در تازهترین اظهارنظر عوامل فیلم سینمایی «به رنگ ارغوان»، ساداتیان گفت: امیدوارم سعهصدر مسؤولان موجب نمایش این فیلم در جشنواره امسال فیلم فجر شود.
به گزارش شبکه ایران، هرسال و در ایام گمانهزنی فیلمهای حاضر در جشنواره فیلم فجر، در چهار دوره گذشته، همواره یکی از جنجالیترین گمانهها مربوط به ساخته پرحاشیه ابراهیم حاتمیکیا؛«به رنگ ارغوان» بوده است.
این فیلم که در سال 83 آماده اکران و حضور در جشنواره فیلم فجر بود، در واپسین روزهای مانده به آغاز جشنواره بیستوسوم با صلاحدید کارگردان اثر از حضور در جشنواره کنار کشید و به تنها فیلم دیده نشده ابراهیم حاتمیکیا تا به امروز بدل شد.
اگرچه در طول این سالها رسانهها کمتر پیگیر اخبار مرتبط با رایزنیها در این زمینه بودند اما جشنواره فجر هرسال، گویی بهترین زمان برای یادآوری این فیلم در آرشیو ماندهاست. امسال نیز همزمان با گمانهزنیها برای فیلمهای حاضر در جشنواره بیست و هفتم، باردیگر نام «بهرنگ ارغوان» در رسانهها مطرح شده است.
«سیدجمال ساداتیان» تهیهکننده این فیلم در اینباره اعلام کردهاست: همچنان امیدوارانه با با تمامی ارگانهایی که در نمایش «بهرنگ ارغوان» نقشی دارند، در حال مذاکره هستیم و امیدوارم سعهصدر مسؤولان موجب نمایش این فیلم در جشنواره امسال فیلم فجر شود.
ساداتیان در گفتوگو با خبرگزاری فارس، اظهار داشت: کاربرد سینما فراتر از مسایل سلیقهای است و تمامی کسانی که تاکنون فیلم را دیدهاند، رأی به فاخر و ارزشیبودن فیلم دادهاند.
تهیه کننده «به رنگ ارغوان» ادامه داد: این فیلم در سال 82 کلید زده شد که متأسفانه با پایان تولید فیلم سوءبرداشتهایی در مورد مضمون آن شد اما پس از آن تمام کسانی که فیلم را دیدهاند، تأکید کردهاند که «به رنگ ارغوان» مشکلی ندارد و خلاف جهت سیاستهای نظام مقدس جمهوری اسلامی نیست و به همین جهت، چهار سال است که امیدوارانه برای نمایش فیلم در تلاش هستیم.
ساداتیان تصریح کرد: فیلم از نظر مسولان فرهنگی کشور مشکلی برای نمایش ندارد و از آنجائی که انسان با امید زنده است ما امسال هم امیدوارانه در تلاش هستم تا بتوانیم این فیلم را در جشنواره به نمایش بگذاریم.
مدیر شرکت سینمایی بشرا فیلم همچنین تأکید کرد: «به رنگ ارغوان» به سبب ماهیت سینمایی خود دارای یک قصه است و البته به شهادت تمامی کسانی که فیلم را دیدهاند، از قصهای منطقی برخوردار است و امیدوارم با توجه به کاربرد سینما، مسؤولان با سعهصدر بیشتری برخورد کنند و اجازه نمایش این فیلم را در جشنواره فیلم فجر صادر کنند.
ابرهیم حاتمیکیا نیز که پیش از این تأکید داشت« فیلم «بهرنگ ارغوان» به یکی از فرزندان من میماند که پشت شیشههای بخش نوزادان بیمارستان مانده و به پرستاری دلسوز نیاز دارد که او را در آغوش بگیرد.» در آخرین مصاحبه مبسوط خود با فارس از مسئولان درخواست کرده بود تا موانع پیش روی اکران این فیلم را مرتفع کنند.
سیدجمال ساداتیان در سال 84 در خصوص چگونگی حل و فصل مسائل حاشیهای «بهرنگ ارغوان» گفت: با توجه به انتخاب حسین صفارهرندی به عنوان وزیر ارشاد ابتدا با ایشان وارد مذاکره میشویم و سپس با آقای محسنی اژهای وزیر جدید اطلاعات مذاکره خواهیم کرد و نظر ایشان را هم جویا خواهیم شد. البته با توجه به نظراتی که ایشان داشتند و قولهایی که دولت جدید در خصوص مسائل فرهنگی و اجتماعی دادهاند فکر میکنم مشکلی برای اکران عمومی «به رنگ ارغوان» نخواهیم داشت.
