اعتراض باليود به ميليونه زاغه نشين
«ميليونر زاغه نشين» که وقايع آن در هند می‌گذرد و در آن بازيگران هندی بازی می‌کنند، توانست چهار جايزه گلدن گلاب را از آن خود کند و بعد از آن در ۱۰ رشته نیز نامزد جايزه اسکار شود.
به گزارش فيگارو، انجمنی هندی از نمايندگان يک حلبی آباد، شکايت نامه ای عليه «هتاکی» دو هنرمند سرشناس هند که در اين فيلم همکاری کرده‌اند تنظيم کرده است.
اين دو هنرمند، آنيل کاپور، بازيگر و تهيه کننده ۵۰ ساله سينمای هند و الله رخا رحمان، آهنگساز فيلم هستند.
الله رخا رحمان که با نام «ای. آر. رحمان» معروف است نيز از زمره مهم‌ترين آهنگسازان سينمای هند است، که موسيقی او برای «ميليونر زاغه نشين» جايزه گلدن گلاب را از آن خود کرده و همن موسیقی نیز نامزد دريافت اسکار بهترين موسيقی فيلم شده است.
شاکیان «میلیونر زاغه نشین» بر اين نظرند که این فیلم به حقوق بشر و «وقار» تهيدستان «تجاوز» کرده است.
تپشوار ويشواکارما، رئيس اين انجمن معتقد است کلمه «Slumdog» (که به فارسی «زاغه نشين» ترجمه شده) به لحاظ ادبی «سگ حلبی آباد» معنی می‌دهد و استفاده از اين کلمه برای توصيف ده‌ها ميليون ساکن مناطق حلبی آباد در هند توهين آميز است.
وکيل مدافع تپشوار ويشواکارما، با اشاره به استعمار بريتانيا قبل از استقلال هند در سال ۱۹۴۷، می‌گويد: «آقای ويشواکارما به روشنی گفت هيچ انتظار بيشتری از يک فيلمساز بريتانيايی نمی‌رود چرا که نياکان او ما را "سگ" توصيف می‌کردند.»
لاولين تاندون، يکی از دستياران دنی بويل، کارگردان فيلم اين اتهام را بی پايه می‌داند. وی در گفت‌وگو با روزنامه انگليسی زبان«ميل تودی» چاپ دهلی نو می‌گويد: «عنوان فيلم را نه بايد توهين قلمداد کرد و نه بی‌حرمتی.»
سيمون بيوفوی، فيلمنامه نويس «ميليونر زاغه نشين» نيز توضيح داد که اين کلمه را بدون هيچ منظوری «ابداع» کرده است.
دنی بويل و دستيارانش همچنين به دليل « به تصوير کشيدن بی پرده زندگی روزمره ساکنين بسيار فقير حلبی آبادهای هندوستان» مورد انتقاد قرار گرفته‌اند.
به گزارش آسوشيتدپرس، در حلبی آباد «نهرو نگار» در شمال شهر بمبئی (مومبای) که بخشی بزرگی از اين فيلم کم‌خرج در اين محله ساخته شده است، با بی اعتنايی از «ميليونر زاغه نشين» استقبال شد.
دنیل بویل، کارگردان فیلم میلیونر زاغه نشین
سالن سينمای اين محله فقيرنشين نسخه هندی زبان فيلم را به نمايش نگذاشت و ساکنين محل اغلب ترجيح دادند پول خود را برای فيلم های محصول باليوود خرج کنند.
روز پنجشنبه هفته گذشته نيز ساکنين مناطق فقير بمبئی عليه فيلم دنی بويل دست به تظاهرات زدند.
تظاهرکنندگان که پلاکاردهایی با مضمون «من يک سگ نيستم» و «فقر برای فروش» در دست داشتند در برابر منزل مسکونی آنيل کاپور گرد آمدند.
با اين وجود، آنيل کاپور در نشست مطبوعاتی گروه سازنده فيلم در روز چهارشنبه گذشته «ميليونر زاغه نشين» را فيلمی «اميد برانگيز و الهام بخش کودکان» دانست.
در هر حال مطرح شدن «ميليونر زاغه نشين» با دو برخورد متفاوت در هند مواجه گرديده است.
از سويی اغلب مطبوعات هند موفقيت فيلم در گلدن گلوب و نامزدی آن برای اسکار امسال را با افتخار «واقعه ای بی نظير» خوانده‌اند و از سوی ديگر گروهی آن را به دليل برجسته کردن فقر در هند فيلمی منفی ارزيابی کرده‌اند.
