دروغ بزرگي به نام «سینمای ایران»

بولتن نيوز: شب گذشته جلسه‌اي با حضور وحید جلیلی، سردبير نشريه‌ي راه، و با موضوع نقد عملكرد سينماي ايران در دانشگاه امام صادق (ع) برگزار شد.

دروغ بزرگ سینمای ایران

به گزارش خبرنگار بولتن نيوز، جليلي با اشاره به اين كه اصطلاح «سینمای ایران» متشکل از دو دروغ «سينما» به ا‌ضافه‌ي «ایران» است گفت: «سینمای ایران نه سینما است و نه ایرانی. سینما تعریف دارد. سینما یک هنر صنعتی با هزینه هنگفت است که تماشاگر باید بلیط بخرد و آن را ببیند تا گردش مالی فیلم تکمیل شود و هزینه آن در بیاید، اما در ایران اگر يارانه‌ي دولتی را از سینما بگیریم هیچ چیزی از آن باقی نمی ماند. سینمای ایران کویت بی هنران است. شاید کسی ده فیلم بسازد و پخش نشود اما یازدهمی را هم می سازد. این چنین سینمایی با تعاریف جهانی از سینما تفاوت دارد.»

وی که در جمع دانشجویان دانشگاه امام صادق(ع) صحبت مي‌كرد در مورد دروغ ایرانی بودن سینما گفت: «در ایران حدودا در هر سال صد فیلم ساخته می شود که عمدتا با حمایت های دولتی است. از این صد فیلم سالانه 95 تای آن خيابان ولی عصر به بالا ساخته می شود. پس کدام ایران؟ ایران شامل آن روستاهای دور افتاده و شهرهای دیگر هم مي‌شود. اما این دو دروغ را کنار هم گذاشته‌اند تا بتوانند به پادشاه لخت سینمای ایران، لباس های زربفت بپوشانند. سینمای ایران حتی هویت شناسنامه‌ای ایرانی هم ندارد. شما اگر یک فیلم آمریکایی ببینید با صد اسم آمریکایی و ایالت و شهر آمریکایی آشنا می شوید اما سینمای ایران حتی مشخصات جغرافیایی و حتی طبیعت ایران را هم بازتاب نمی دهد. عمده‌ي فیلم‌ها، آپارتمانی و چهار تا خیابان است. اقالیم مختلف ایران حجم بسيار کمی از سینماي ايران را در بر می گیرد. از حيث موضوعات تاریخی نيز بزرگترین اتفاقات تاریخی ایران در سینمای ایران ناپدید است.»

تاریخ انقلاب پر است از سوژه‌هاي فيلم‌سازي

سردبیر ماهنامه‌ي «راه» در بخش ديگري از سخنان گفت به موضوع پرداخت فرهنگ در سينماي ايران اشاره كرد و گفت: « در بحث فرهنگ هم همين طور است. سینمای ایران چقدر فرهنگ ایران را بازتاب می دهد؟ در هر فیلم آمریکایی معمولا یک کلیسا نمايش داده مي‌شود اما در فیلم های ایرانی تا به حال مسجد ديده‌ايد؟ اصلا وارد مسجد نمی شوند. حداکثر صدای اذاني در پس زمینه فيلم پخش می شود یا یک تصویر يك گنبد از بیرون نشان داده می شود. بنابراين دین هم به عنوان یک نهاد اجتماعی در فیلم های ما حضور ندارد. شما چند فیلم ایرانی ديده‌ايد که در آن مراسم عزاداري و سینه زنی اهل بيت (ع) وجو داشته باشد؟ در حالی که میلیون‌ها نفر در ایران هرساله در این مراسمات شرکت می کنند. با اين اوضاع دیگر چه رسد به موضوع «انقلاب اسلامی»! سالی صد فیلم ساخته می شود و همه هم از بودجه‌ي دولت اما کمتر از دو یا سه درصد آن در مورد انقلاب است. در بیست سال گذشته، 5 فیلم هم در مورد «تاریخ انقلاب اسلامي» ساخته نشده است!