ابراهیم حاتمیکیا ساخت سیزدهمین فیلم خود(به رنگ ارغوان) را از بیست و هشتم دی ماه سال 82 در فیروزکوه شروع کرد که به نوعی همان حال و هوای «آژانس شیشهای» را دارد و حتی در مقطع تولید عنوان شد که«آژانس شیشهای2» خواهدبود. اما تقارن تولید فیلم با برپایی بیست ودومین جشنواره فیلم فجر موجب شد تا کمی توجه مطبوعات نسبت به این فیلم کمرنگ شود.
«به رنگ ارغوان» در فضایی آرام و به دور از تنش تولید شد و مراحل فنیاش را طی کرد و با پر کردن فرم جشنواره از سوی تهیهکننده، همگان در انتظار تماشای این اثر در بیست و سومین جشنواره فیلم فجر بودند.
پس از اعلام اسامی فیلمها از سوی هیأت انتخاب، حضور «به رنگ ارغوان» در جشنواره قطعی شد. در همان ایام، حاتمیکیا درباره داستان فیلم گفته بود: «به رنگ ارغوان» نگاهی تغزلی به موقعیت آدمهای آرمانخواه دارد. آرمانهایی که در مقابل شرایط روز قرار میگیرند. بنابراین اجازه بدهید فیلم به نمایش عموم در بیاید و خلاصه داستان را از تماشاگر بپرسیم».
پس از انتشار خلاصه داستان فیلم در رسانه ها نیز، ساداتیان اعلام کرده بود: «به رنگ ارغوان» را میتوان در ژانری تحت عنوان «ژانر سیاسی» گنجاند. این اثر چون یک فیلم معمولی نیست و وارد عرصههای امنیتی میشود، عدهای فیلم را دیدهاند و به هر حال در جمعی که فیلم را دیدند موافق و مخالف زیاد داشت؛ اما در مجموع، فکر نمیکنم موضوع خاصی فیلم را تهدید کند.
در هر حال پس از انتشار خلاصه داستان، نمایندگان امنیتی کشورخواستار نمایش فیلم شدند و فیلم با حضور بیش از 50 تن از نمایندگان آنها در سینما کانون به اکران درآمد که پس از آن خبر انصراف از نمایش فیلم «به رنگ ارغوان» در جشنواره فیلم فجر از سویتهیهکننده فیلم مخابره شد.
وی درباره دلایل اکران نشدن فیلم گفت: ما فکر میکردیم چون پروانه ساخت گرفتهایم مشکلی برای فیلم پیش نمیآید؛ اما چون فیلم به حوزه امنیتی وارد شده به لحاظ تخصصی، نمایندگان وزارت اطلاعات میخواستند در اینباره نظر بدهند. بنابراین فیلم برای آنان اکران شد و در جمعبندی نهایی به این نتیجه رسیدند که «به رنگ ارغوان» به نمایش درنیاید.
ابراهیم حاتمیکیا، اما برای جلوگیری از شایعات در نامهای خطاب به وزیر وقت اطلاعات اینگونه نوشت: برادرم، به غم شما و یارانتان احترام قائلم؛ همانگونه که شما، به نیت من احترام قائل بودید. اجازه دهید شهادتنامه آن نشست را رسا بخوانم. شهادت میدهم که اجازه دادید که «به رنگ ارغوان» علیرغم میل باطنیتان به نمایش درآید بیآنکه ثانیهای حذف شود و من قادر بودم جلسه را با همین توافق ترک کنم و فیلم در جشنواره شرکت کند؛ ولی من برنخواستم؛ چرا که با دلم آمده بودم و دل هنوز آرام نبود.
وی افزوده بود: شاید «به رنگ ارغوان» گل سرخ خارداری باشد که دل یاران را ریش کرده است؛ ولی شما میدانید که من نیتی جز تقدیم گل نداشتم. و بعنوان پدر معنوی «به رنگ ارغوان» با میل و خواست شخصی خودم فیلم را از شرکت در جشنواره فجر محروم میکنم.
حاتمیکیا در انتهای آن نامه تأکید کرده بود: من و یارانم منتظر روزی خواهیم بود که «به رنگ ارغوان» در فضایی صرفا فرهنگی بهمراه شما و یارانتان؛ در منظر نگاه مخاطبان اصلی آن قرار گیرد.
باید ماند و دید آیا جشنواره بیست و هفتم این فرصت را برای این کارگردان نامآشنای سینمای ایران، یاران و مخاطبان سینمایش فراهم میآورد؟