دانشجو و استکبار ستیزی

بسم الله الرحمن الرحیم

از 16 آذر تا 16 آذر

16 آذر ماه سال 1332 بود و چند ماهی از کودتای ننگین 28 مرداد بر علیه حکومت مردمی دکتر محمد مصدق می گذشت ، کودتایی که در آن دهها نفر از مردم توسط عوامل داخلی آمریکا و خود فروختگان و اراذل و اوباش به خاک و خون غلطیدند و بار دیگر محمدرضا پهلوی را به تخت سلطنت نشاندند .

طبیعی بود که در این اوضاع و احوال شاه وقت می بایست برای تشکر از آمریکای جهانخوار امتیازاتی رابه دولت وقت آمریکا بدهد چون از قدیم گفته اند که هیچ گربه ای برای رضای خدا موش نمی گیره اینکه دیگر شیطان بزرگ بود و ابر قدرت و حقش بر گردن شاه واجب چون کودتایی کرده بود و بساط عیش و عشرت و چپاول یک خادان را به او بازگردانده بود پس باید حق مطلب را اداء میکرد ، برای همین بود که رئیس جمهور وقت آمریکا ریچارد نیکسون را که در آن زمان معاونت ریاست جمهوری را بر عهده داشت به تهران اعزام کرد تا حقوق ابر قدرتی یا به عبارتی باج سر گردنه را از دولت ایران و فی الواقع از ملت ستمدیده و فقیر ایران بستاند و صد البته که شاه دست و دلباز ایران هم انصافا از احقاق حقوق حقه آن دولت زحمتکش فرو گذار نکرد .

تعدادی از دانشجویان در واکنش به این سفر تظاهراتی را بر پا کردند که مورد غضب عوامل دولت سرکوب قرار گرفتند و به جرم مخالفت با جهانخواران و علی الخصوص دولت فخیمه آمریکا مورد تهاجم و ضرب و شتم و کشت و کشتار واقع شدند و در این واقعه سه نفر از فرزندان دانشجوی این ملت در خون خود غلطیدند و شربت شهادت را نوشیدند ، از آن پس با وجود اختناق شدید حکومت شاه و ساواک هر ساله این روز گرامی داشته شد و به نام روز دانشجو خوانده شد .

از آن سال و واقعه 56 سال میگذرد که 26 سال از آن ایام در زمان حکومت اختناق با ترس و لرز این روز برگزار می شد و پس از پیروزی شکوهمند انقلاب نیز هر ساله سالگرد این واقعه با شکوه برگزار میگردد و از مقام دانشجو نیز تجلیل به عمل می آید که واقعا به حق هم هست چرا که قشر دانشجو از قشرهای فرهیخته و بیدار جامعه است .

البته این بی انصافی است اگر بعد از پیروزی انقلاب فقط قشر دانشجو را فرهیخته و بیدار و پرسشگر و ... بخوانیم زیرا ملتی که با دست خالی و تنها با انجام تظاهرات خیابانی و اتکاء به سلاح الله اکبر توانست یکی از بزرگترین ارتشهای جهان را که از پشتیبانی ساواک و ابر قدرتها برخوردار بود خلع سلاح کند و انقلابی را به پیروزی برساند که نمونه آن در تاریخ بشری یافت نشده و توانست پوزه ابر قدرتهای شرق و غرب را به خاک بمالد و شاه قدرتمندی چون محمدرضا پهلوی را که شرق و غرب از وی با تمام امکانات پشتیبانی میکردند به زیر افکند وساقط نماید، این ملت همه فرهیخته و بیدارند وبه گفته پیر فرزانه مانند آن حتی در صدر اسلام هم دیده نشده و در برخی موارد حضرت روح الله (ره) این ملت را با اصحاب امام حسین (ع) مقایسه می فرمودند، صد البته که فرزندان دانشجوی این ملت اعم از دانشجویان دانشگاهی و یا طلاب و روحانیون معظم که با روشنگری و تحمل شکنجه های وحشیانه ساواک و تبعید و نوشیدن شهد شیرین شهادت هم حق بزرگی بر گردن همه دارند و انشاالله که اجر خود را از خداوند متعال نیز خواهند گرفت زیرا قطعا در این مبارزات صرفا رضای خداوند متعال مد نظر بوده ولا غیر و خداوند نیز بهترین شاکر است ، البته این بدان معنی نیست بگوئیم ملت در قبال آنها وظیفه ای ندارند چراکه ملت قدرشناس ایران وظیفه خود را خوب می داند و همیشه و در همه حال از خادمان به مملکت قدردانی میکند .