فیلم‌ساز اصلا بی دین و لائیک هم باشد، باز دنبال ماجراي جذاب و جالب می‌گردد. شما همین تاریخ سی و چند ساله‌ي انقلاب را ببینید، چقدر ماجرا داریم؟ 29 سال است كه رئیس جمهور ایران، شهید رجایی را کشتند. دولت جمهوری اسلامی در این 29 سال صدها میلیارد تومان برای سینما خرج کرده، اما تا به حال یک فیلم سینمایی در مورد شهید رجایی نديده‌ايم. حتي یک فیلم هم در مورد جهاد سازندگی نداریم. در مورد نهضت سواد آموزی هم همين طور. کجا فیلمی در مورد راهپیمایی می‌بینید؟ در صورتی که میلیون‌ها نفر هر ساله در راهپيمايي‌ها شرکت می کنند. نشانه شناسی انقلاب اسلامی در سینمای ایران در حد صفر است. حداکثر نماد انقلاب اسلامی در فیلم‌های سینمایی، یک عکس امام در کلانتری است.»

فضای رسانه ای منفی علیه فیلم های حزب اللهی

این فعال فرهنگی سخنان خود را این‌گونه ادامه داد: «سانسوری که در سینمای ایران در مورد تاریخ و فرهنگ‌ش اعمال می کند عجیب است! مثلا وقتی آژانس شیشه‌ای را ابراهیم حاتمی‌کیا ساخت اولین سوالی که در مصاحبه از او پرسیدند این بود که: آقای حاتمی‌کیا شما چند وقتی است که از هنر دور شده‌اید و به موضوعاتی چون عدالت پرداخته‌اید!

دیکتاتوری اقلیت بدجور بر سینمای ایران حاکم است . فیلم سازان به علت فضاسازی منفی ای که وجود دارد جرات نمی کنند فیلمی در مورد اسلام و انقلاب بسازند. مشکل ما این است که همین تعداد کارگردانان ارزشی هم که داریم حاضر نیستند در این فضا کار کنند.»

اخراجی‌ها سینماگران روشنفکری را دیوانه کرد!

وي در ادامه به موضوع حاشيه و متن در سينما اشاره كرد و چنين گفت: «در سینما ما یک متن داریم یک حاشیه. مشکل ما این است که حاشیه سینمای ایران بر متن آن چربیده است. اتفاقا متن سینمای ایران سیگنال های خوبی هم می دهد. پر فروش‌ترین فیلم ها، فیلم‌های حزب اللهی است. اخراجی‌ها، آژانس شیشه‌ای، لیلی با من است و... . اخراجی‌ها سینماگران روشنفکری را دیوانه کرد! یک بچه بسیجی در اولین فیلم خود رکورد سینمای ایران را شکست و در فیلم دوم همان رکورد را چهار برابر کرد. چقدر به اخراجی‌ها حمله کردند که این فیلم مبتذل است! اخراجی ها مبتذل است یا پوپک مش ماشالله که عین ابتذال است و به اسلام فحش می دهد؟ اگر اخراجی‌ها را روشنفکرها داشتند به کمتر از نظام راضی نمی شدند که ما چنین پشتوانه اجتماعی داریم.»  

باید حاشیه‌ي حزب‌اللهی را تقویت کرد

جليلي در بخش پاياني سخنان خود با اشاره به لزوم افزایش آگاهی و اطلاعات راهکار اصلاح این جریان را تغییر فضای حاکم بر سینمای ایران دانست و گفت: باید حاشیه‌ي حزب‌اللهی را تقویت کرد. با كارهايي چون نقد نوشتن به فیلم‌های ضد ارزشی، تعریف و تحویل گرفتن فیلم های ارزشی و... .» او خطاب به دانشجویان افزود: «این وظیفه شماهاست. دولت هم باید به اصلاح حاشیه کمک کند، اگر حاشیه درست شد متن خودش درست می شود.»