گاردين:جنگ مخفي درايران"خطرناک"است

"مصطفي احمدي روشن"، يك مقام مهم در تأسيسات غني سازي اورانيوم نطنز، واقع در مركز ايران صبح روز چهارشنبه، در تازه ترين حادثه تروريستي به شهادت رسيد.

براساس گزارش هاي اوليه دو مهاجم موتور سوار يك بمب مغناطيسي را به اتومبيل روشن چسبانده اند و باعث كشته شدن او و جراحت همراهانش شده اند(البته يكي از همراهان احمدي روشن نيز در اثر شدن جراحات در بيمارستان به شهادت رسيد.)

مسعود عليمحمدي و مجيد شهرياري دو دانشمند هسته اي نيز پيشتر در حملات مشابهي به شهادت رسيده بودند، يكي در ژانويه سال 2010 و ديگري در نوامبر سال 2010. فريدون عباسي دواني، رئيس فعلي انرژي اتمي ايران نيز در روزي كه همكارش، شهرياري، ترور شد، از حادثه تروريستي جان سالم به در برد.

در جولاي سال گذشته داريوش رضايي نژاد از نخبگان دانشگاهي نيز توسط موتورسواران ترور شد.

سال گذشته، استاكس نت، يك كرم كامپيوتري كه براي ايجاد اختلال در برنامه غني سازي اورانيوم ايران طراحي شده، به سانتريفوژهاي اين كشور صدمه جزئي زد.
علاوه براين ها، موارد مرموزي در مورد بهپاد آمريكايي گم شده در افغانستان كه بعدها سراز ايران در آورد، به گوش رسيد.

نمي توان همه اين حوادث را بي ارتباط با هم دانست اگر همه اين موارد را در كنار هم در نظر بگيريم، آنها مي گويند مخالفان نظام ايران جنگ مخفيانه اي را با هدف ايجاد اختلال و خرابكاري دربرنامه هسته اي و موشكي ايران، آغاز كرده اند. احتمالا اين اقدام به عنوان جايگزيني براي جنگ پرهزينه آشكار و مرسوم است هيچ فرد، گروه يا كشوري مسئوليت اين حوادث را برعهده نگرفته است. اسرائيل مظنون طبيعي و اصلي است، نه به اين دليل كه اين رژيم هرگونه مداخله در اين حوادث را تكذيب نكرده بلكه به دليل سابقه آن در عمليات هاي مخفيانه.
ربايش مردخاي وانونو از دانشمندان هسته اي توسط موساد و كشتار سيستماتيك و هدفمند كساني كه در قتل عام سپتامبر سياه دست داشتند، 2 نمونه از اين نوع عمليات هستند.
اين كه آيا اسرائيل در اين حوادث دست داشته يا نه، هنوز يك راز است اما يك مقام ارتش اسرائيل هفته جاري گفته بود ايران بايد در انتظار اتفاقات غيرطبيعي در سال 2012 باشد از طرف ديگر، ايران انگشت اتهام خود را همه به آمريكا و هم اسرائيل نشانه رفته است.

نوامبر سال گذشته، در تظاهراتي كه در برابر سفارت انگليس در تهران برگزار شد، تظاهر كنندگان عكس هايي از مجيد شهرياري داشمند ترور شده را به همراه داشتند كه نشان مي داد ايران انگليس را نيز در اين ترور دخيل مي داند. ايران حق دارد به انگليس مظنون شود، زيرا سرجان ساورز، رئيس ام آي6(MI6) سرويس جاسوسي انگليس، زماني انجام حملات و اقدامات مخفيانه عليه ايران را تأييد كرده بود، او در طي سخنراني در سال 2010 گفته ما به عمليات هاي اطلاعات محور نياز داريم تا براي كشورهايي مانند ايران فعاليت هسته اي را مشكل ساز كنيم. وي افزود، نقش سرويس اطلاعاتي اين است كه بفهمد اين كشورها چه مي كنند و راه هاي كندكردن دستيابي آنها به مواد حياتي و فناوري را بشناسد.

مقامات اسرائيل و آمريكا نيز ديدگاه هاي ساورز را در اظهارات خود تكرار كردند. ايهود باراك وزير دفاع اسرائيل اخيرا گفته است، ما از اين كه شاهد پيشرفت ايران در برنامه هسته اي باشيم، خوشحال نيستيم. بنابراين از هرگونه تأخير در پيشرفت ايران چه به صورت مداخله آشكار باشد چه به روش هاي ديگر، استقبال مي كنيم.

اما فارغ از اين كه چه كسي مسئول اين ترورها و خرابكاري ها است، يك مسئله بايد در نظر گرفته شود اين اقدامات براساس قوانين بين المللي غيرقانوني و نامشروع هستند.

چه اين اقدامات كشتن مردم توسط يك فرد باشد، چه ايراد ضرب و جرح به اتباع يك كشور توسط كشوري ديگر يا نقض حاكميت جمهوري اسلامي باشد، قوانين بين المللي و معاهدات حقوق بشر انجام چنين اقداماتي را منع كرده است.

طرفداران جنگ مخفيانه عليه ايران، آن را جايگزيني براي جنگ هاي مرسوم يا بمباران هوايي مي دانند، آنها معتقدند اگر چه اين نوع جنگ جنگ مخفيانه غيرقانوني است اما رويكرد بهتري از جنگ آشكار است، زيرا تلفات كمتري دارد و از طرف ديگر از رويارويي با طرفداران ايران يعني چين و روسيه نيز مي توان اجتناب كرد.

اما اقدامات غيرقانوني هرگونه فرصت مذاكره با تهران را از بين خواهد برد. اين اقدامات ايران را ترغيب خواهد كرد كه كم حوصله تر شده و در مورد فعاليت هاي هسته اي اش تندروي كند، و مهمتر از آن، ايران را ترغيب خواهد كرد كه با عمليات هاي مخفيانه خاص خود واكنش نشان دهد. اگر جنگ مخفيانه عليه ايران متوقف نشود، كنترل آن از دست خارج خواهد شد.