو تعطيلي آن نيست» و با يادآوري آيات سوره‌ي مباركه جمعه، مي‌توان از تعطيل كردن مبعث رسول اكرم(ص)، ميلاد اميرالمؤمنين حضرت علي(ع) و شهادت امام جعفر صادق(ع) صرفنظر كرد و در عوض مراسم‌هاي باشكوهي براي اين روزها در ادارات و سازمان‌ها و صنايع و دانشگاهها برگزار كرد و از اين طريق معارف نهفته در اين روزهاي بزرگ مذهبي را به جامعه منتقل كرد. حتي مي‌توان كار در روزي مانند عيد سعيد قربان را با چند ساعت تأخير آغاز كرد تا مؤمنان بتوانند در نماز اين روز شركت كنند.
روز 13 فروردين نيز يكي ديگر از روزهايي است كه مي‌توان تعطيلي بودن آن را لغو كرد چرا كه معمولا مردم در طول سال بارها به دامن طبيعت مي‌روند و دليل محكمي براي تعطيل بودن «روز طبيعت» وجود ندارد. لازم به ذكر است كه بنا به اظهارت مسؤولان سازمان محيط زيست كشور، بيشترين آسيب به طبيعت در طول سال مربوط در روز 13 فروردين است!
به علاوه مي‌توان تعطيلات مدارس و دانشگاهها در ايام نوروز را به 4 روز تقليل داد و در عوض تعطيلات شناور زمستاني را براي مراكز آموزشي درنظر گرفت تا دولت بتواند با درنظر گرفتن مسايل مختلف (از جمله آب و هوا) اين تعطيلات را اختصاص دهد. بدين ترتيب ضمن جلوگيري از تعطيلي 14 الي 15 روزه امور كشور، دانش‌آموزان و دانشجويان كمتر از فضاي درس فاصله مي‌گيرند و ايام بيشتري براي تدريس در اختيار معلمان و اساتيد قرار مي‌گيرد.
لازم به ذكر است كه امام خامنه‌اي (مدظله) نيز در خطبه‌هاي نماز جمعه 17 فروردين 81 با انتقاد از حجم تعطيلات رسمي كشور فرمودند: « يک تذکر هم در باب مسائل مربوط به فروردين عرض کنيم: اوّلاً اين تعطيلات طولاني و بيدليل، هيچ منطق عقلايي ندارد. وضع خوبي نيست که اوّلِ سال، روزهاي متوالي - گاهي دو هفته و گاهي بيشتر - همه چرخهاي فعّاليت در کشور از حرکت بيفتد. خلاف مقرّرات هم هست، طبق مقرّرات تعطيلي‌ها محدود است. ما در ايّام سال، تعطيلي زياد داريم که اين به زيان کشور است. در بعضي از کشورهاي دنيا، طبق فهرستي که مشاهده ميکردم، همه تعطيلات رسمي در طول سال از پنج، شش روز تجاوز نميکند. لکن ما تعطيلي‌هايمان بسيار زياد است. علاوه بر آن هم عدّهاي با بيتوجّهي و بياعتنايي خود به کار، علم، تحصيل و به اشتغالات روزمرّه زندگي و کارهاي اداري و سازندگي، بر اين تعطيلات اضافه هم ميکنند؛ آنهم در آغاز سال. بالاخره در اوّلِ سال، اوّلِ يک دوره جديد مالي و کاري است. توصيه مؤکدِ بنده اين است که هم مسؤولين و هم آحاد مردم عزيزمان تصميم بگيرند اين تعطيلات را کم کنند. اين همه تعطيلاتِ پيدرپي، زيانهايي به بار ميآورد که هر چند در اوّل کار محسوس نيست، لکن نتايج آن براي همه زيانبار است.»