بعد از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی ایران به رهبری حضرت روح الله (ره) نیز دانشجویان مسلمان در مقاطع مختلف به یاری انقلاب شتافتند و الحق و الانصاف غالب آنها بدون چشم داشت درصحنه های مختلف سیاسی - نظامی - علمی و فرهنگی حماسه ها آفریدند که از جمله آنها می توان به تسخیر لانه جاسوسی و رسوا نمودن چهره واقعی دولت جنایتکار آمریکا ، انقلاب فرهنگی ، اختراعات و ابتکارات علمی ، شرکت در جبهه های جنگ تحمیلی و تقدیم صدها شهید و جانباز اشاره کرد و از فرزندان برومند این امت شهید پرور جز این نیز انتظاری نبوده و نیست .

اما در چند ساله اخیر بخصوص از زمان ظهور دولت اصلاحات گویا برخی به این فکرافتادند که گویاقراراست اصلاحات را در همه ابعاد پیاده نمایند و باتوجه به اینکه قشر دانشجو را از قشرهای روشنفکر و پیشرو جامعه میدانستند ظاهرا همه هم و غم حود را براین مبنا قرار دادند که دانشجویان را سپر بلای خود کنند و از این نمد برای خود کلاهی بدوزند این بود که با مقدمه چینی بسیار حرکتی را در تیر ماه سال 78 آغاز کردند تا به زعم خود بازی با مقدسات این ملت را عادی نمایند و در آن سال کار را به جایی رساندند که رهبر فرزانه انقلاب که قلب همه امت اسلامی در سینه ایشان می طپد در پیامی به ملت فرمودند اگر عکس من را هم پاره کردند و ... با آنها کاری نداشته باشید ولی امت اسلامی در یک راهپیمایی جانانه پاسخی دندان شکن به این عوامل بیگانه دادند که تا مدتها این فتنه خوابید . اما در حوادث اخیر و بخصوص حوادث تاسف بار بعد از انتخابات امسال باز این تحرکات شروع شد و اینبار بصورت کاملا سازمان یافته و خشن و متاسفانه در این سناریو نیز سعی شد و می شود که دانشجویان را بعنوان خط شکنان این حرکات مذبوحانه نشان دهند که خود جای تامل است چراکه دانشجوی مسلمان هیچگاه در مقابل امت اسلامی قرار نگرفته و قرار نخواهد گرفت ، در این باب ذکر چند نکته ضروری است :

اولا: می گویند دانشجو پرسشگر است و این خاصیت این قشر است !! این درست اما حد و حدود این پرسشگری تا کجاست ؟؟؟ برخی آنرا تا حد خواسته های صنفی پایین آورده اند و میگویند در حد خواستن خوابگاه و نوع غذا و ... و گروهی آنقدر دست بالا گرفته اند که تا رفراندوم تغییر نظام جمهوری اسلامی هم پیشرفته اند !! انگار نه انگار که این ملت در راه بر پایی و استقرار و حفاظت از این نظام صدها هزار شهید و جانباز تقدیم نموده و دم از تغییر نظام می زنند زهی خیال باطل چراکه همه مردم می دانند ابشخور این دسته کجاست و مشخص است که ایالت متحده امریکا وجوه میلیونی را برای چه کسانی اختصاص می دهد اما عزیزان دانشجوی مسلمان باید بدانند که درست است که پرسشگری و خواستن حق دانشجویان است اما حد و حدود آن معین است و چهارچوب فعالیت همه آحاد مردم قانون اساسی است و پرسشگری هم حق همه مردم است و خاصه دانشجو و طلبه و دانش آموز و ... نیست بلکه حقی است که بواسطه انقلاب برای همه ایجاد شده و اساسا انقلاب اسلامی براین اساس شکل گرفت اما این حق به منزله آن نیست که خونهای جوان و پیر و زن و مرد به هیچ انگاشته شود و برخی فکر کنند تنها آنها هستند که توان یا حق این پرسشگری را دارند پس خوب است اگر حد و حدود آن حفظ شود وگرنه این خواستنها به بیراهه ختم میشود و نتیجه آن می شود که دیدیم و به آنجایی میرسیم که جهانخواران از این پرسشها به وجد می آیند و کف میزنند و هورا میکشند و ...

