با نزديك شدن به روزهاي آخر دولت بوش، مسأله تركيب كابينه اوباما، بحث روز رسانهها و محافل سياسي جهان شده است و پيشبينيها، حكايت از آن دارد كه بخش عمده اين تركيب را كارگزاران دولت بيل كلينتون تشكيل خواهند داد.
اما در اين ميان، موضوع انتخاب هيلاري كلينتون، رقيب انتخاباتي اوباما و همسر رئيسجمهور اسبق ايالات متحده ـ بيل كلينتون ـ به عنوان وزير امور خارجه از حساسيت ويژهاي برخوردار است.
به گزارش «تابناك»، هيلاري 61 ساله كه تجربه هشت سال بانوي اولي ايالات متحده و هفت سال سناتوري ـ ايالت نيويورك ـ را دارد، به عنوان عضو ميانهرو و البته بلندپايه حزب دمكرات به شمار ميرود. دو رقيب اصلي او براي گرفتن اين پست، «بيل ريچاردسون»، فرماندار اسپانيولي تبار ایالت نیومکزیکو ـ كه سابقه نمایندگي مردم نیومکزیکو در کنگره آمریکا، نمایندگي آمریکا در سازمان ملل و سپس تصدي وزارت انرژی آمریکا در دوره دوم رياستجمهوري بيل كلينتون را دارد ـ و نيز جان کري 65 ساله با سابقه بيست سال حضور در مجلس سنا كه به خاطر كانديداتورياش در انتخابات سال 2004 رياستجمهوري آمريكا، از ديگر رقيب هيلاري مشهورتر است، ميباشند.
با نگاهي به گزينههاي موجود، شايد تصور اين باشد كه هيلاري جاهطلب، كمترين شانس را در يك رقابت بدون پيش فرض داشته باشد، اما در عمل، بايد هيلاري را گزينه نهايي دانست؛ جداي از آنكه باراك اوباما، بارها پس از كنارهگيري كلينتون از رقابت با وي، بر رياستجمهوري تأكيد داشته كه از هيلاري در كابينهاش استفاده خواهد كرد. البته دلايلي هست كه اين انتخاب را با منافع اوباما منطبق ميسازد.
اوباما در صورت معرفي بانوي اسبق كاخ سفيد به عنوان وزير امور خارجه دولت آينده، موقعيت خويش را در ميان دمكراتها، اعم از سران و هواداران حزب به ويژه بيست ميليون نفري كه به كلينتون در رقابتهاي درون حزبي رأي دادهاند، تحكيم خواهد بخشيد و از سوي ديگر، با ورود هيلاري به كابينه اوباما ديگر او به عنوان آلترناتيو درون حزبي اوباما براي دوره بعد انتخابات رياستجمهوري مطرح نخواهد شد.
در واقع، پيشبيني ميشود در صورت انتخاب كلينتون به عنوان وزير خارجه دولت اوباما، او معاون باراك در دور دوم رياستجمهورياش شده و عملا موضوع كانديداتوري او براي دوره آينده رياستجمهوري منتفي خواهد شد. مزيت ديگر اين انتخاب براي اوباما، همانا برخوردار شدن دولتش از همراهي و حمايتهاي بيل كلينتون است، البته نبايد دور از ذهن داشت كه حضور خانم كلينتون با روحيات امنيتي و جنگطلبانهتر از ديگر دمكراتها در كنار اوباماي اهل گفتوگو و به ظاهر صلحطلب، ميتواند تعادل مناسبي در سياست خارجي ايالات متحده ايجاد كند تا از حملههاي احتمالي مخالفانش پيشگيري كند.
نكته جالب اينكه حتي شخصيت جمهوريخواه و البته كاركشتهاي در سياست بينالملل مانند هنري كسينجر نيز اعلام داشته كه كلينتون مناسبترين گزينه براي تصدي اين پست است. آنچه مسلم است انتخاب هيلاري كلينتون براي اوباما، يك معادله برد ـ برد را رقم خواهد زد.