ايشان همچنين در 16 فروردين‌ماه سال جاري نيز مجددا بر اين نكته تاكيد كرده و فرمودند: «چقدر خوب است كه دستگاه‌هاى رسمى، كار خود را از همان اوان اتمام تعطيلات رسمى شروع كنند. ... هرچه بتوانيد فرهنگ كار و تلاش و حضور در عرصه‌ى كار و سنگر كار را گسترش بدهيد، خيلى خوب است؛ اين به حركت جامعه و نشاط جامعه كمك خواهد كرد.» و جالب اينجاست كه مقام معظم رهبري، خود پيشتاز اين عرصه هستند و همه ساله از روز اول سال ديدارها و بازديدها و برنامه‌هاي رسمي و غير رسمي خود را آغاز مي‌كنند و در سال جاري نيز با افزايش حجم برنامه‌ها و بازديدها، شعار «همت مضاعف، كار مضاعف» را تحقق عيني بخشيده‌اند.
بين ترتيب از دولت ولايت‌مدار و مجلس اصول‌گرا انتظار مي‌رود كه مطابق آموزه‌هاي ديني و در اجراي منويات رهبر معظم انقلاب، هر چه سريعتر اقدام به بررسي و تدوين لايحه يا طرح «كاهش تعطيلات رسمي كشور» نمايند تا هرچه بيشتر از فرصت‌ها و ظرفيت‌هاي كشور استفاده شده و زمينه‌ي رشد و تعالي كشور بيش از پيش مهيا گردد.
البته تاكيد مي‌كنم كه مشكل كشور ما فقط تعطيلات زياد و غير ضروري نيست بلکه نداشتن نگاه جدی به کار و شغل از ديگر معضلات موجود مي‌باشد كه مي‌بايست با ارتقا «وجدان كاري و انضباط اجتماعي»، افزايش انگيزه كاركنان و برنامه ريزي براي افزايش بهره‌وري و اثربخشي در ساعات كار، موجبات رونق و رواج تلاش و تكاپو و افزايش توليد و خدمت‌رساني را فراهم ساخت.
ناگفته پيداست كه كاهش تعطيلات رسمي كشور نياز به شجاعت و همت مضاعف دارد اما امكان‌پذير است و تعطيلات غير ضروري اموري نيستند كه نتوان از آنها عدول كرد!
والسلام علي من اتبع الهدي
محمد مهدي پوينده
ضرورت بازنگري تعطيلات رسمي كشور
در سال همت مضاعف وكار مضاعف
با درايت و تيزبيني مقام معظم رهبري در ملقب نمودن سال 89 به «همت مضاعف، كار مضاعف» فرصتي مهيا شد تا بار ديگر نگاه‌ها متوجه تعطيلات رسمي كشور و ضرورت يا عدم ضرورت وجود آن شود و كاهش تعطيلات غير ضروري كشور به طور جدي‌تري مورد بررسي قرار گيرد چرا كه براي كسب جايگاه اول علمي و اقتصادي و توسعه‌يافتگي در منطقه راهي جز همت مضاعف و كار مضاعف و فعاليت روز افزون وجود ندارد.
هر چند كار مضاعف تنها با كاهش تعطيلات رسمي برآورده نمي‌شود لكن زياد بودن تعطيلات رسمي كشور و اثرات سوء آن بر روند امور كشور مورد اتفاق همه كارشناسان و دلسوزان كشور است و رهبر معظم انقلاب نيز بر اين امر صحه گذاشته و خواستار بررسي اين موضوع شده‌اند. در آموزه‌هاي دين مبين نيز توصيه‌هاي فراواني به كار، و كوشش براي آباداني زمين شده است و رفتار و سيره معصومين (ع) بر ارزش والاي كار و تلاش تصريح مي‌كند به طوري كه در قرآن مجيد تنها موردي كه سفارش به ترك كار و جهد شده است مربوط به شركت در نماز جمعه مي‌باشد و حتي به انسان‌ها توصيه شده كه بعد از نماز جمعه نيز به دنبال كسب فضل الهي در زمين پراكنده شوند.
در تقويم رسمي كشور، هر سال 25 روز تعطيل رسمي (شامل 15 روز مناسبت‌هاي مذهبي و 10 روز مناسبت‌هاي ملي) و حدود 52 روز جمعه ثبت شده است. بدين ترتيب با احتساب روزهاي پنج‌شنبه و مرخصي استحقاقي كارمندان و كارگران، كار و توليد و خدمت‌رساني تقريبا در 150 روز از سال متوقف مي‌شود!