به گزارش فيگارو، انجمنی هندی از نمايندگان يک حلبی آباد، شکايت نامه ای عليه «هتاکی» دو هنرمند سرشناس هند که در اين فيلم همکاری کرده‌اند تنظيم کرده است.
اين دو هنرمند، آنيل کاپور، بازيگر و تهيه کننده ۵۰ ساله سينمای هند و الله رخا رحمان، آهنگساز فيلم هستند.
الله رخا رحمان که با نام «ای. آر. رحمان» معروف است نيز از زمره مهم‌ترين آهنگسازان سينمای هند است، که موسيقی او برای «ميليونر زاغه نشين» جايزه گلدن گلاب را از آن خود کرده و همن موسیقی نیز نامزد دريافت اسکار بهترين موسيقی فيلم شده است.
شاکیان «میلیونر زاغه نشین» بر اين نظرند که این فیلم به حقوق بشر و «وقار» تهيدستان «تجاوز» کرده است.
تپشوار ويشواکارما، رئيس اين انجمن معتقد است کلمه «Slumdog» (که به فارسی «زاغه نشين» ترجمه شده) به لحاظ ادبی «سگ حلبی آباد» معنی می‌دهد و استفاده از اين کلمه برای توصيف ده‌ها ميليون ساکن مناطق حلبی آباد در هند توهين آميز است.
وکيل مدافع تپشوار ويشواکارما، با اشاره به استعمار بريتانيا قبل از استقلال هند در سال ۱۹۴۷، می‌گويد: «آقای ويشواکارما به روشنی گفت هيچ انتظار بيشتری از يک فيلمساز بريتانيايی نمی‌رود چرا که نياکان او ما را "سگ" توصيف می‌کردند.»
لاولين تاندون، يکی از دستياران دنی بويل، کارگردان فيلم اين اتهام را بی پايه می‌داند. وی در گفت‌وگو با روزنامه انگليسی زبان«ميل تودی» چاپ دهلی نو می‌گويد: «عنوان فيلم را نه بايد توهين قلمداد کرد و نه بی‌حرمتی.»
سيمون بيوفوی، فيلمنامه نويس «ميليونر زاغه نشين» نيز توضيح داد که اين کلمه را بدون هيچ منظوری «ابداع» کرده است.
دنی بويل و دستيارانش همچنين به دليل « به تصوير کشيدن بی پرده زندگی روزمره ساکنين بسيار فقير حلبی آبادهای هندوستان» مورد انتقاد قرار گرفته‌اند.
به گزارش آسوشيتدپرس، در حلبی آباد «نهرو نگار» در شمال شهر بمبئی (مومبای) که بخشی بزرگی از اين فيلم کم‌خرج در اين محله ساخته شده است، با بی اعتنايی از «ميليونر زاغه نشين» استقبال شد.
دنیل بویل، کارگردان فیلم میلیونر زاغه نشین
سالن سينمای اين محله فقيرنشين نسخه هندی زبان فيلم را به نمايش نگذاشت و ساکنين محل اغلب ترجيح دادند پول خود را برای فيلم های محصول باليوود خرج کنند.
روز پنجشنبه هفته گذشته نيز ساکنين مناطق فقير بمبئی عليه فيلم دنی بويل دست به تظاهرات زدند.
تظاهرکنندگان که پلاکاردهایی با مضمون «من يک سگ نيستم» و «فقر برای فروش» در دست داشتند در برابر منزل مسکونی آنيل کاپور گرد آمدند.
با اين وجود، آنيل کاپور در نشست مطبوعاتی گروه سازنده فيلم در روز چهارشنبه گذشته «ميليونر زاغه نشين» را فيلمی «اميد برانگيز و الهام بخش کودکان» دانست.
در هر حال مطرح شدن «ميليونر زاغه نشين» با دو برخورد متفاوت در هند مواجه گرديده است.
از سويی اغلب مطبوعات هند موفقيت فيلم در گلدن گلوب و نامزدی آن برای اسکار امسال را با افتخار «واقعه ای بی نظير» خوانده‌اند و از سوی ديگر گروهی آن را به دليل برجسته کردن فقر در هند فيلمی منفی ارزيابی کرده‌اند.
شما می توانید مطالب و تصاویر خود را به آدرس زیر ارسال فرمایید.
bultannews@gmail.com
