چرا محصولي در روز سه شنبه 28 آبان ماه 1387 رأي نياورد؟

1.محصولي اگرچه محصول اشرافيت اقتصادي نبود، اما قرباني اشرافيت سياسي شد. محصولي علي رغم تمكن خانوادگي اش در گذشته و نيز كسب و كار سالم اي كه داشت، بغايت ساده زيست و بدور از تجمل گرايي زندگي مي كرد و بارها به فرموده بزرگان كه توليد ثروت را فضيلت و دنيا گروي را رذيلت برشمرده اند، دنيا گر بود ولي دنيا گرا نبود.

 

اما محصولي اهل مماشات بر سر اصول و اعتقادات و امتياز دهي هاي سياسي نبود و لذا در در طول پس از انقلاب اسلامي، او  اولين كانديداي پست وزارت بود كه معاون پارلماني رياست جمهوري در مجلس هيچگاه براي راي آوردن او لابي نكرد و خود وي صادقانه به درون كميسيون ها رفت و نسبت به برنامه ها و شبهات مطرح شده پاسخ گفت.

2.نمي توان ادعا كرد كه نامه همسر شهيد باكري يا وبلاگ علي اكبر جوان فكر يا اقدام اخير سازمان ميراث فرهنگي از عوامل رأي نياوردن محصولي بوده است، چون ذره بين برخي از جريانات مخالف دولت آنقدر بزرگ است كه مي تواند كوچكترين مسائل را بزرگترين مصائب دولت قلمداد كند و مارمولك را تمساح و پشه را اژدها نشان مي دهد و همين ذره بين مي تواند خانه آقاي محصولي را جزيره و ثروت ايشان را گنج قارون نشان دهد و حلال خدا را حرام القاء كند. محصولي رأي نياورده ، محصول ذره بين عيب جوست نه عيب بين و عيب جويي يا به عبارت بهتر عيب تراشي با  عيب بيني (ديدن واقعيات) فاصله ها دارد.
3.محصولي سه ويژگي داشت:
الف) صادق بود
ب) مقتدر بود
ج) سلامت نفس داشت

اين ويژگي ها باعث مي شد كه با بدنه وزارت كشور از موضع شفاف، مقتدرانه و مدبرانه به تعامل بپردازد. در شرايطي كه وزير كشور سابق از ناحيه عنصر صداقت مورد هجوم واقع شد  و بر سلامت نفس وزير  گذشته ترديد وارد آمد، اين دو ويژگي در محصولي جمع بود و اقتدار در قدرت اجرايي او نيز شفاف بود. پس بايد پرسيد منطق مجلس كه روزي به كردان به دليل عدم صداقت اش  رأي نداد ؟ چرا علي رغم توانايي اجرايي و اقتدار مديريتي و ساده زيستي  و خوي اشرافيت ستيزانه محصولي اين بار مجلس هم به او رأي  اعتماد نداد؟!