اين تعداد تعطيلي غيراستاندارد، بسيار بالاتر از كشورهاي توسعه‌يافته و حتي كشورهاي منطقه است و بديهي است در رقابت با ديگر كشورها، به همين نسبت در كار و توليد و پيشرفت و ارتباطات بين‌المللي عقب خواهيم ماند.
تعطيلات زياد و غير ضروري موجب قطع شدن روند توليد و كار و اخلال در روند جاري امور كشور شده و علاوه بر كاهش بهره‌وري نيروي انساني و سرمايه، باعث نزول توليد در بنگاه‌هاي كوچك و متوسط و افزايش قيمت تمام شده محصولات و خدمات مي‌شود.
همچنين تعطيلات زياد و غير ضروري سبب عقب افتادگي در كارها، كند شدن امور و طولاني شدن زمان بهره‌برداري از پروژه‌هاي مختلف علمي- تحقيقاتي و توليدي-صنعتي گرديده و در نتيجه زيان‌هاي اجتماعي و اقتصادي فراواني به كشور تحميل مي‌كند كه مغاير سياست‌هاي توسعه‌گرايانه نظام است.
فراموش نكنيم كه تعطيلات رسمي، نوعي هزينه نمودن از اعتبارات عمومي نيز مي‌باشد زيرا در ايام تعطيلي، حقوقي به كليه حقوق‌بگيران اختصاص مي‌يابد كه در مقابل آن كاري انجام نمي‌دهند و اين در حالي است كه اين امتياز به ديگر آحاد و اصناف جامعه خصوصا به كارگران روزمزد تعلق نمي‌گيرد و به علاوه نوعي تصرف در اموال بخش غير دولتي است كه بايد در ازاء كاري كه انجام نشده است حقوق پرداخت نمايند.
آثار و فشارهاي مخرب ناشي از اين امر شايد در دستگاه‌ها و شركت‌هاي دولتي چندان بارز نباشد اما در بخش خصوصي کاملا مشهود است زيرا در شرايطي كه اين بنگاه‌ها حدود 7 ماه از 12 ماه سال را فعال هستند، بايد دستمزد 12 ماهه پرداخت كنند. اين عامل به تنهايي مي‌تواند اثري بسيار كاهنده روي بهره‌وري داشته و هزينه‌هاي توليد و قيمت تمام شده را بسيار بالا ببرد؛ در نتيجه توليدكننده داخلي، حتي از عهده رقابت با كالا‌هاي كم‌كيفيت خارجي نيز بر نمي‌آيد. طبق برخي محاسبات غير رسمي و تأييد نشده، در صورت کاهش تنها پنج روز از تعطيلات رسمي کشور بيش از 700 ميليارد تومان از هزينه‌هاي دستمزدي که بابت روزهاي تعطيل رسمي به اقتصاد مملکت تحميل مي‌شود کاسته خواهد شد.
ناگفته نماند كه تعيين تعطيلات رسمي از سوي دولت به عنوان امري حاكميتي در همه كشورها مرسوم است لكن با توجه به موارد مذكور تنها بايد به ضرورت‌ها اكتفا شود.
همچنين فراموش نشود كه همواره در كنار تعطيلات رسمي، تعطيلات غير رسمي نيز وجود دارد! همواره در ايام ابتداي سال تا 12 و 13 فروردين، بسياري از كارمندان در مرخصي بسر مي‌برند (14 يا 15 روز!) و در طول سال نيز، به تناسب قرار گرفتن تعطيلات رسمي در كنار ايام آخر هفته يا ديگر تعطيلي‌ها، شاهد تعطيلي چند روزه‌ي روند كار و توليد و خدمت هستيم! همچنين در روزهاي قبل و بعد از تعطيلات نيز شاهد افزايش معنادار ترك زودهنگام، تاخيرها و غيبت‌ها هستيم و عملا بازدهي مورد انتظار وجود ندارد.
در مراكز آموزشي نيز وضعيت به همين منوال است و هر سال توافق پنهانی میان معلم و دانش‌آموزان و استاد و دانشجو برای آغاز زودهنگام تعطیلات نوروز شکل می‌گیرد و عليرغم اقدامات مسؤولان، متاسفانه دستورالعمل‌ها و بخشنامه‌هاي صادره نيز فاقد ضمانت اجرايي لازم و بازدارندگي كافي هستند.