ثانیا : می گویند که دانشجو همواره منتقد است و این نیز از خاصیت دانشجویان است !! این هم درست البته در این باب دو طیف وجود دارند گروهی انتقاد به عملکرد یک اداره یا وزارتخانه را نقد حکومت میدانند و هر گونه نقدی را باعث تضعیف حکومت !!! که به این عزیزان باید گفت که حکومت با نقد های منصفانه قوت می یابد و تقویت میگردد نه تضعیف و اتفاقا اگر نقد نباشد حکومت تضعیف می شود اما باید در این نقدها جنبه انصاف رعایت شود و نقد به تخریب تبدیل نشود که غالب آحاد دانشجویان مسلمان این حد را مراعات میکنند و فقط تعداد اندکی متاسفانه از این خواسته سوء استفاده کرده و با این عنوان علم مبارزه علیه حکومت را در دست می گیرند .

طیف دوم گروهی هستند که برای نقد و انتقاد هیچ حد و مرزی قائل نیستند و گستاخی را تا آنجا میرسانند که میگویند حتی از ائمه معصومین هم می شود انتقاد کرد و در نوشتار و گفتار خود می گویند و می نویسند که واقعا کربلا و شهادت امام حسین (ع) و یاران ایشان بازخورد جنگ های پیامبر عظیم الشان اسلام در صدر اسلام و خشونتهای ایشان بوده و سخنانی را برزبان می رانند که شنیدن آن از زبان یک مسلمان بعید است چه رسد به یک متفکر شیعه !!! جالب تر اینکه این طرز فکر را بسط می دهند و میخواهند از آن نتیجه بگیرند که خوب چون رفتارهای خشن بد است و سرانجام ناگواری دارد پس باید همه چیز با گفتگو حل شود و ... و خلاصه آنکه اصول دین را نیز به شلاق انتقاد گرفته و فکر میکنند توهین به مقدسات هم نوعی انتقاد است !!! با دید این آقایان حتما سلمان رشدی هم یک منتقد است و همه فحاشان عالم نیز در صف منتقدین قرار میگیرند ،حاشا به منطق این آقایان ، جالبتر اینکه اگر فردی به خود جرات دهد و از این آقایان انتقادی بنماید آن فرد در هر لباسی که باشد می شود سرباز و ایادی حکومت انحصار طلب و این آقایان نماینده قشر تحصیلکرده و دانشگاهی و ...

حرف اخر اینکه : به زعم ما دانشجویان یک قشر ارزشمند از جامعه چند ده میلیونی ایران اسلامی هستند که باید جایگاه واقعی خود را بدانند ومتوجه باشند که اگر روز دانشجویی برگزار می شود و در جامعه عزیزند و قابل احترام نه بدان معنی است که بخاطر چند کلاس درس خواندن فراتر از سایر آحاد مردم قرار گرفته اند بلکه بدین خاطر است که هم رزمان آنها در سنگر دانشگاه در سالهای دور و نزدیک در راه آرمانهای این مردم مسلمان از جان خود گذشتند و در مقابل نوکران استکبار جهانی به سرکردگی آمریکای جهانخوار قد علم کردند و تسلیم نشدند ، پس دانشجو باید جهادگر و فداکارو مدافع ارزشها و آرمانهای مقدس نطام اسلامی باشد نه در مقابل این آرمانها که اگر روزی وساوس شیاطین به سراغ او آمدند و خود شیفتگی باعث شد تا خود را تافته جدا بافته بداند و خدای ناکرده به نوعی در مقابل نظام ارزشمند و مقدس جمهوری اسلامی و یا یکی از ارکان آن قرار گرفت بداند و آگاه باشد که دیگر نه تنها ارج و قربی در نزد این ملت فداکار ندارد بلکه با آنها به گونه ای رفتار می شود که با سایر روشنفکران خود فروخته در سالهای دور و نزدیک ، اگر چه تعداد این گروه از دانشجویان اندک است و محلی از اعراب در محاسبات ندارند اما به هر حال چون از بدنه همین مردم هستند از آنها برادرانه می خواهیم که به صراط مستقیم که همانا راه هدایت است و پیروی از امر ولایت برگردند و تا دیر نشده حساب خود را از مزدوران حقوق بگیر جدا نمایند چون روزی که مردم غیور و سربلند ایران تصمیم به حل مشکلی بگیرند و اقدام به جراحی دملها نمایند مطمئنا این فریب خوردگان متضرر خواهنمد شد زیرا سران آنها همانند سایر خود فروختگان در دهه های گذشته به دامان اربابان خود پناه خواهند برد همانند سران حزب توده ، منافقین وسایر احزاب خود فروخته .

پس تا فرصت باقی است به دامان این مردم برگردند و در خدمت انقلاب قرار گیرند که با آغوش باز از آنان استقبال خواهد شد .

خداوند همه ما را از وسوسه های شیاطین جن و انس حفظ فرماید و در روز جزا با شهداء و امام الشهداء حضرت روح الله محشور فرماید انشاالله