از سوي ديگر، گراميداشت و تعظيم يك روز مذهبي يا ملي در گرو تعطيلي آن نيست و معمولا به دليل عدم مديريت صحيح تعطيلات، هدف اصلي از تعطيلي غير ضروري يك روز تاريخي يا مذهبي محقق نمي‌شود و متأسفانه فرصت بسيار عظيم برگزاري مراسم‌هاي مذهبي و آيين‌هاي ملي در ادارات و سازمان‌هاي دولتي، مدارس و دانشگاهها، و صنايع دولتي و خصوصي از دست مي‌رود در حالي كه در اين مراكز امكان گردآمدن عموم افراد جامعه و برگزاري مراسم‌هاي باشكوه‌تر و مؤثرتر فرهنگي بيشتر است و در صورت تعطيل نكردن، فرصت عظيمي براي برگزاري مراسم، جشن‌ها و برنامه‌هاي فرهنگي در سطوح مختلف حاصل مي‌شود.
نكته قابل توجه اينكه برخي مطالعات و تحقيقات صورت گرفته حكايت از آن دارد كه به رغم وجود روزهای تعطیل فراوان در ایران، بار کیفی این ایام برای مردم چندان نیست و اثرات ديني، فرهنگي و اجتماعي لازم را ندارد از همين روي هدف مورد نظر از تعطيل شدن مناسبت‌ها برآورده نشده و تعطيلات به طور صحيح مديريت نمي‌شوند.
بنا بر آنچه گفته شد ضرورت بررسي و بازنگري تعطيلات غير قابل انكار است و لازم است تعصب و تصلب در برابر تغيير در تقويم كشور را كنار گذاشت و بار ديگر تعطيلات رسمي كشور را مورد تجديد نظر قرار داد.
به عنوان مثال هرچند روزهاي 12 فروردين، 15 خرداد و 29 اسفند داراي اهميت ملي و تاريخي فوق‌العاده هستند لكن دليلي براي تعطيلي اين روزها وجود ندارد چرا كه مراسم و برنامه‌ي سراسري خاصي كه مستلزم تعطيلي رسمي باشد براي اين روزها درنظر گرفته نشده است!
همچنين با تأكيد مجدد بر اين كه «گراميداشت و تعظيم يك روز مذهبي يا ملي در گرو تعطيلي آن نيست» و با يادآوري آيات سوره‌ي مباركه جمعه، مي‌توان از تعطيل كردن مبعث رسول اكرم(ص)، ميلاد اميرالمؤمنين حضرت علي(ع) و شهادت امام جعفر صادق(ع) صرفنظر كرد و در عوض مراسم‌هاي باشكوهي براي اين روزها در ادارات و سازمان‌ها و صنايع و دانشگاهها برگزار كرد و از اين طريق معارف نهفته در اين روزهاي بزرگ مذهبي را به جامعه منتقل كرد. حتي مي‌توان كار در روزي مانند عيد سعيد قربان را با چند ساعت تأخير آغاز كرد تا مؤمنان بتوانند در نماز اين روز شركت كنند.
روز 13 فروردين نيز يكي ديگر از روزهايي است كه مي‌توان تعطيلي بودن آن را لغو كرد چرا كه معمولا مردم در طول سال بارها به دامن طبيعت مي‌روند و دليل محكمي براي تعطيل بودن «روز طبيعت» وجود ندارد. لازم به ذكر است كه بنا به اظهارت مسؤولان سازمان محيط زيست كشور، بيشترين آسيب به طبيعت در طول سال مربوط در روز 13 فروردين است!
به علاوه مي‌توان تعطيلات مدارس و دانشگاهها در ايام نوروز را به 4 روز تقليل داد و در عوض تعطيلات شناور زمستاني را براي مراكز آموزشي درنظر گرفت تا دولت بتواند با درنظر گرفتن مسايل مختلف (از جمله آب و هوا) اين تعطيلات را اختصاص دهد. بدين ترتيب ضمن جلوگيري از تعطيلي 14 الي 15 روزه امور كشور، دانش‌آموزان و دانشجويان كمتر از فضاي درس فاصله مي‌گيرند و ايام بيشتري براي تدريس در اختيار معلمان و اساتيد قرار مي‌گيرد.
لازم به ذكر است كه امام خامنه‌اي (مدظله) نيز در خطبه‌هاي نماز جمعه 17 فروردين 81 با انتقاد از حجم تعطيلات رسمي كشور فرمودند: « يک تذکر هم در باب مسائل مربوط به فروردين عرض کنيم: اوّلاً اين تعطيلات طولاني و بيدليل، هيچ منطق عقلايي ندارد. وضع خوبي نيست که اوّلِ سال، روزهاي متوالي - گاهي دو هفته و گاهي بيشتر - همه چرخهاي فعّاليت در کشور از حرکت بيفتد. خلاف مقرّرات هم هست، طبق مقرّرات تعطيلي‌ها محدود است. ما در ايّام سال، تعطيلي زياد داريم که اين به زيان کشور است. در بعضي از کشورهاي دنيا، طبق فهرستي که مشاهده ميکردم، همه تعطيلات رسمي در طول سال از پنج، شش روز تجاوز نميکند. لکن ما تعطيلي‌هايمان بسيار زياد است. علاوه بر آن هم عدّهاي با بيتوجّهي و بياعتنايي خود به کار، علم، تحصيل و به اشتغالات روزمرّه زندگي و کارهاي اداري و سازندگي، بر اين تعطيلات اضافه هم ميکنند؛ آنهم در آغاز سال. بالاخره در اوّلِ سال، اوّلِ يک دوره جديد مالي و کاري است. توصيه مؤکدِ بنده اين است که هم مسؤولين و هم آحاد مردم عزيزمان تصميم بگيرند اين تعطيلات را کم کنند. اين همه تعطيلاتِ پيدرپي، زيانهايي به بار ميآورد که هر چند در اوّل کار محسوس نيست، لکن نتايج آن براي همه زيانبار است.»
ايشان همچنين در 16 فروردين‌ماه سال جاري نيز مجددا بر اين نكته تاكيد كرده و فرمودند: «چقدر خوب است كه دستگاه‌هاى رسمى، كار خود را از همان اوان اتمام تعطيلات رسمى شروع كنند. ... هرچه بتوانيد فرهنگ كار و تلاش و حضور در عرصه‌ى كار و سنگر كار را گسترش بدهيد، خيلى خوب است؛ اين به حركت جامعه و نشاط جامعه كمك خواهد كرد.» و جالب اينجاست كه مقام معظم رهبري، خود پيشتاز اين عرصه هستند و همه ساله از روز اول سال ديدارها و بازديدها و برنامه‌هاي رسمي و غير رسمي خود را آغاز مي‌كنند و در سال جاري نيز با افزايش حجم برنامه‌ها و بازديدها، شعار «همت مضاعف، كار مضاعف» را تحقق عيني بخشيده‌اند.
بين ترتيب از دولت ولايت‌مدار و مجلس اصول‌گرا انتظار مي‌رود كه مطابق آموزه‌هاي ديني و در اجراي منويات رهبر معظم انقلاب، هر چه سريعتر اقدام به بررسي و تدوين لايحه يا طرح «كاهش تعطيلات رسمي كشور» نمايند تا هرچه بيشتر از فرصت‌ها و ظرفيت‌هاي كشور استفاده شده و زمينه‌ي رشد و تعالي كشور بيش از پيش مهيا گردد.
البته تاكيد مي‌كنم كه مشكل كشور ما فقط تعطيلات زياد و غير ضروري نيست بلکه نداشتن نگاه جدی به کار و شغل از ديگر معضلات موجود مي‌باشد كه مي‌بايست با ارتقا «وجدان كاري و انضباط اجتماعي»، افزايش انگيزه كاركنان و برنامه ريزي براي افزايش بهره‌وري و اثربخشي در ساعات كار، موجبات رونق و رواج تلاش و تكاپو و افزايش توليد و خدمت‌رساني را فراهم ساخت.
ناگفته پيداست كه كاهش تعطيلات رسمي كشور نياز به شجاعت و همت مضاعف دارد اما امكان‌پذير است و تعطيلات غير ضروري اموري نيستند كه نتوان از آنها عدول كرد!
والسلام علي من اتبع الهدي
محمد مهدي پوينده
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
